SAKIN+18

24-Nefret ettim

''Babanızın durumu iyi,stabil halde şuan''
Meriç,derin bir nefes verip ''görebilir miyim?'' dedi.
''Tabi,fazla durmayın ama ''
Koridorda Harun ve Yağmur'u görünce ayağa kalktım. ''Meriç nerede?'' diye sordu Harun. Yoğum bakımı işaret ederek ''içeride''deyip Yağmur'a baktım. Harun bana dikkatle bakıp ''Hakan'ı biliyor mu Meriç?''
''Hayır,ne alaka?''
Yağmur sakin bir sesle ''Yolda gördü beni,seni sordu''
Gözlerimi devirip ''sıktı buda''dedim. Harun sert bir sesle ''sen söylemezsen,ben söyleyeceğim Meriç'e. Sevgilin olduğu halde Meriç'e yok deyip kandırdın. Daha kandırmana izin vermem''
''Lütfen,sen bir şey söyleme. Ben anlatacağım''
''Bir an önce anlatsan iyi olur''

3 GÜN SONRA
Meriç'in babasında ciddi bir şey olmadığı için,dün taburcu olmuştu. Dünden beri Meriç'le görüşmemiştik.Hakan'ı anlatmam gerektiğini biliyordum. Saklamamam lazımdı en başından. Harun'un üstüme gelmesi, ve Meriç'in bunu başkasından duymasını istemediğim için ona söylemeye karar vermiştim. Bu akşam yemeğe gidecektik. Bunu söyleyince tepkisini az çok kestirebiliyordum. İçimde kötü bir hisle hazırlanmaya başladım. Meriç'le akşam 7'de buluştuk. ''Senin neyin var? Durgunsun''diye sessizliği bozmuştu. Derin düşüncelerimden çıkıp ''hı''dedim. Gülerek ''ne düşünüyorsun diyorum. Durgunsun''
''Yok canım,bir şey düşünmüyorum''deyip gözlerimi kaçırdım.
''Baban nasıl?''diye konuyu değiştirmeye çalıştım.
''Daha iyi,bir gün tanıştırayım sizi ''
Gülümseyip önüme döndüm. Belki söyleyince bu halleri,tavırları bitecekti. Söyleyecektim ama,hem kendim rahatlayacaktım hemde dürüst olacaktım hayatımda bir kere.

Yemeğimizi yerken,Meriç'in neşeli hali,anlattığı anıları ile gülüp eğleniyorduk. Aklımda sürekli düşüncelerle Meriç'e odaklanıyordum. Bana bakıp ''he söyle,sen bir şey diyeceksin'' dedi. Gözlerimi kaçırıp ''şey diyecektim sana'' deyip göz teması kurdum. ''Hani...sizin eve ilk geldiğimde sevgilim yok demiştim sana''deyip dikkatle gözlerine baktım.Bakışları anlamsız hale gelirken yüzü değişti. ''Vardı,değil mi?'' dedi. Başımı salladım. Başını sallayıp bakışlarını çevirdi. ''Neden yalan söyledin?'' deyip bana baktı. ''Doğrusunu diyemedim''diye mırıldandım. Başını sallayarak önüne döndü. Nefes verip ''sana hayatımı,nasıl oldu ne oldu anlatabilirim. Söylemem lazımdı ama benden uzaklaşırsın diye söyleyemedim''
Bana bakıp ''anlat''dedi.
''Hakan. Önceden ablamın sevgilisiydi. Evleneceklerdi. Biliyorum çok yanlış,çok kötü bir şey,kimsenin hak etmediği,kimseye yakışmayan bir şey ama bende Hakan'ı seviyordum. Ya da sevdiğimi sanıyordum. Ablamla Hakan,benim yüzümden ayrıldı. Ben sebep oldum. Şuan olsa,şu aklım olsa asla yapmazdım. Pişmanım zaten ama olan oldu. Geriye dönemem'' anlatırken gözlerim dolmuştu. Meriç ise duygusuz gözlerle beni dinliyordu tek kelime etmeden. Yutkunup devam ettim. ''Ben,Hakan'dan hamile kaldım. Doğuramazdım bebeği...''bakışlarımı Meriç'ten ayırarak devam ettim.''Kürtaj olmak zorunda kaldım. Biliyorum çok yanlış şeyler bunlar. İğrenç hatta''deyip fısıldadım ''keşke yaşanmasaydı''.
Meriç'e baktım. Soğukkanlılıkla bana bakıyordu. ''Bunları bana en baştan anlatsaydın''dedi. Gözlerimden yaşlar akarken ''anlatamadım''diye mırıldandım. Sert bir sesle ''biriyle birlikte olduğundan,hamile kaldığından dolayı seni istemiyorum''deyip ağaya kalktı. Birden söyleyince kitlenip kaldım. Direk açık sözlülükle söylemişti. Meriç'in arkasından çıkıp ''lütfen,dur''dedim. Meriç durup bana baktı. ''Geçmişimle beni yargılayamazsın ama''. Başını salladı. ''Bu geçmişi yargılamak değil. Ben kendim gibi birini isterim. Sevgiliyken yatan bir sürtüğü değil'' deyip arabasına bindi. İçimi kötü bir his kaplarken ağlamaya başladım.''Meriç''deyip arabaya yaklaştım ama çoktan gaza basmıştı. Ağlayarak yere oturdum. O an,ilk kendimden,ikincisi Hakan'dan nefret etmiştim.

Yorum ve oy vermeyi unutmayın❤️