Playing with Fire (Paseo de Luna Series) #2

Kabanata 9

Kabanata 9

Booth

"What did you say?" Natatawa nyang sabi.

I pursed my lips. "Grab my butt,"

"Why would i?" He asked as if I'm asking for too much!

"Dylan..." Reklamo ko at mas siniksik nalang ang mukha sa kanyang leeg.

We are here in his room, second day of their exams and I decided to stay here while he's having a review. Kanina ay hindi ko siya ginugulo, I was minding my own business while he's studying. 'Yon nga lang ng isara niya ang libro para makapag meryenda kami sa baba ay agad ko na siyang sinunggaban.

Yes! The word....Sinunggaban!

"Ayhin, meryenda muna tayo sa baba." He slightly pushed me, nilalayo sa pagkaka baon sa kanya. "C'mon, get up." He laughed when I didn't move.

"Ikaw nalang ang meryenda ko," I giggled before kissing his neck.

Damn. I really love his warmth.

"Tss. Kumain na tayo,"

"Why don't you eat me kung gutom ka? Wag na tayong bumaba!" Bumangon ako sa pag kakasisik sakanya at sa isang mabilis na galaw ay sumakay na ako sa kanyang ibabaw.

"Please, daddy..." I playfully caressed his chest upto his shoulder. Sinubukan kong pigilan na matawa ng bumusangot siya matapos ko'ng tawagin na daddy!

He's glaring at me. "What did you say?"

I pursed my lips, nag iwas ng tingin dahil natatawa ako sa itsura nya. I think he's mad because I called him daddy!

"Stop saying that, Peralta. Hindi ako natutuwa." Ngumuso ako ng bahagya nya akong itulak, pinapaalis sa ibabaw nya.

O my god he's mad nga! Hindi nya ata nagustuhan yung endearment ko?

"You don't like that? I find it cute," I whispered, not sure of what I'm saying.

"Hindi maganda," Masama ang tingin nya sa akin.

Oh? Ayaw nya nga. Sayang. I find it cute and funny pa naman!

"Okay," I said before crouching to kiss him. Hindi siya naka tanggi doon at muling nadala sa gusto kong mangyari.

After that, pumayag na akong bumaba nga kami dahil mukhang kailangan nya ng energy sa pag rereview. We had a pasta for our meryenda, doon namin 'yon kinain sa gazeboo nila.

Mataas at malawak ang lupain ng mga Jacobo kung kaya't mula rito sa taas nila ay tanaw na tanaw ang kumikislap na dagat, sa kaliwang bahagi naroon ang hacienda nila kasama ang mahabang kwadra ng mga kabayo. Sa aming likuran ay ang mansyon at sa kabilang gilid nito ay kung nasaan ang kanilang hardin. We may have a mansion but ours is nothing compared to this. Kuntento na ako sa kung anong meron kami but I swear, living in this mansion is like living as a princess.

Nag pasya akong umuwi ng mag dilim na. I didn't tell Dylan what time i will go home, sinabi ko lang sakanya ng dumating na si kuya Mar ng sa gayon ay hindi na niya ako ihatid. Sa mga sumunod na araw mas lalo siyang naging abala kung kaya't hindi kami nag kikita. Hindi na rin ako tumambay sa bahay nila para mabigyan siya ng tamang espasyo sa pag aaral.

"Bakit kailangan ng party? Ano pong meron?" I asked cluelessly.

Biyernes ng gabi at magkakasama kaming nag hahapunan, hindi ko alam kung paano napunta sa ganitong pag p-plano ang aming usapan. I was clueless the whole time they're talking, nakikinig lang ako at ngayon lang naka hanap ng tyempo na mag tanong.