Kabanata 40

1.3K 38 11
                                    

Kabanata 40

Wedding



Siguro isa nalang rin sa mga pinag papasalamat ko na hindi traumatised si Lucas. Jacobo's mansion is where the incident happened, ang magyayang bumalik pa siya roon ay isang senyales na hindi siya takot. I don't have to worry for him anymore knowing that he's completely fine.

For being grateful, I also decided to let go. Alam ko naman kasi talagang ayos na. That Dylan and I are already good and there's already no grudges I have for him kaya wala ng dahilan para ipagkait ko si Lucas. I mean, why should I do that when we already fucked?

"Finally, I don't have to cuddle with Mom anymore before I sleep!"

"What did you say?" Nag krus ang aking mga braso habang pinapanood si Lucas na lumundag lundag sa kama nya. Dylan is standing beside me.

"I said I already have my own room!"

Nilingon ko si Dylan ng marinig ko siyang tumawa.

"So where's mine?"

"Your?" He arched a brow.

"My room, Dylan."

He laughed again as he pulled my waist. "Are you seriously asking me that?"

"Mukha ba akong nag bibiro?"

"Shut up, Andreia."

"Seryoso ako! Show me my room para alam ko kung saan matutulog mamaya. This mansion is big and has a lot of rooms, don't tell me you didn't prepare one for me?"

"You really don't know where to sleep later?"

"Uh-huh," I nodded.

"Fine. Papa pyesta ako mamaya pag pinakilala kita sa bagong kwarto mo."

I smirked. "Anong handa?"

"You'll see."

Ngumisi ako ng sumama na siya kay Lucas at nakipag harutan sa kama. Damn. I was just joking.

"I'll make pancakes. Do you guys have any request?"

"Chocolates syrup! I want that!"

I nodded. "Dylan?"

"I'm craving for milk and cherry. Can you check the refrigerator for me?"

Natigilan ako sa sinabi ni Dylan. I don't know how to react with what he said. Seryoso naman siya at mukhang hindi nag bibiro pero natigilan pa din ako! I looked away when he lifted a brow.

"Okay."

The first day went well. As expected, nabinyagan agad namin ni Dylan ang kama niya. I can't help it because as usual he was so playful. Para siyang carbon copy ng ugali ko noon at ang ugali nya namang masungit ang nakuha ko ngayon. Mas marupok nga lang ako kumpara sakanya kaya madaling bumigay.

The next morning, nagising ako ng mag isa sa kwarto. It's still early so I immediately concluded that Dylan is preparing for our breakfast. Dahil kagigising lang ay inabala ko na muna ang sarili ko sa cellphone. There I saw a text from my friends last night na ngayon ko lang inabalang pansinin.

Jertine:

Akyat daw tayo ng Paseo bukas for dinner. Alam kong masarap ang unang gabi sa kama ni Dylan pero sana mag reply ka.

Ngumisi ako. Jertine knows me so well. Bukod kay Gwynette, isa talaga siya sa pinaka close ko. Well, we have the same attitude so.

Ako:

Playing with Fire (Paseo de Luna Series) #2Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon