CHAPTER 14
Lumipas na ang isang araw simula ng mag-away kami ni Xavier, ni ho ni ha wala akong narinig sakanya. Anniversary namnin ngayon, at hanggang ngayon ay hindi pa rin kami nagkaka-ayos. I wonder why he's not even saying sorry to me, when in fact he's the one who has a mistake. Mahal ko si Xavier kaya ibaba ko ang pride ko para sakanya. I will still surprise him.
As usual duty ako ngayon at mamaya pa akong hapon lalabas mga 4 PM siguro, nagpaalam naman ako kaya at pinayagan naman ako. Hinid na ako bumili pa ng ibang ipangsu-surprise sakanya. Enough na siguro 'tong necklace naglagay nalang ako ng love letter, para mas sweet. These past few days wala ako halos narinig mula kay Luna, she didn't even bother to say sorry, or maybe she doesn't feel sorry about sa sinabi niya. Aaminin ko masama parin ang loob ko sakanya, pero isang sorry lang niya ay patatawarin ko siya. Mahal ko si Luna at parang kapatid na ang turing o sakanya. Dahil nga only child lang ako kaya mahalaga sakin ang mga kaibigan ko, at yung mga taong malapit talaga sa puso ko.
"Dr. Smith, kailangan po kayo sa ER." Nagma-madaling sabi saakin ng isang nurse galling sa ER, sa OPD kasi ako naka-assign ngayon.
"Ok, I'll go. Excuse me please." Sabi ko sa mga kapwa doctor ko at mabilis akong nagtungo sa ER.
"What happened? Where's the patient?" pang-bungad ko nang makapasok ako sa ER. Ginuide at tinuro naman sakin nung mga nurse kung nasaan yung patient.
Pumutok ang gilid ng noo ng bata, kaya naman kinakailangan siyang tahiin.
YOU ARE READING
Until We Meet Again (On-Going)
Fiksi PenggemarPangarap at gusto ko maging Doctor. Mayroon naman akong mapagmahal at masayang pamilya, at mayroon din akong isang mapagmahal at mapag supportang boyfriend, 7 years na kaming mag kasintahan. Masaya kami.. Marami kaming mga pangarap.. Marami kamin...
