Het vrolijke gefluit van een vogel zorgt ervoor dat ik wakker word. Ik rek me even languit uit en geeuw diep voor ik mijn ogen open doe. Jack is nergens te zien. Ik kruip van het bed af en strompel naar de badkamer. Ik voel dat mijn enkel nu al een stuk minder pijn doet dan gisteren, maar het is nog niet optimaal. Ik open de deur en doe het achter me op slot. Ineens voel ik mijn neus kriebelen en nies ik, vier keer achter elkaar. Jeez, ben ik verkouden geworden ofzo?
Ik douche even snel en ga naar het toilet, waarna ik mijn haar ga borstelen bij de wastafel. Ik had gelukkig gisteravond al die hele hoop klitten eruit geborsteld, dus het duurt nu niet zo lang. Als ik naar de hoek van de wastafel kijk zie ik dat de kleren van gisteren die ik daar had neergelegd weg zijn. Oh fijn hij wast nu ook al mijn kleren, totaal niet awkward ofzo.
Ik loop de badkamer en dan ook Jack's kamer uit, naar de kamer waar ik eerder verbleef. Ik open de deur en trek gauw een sprintje naar de kledingkamer, zodat ik niet nog een keer kou vat, en doe de deur gauw achter me dicht. Hier valt het nog mee met hoe koud het is, omdat de deur de hele tijd gesloten was. Ik loop naar de enorme kasten en kijk er even doorheen, voor ik een zwarte spijkerbroek die tot mijn enkels komt en een bordeaux rode sweater aandoe.
Ik open met een ruk de deur weer en sprint gauw de kamer door naar de hal. Ik hinkel voorzichtig de trap af naar beneden en loop de keuken in, die leeg is. Ik hoor al wel geluiden komen vanaf de woonkamer, maar ik besteed er nu geen aandacht aan. Ik loop naar de kastjes toe en trek er een aantal open tot ik alles te pakken heb wat ik nodig heb. Dan open ik de koelkast en pak er een pak melk uit die ik in een kom schenk, waarna de cornflakes volgen.
Met een grote lepel begin ik dan gulzig te eten. Ik heb echt zo'n honger, ik heb gisteren bijna niks gegeten. Ik heb mijn aandacht zo op het eten gericht dat ik niet doorheb dat Jack binnen is komen lopen en vanaf de andere kant van het keukeneiland naar me staart, tot ik zijn stem hoor en opkijk. 'Zo te zien voel je je al beter', constateert hij met een glimlach terwijl hij van de kom naar mij kijkt en weer terug. Een klein straaltje melk loopt uit mijn mond over mijn kin en ik houd snel mijn hand er voor, terwijl ik me omdraai naar het aanrecht en naar het keukenpapier zoek. Achter me hoor ik een zacht gelach en al snel voel ik zijn hand op mijn schouder en kijk hem aan, nog steeds met mijn hand voor mijn mond. Hij glimlacht even naar me en opent dan een keukenkastje die ik nog niet geprobeerd had, waarna hij me het keukenpapier aangeeft, dat ik dankbaar aanpak.
Gauw veeg ik de melk van mijn gezicht en van mijn hand af, waar het inmiddels al op gedrupt had, en bedankt hem kort. Hij zegt niks terug en loopt weer naar zijn plek aan het keukeneiland, maar ik zie de lach nog op zijn gezicht terwijl hij langs me loopt. Ik verdiep me weer in mijn kom met cornflakes, maar neem nu kleinere hapjes, zodat ik niet weer zal knoeien.
Als ik het op heb pak ik alles op en doe het in de vaatwasser. Jack heeft duidelijk gewacht tot ik klaar was, want hij spreekt dan op, 'Dus hoe voel je je?' 'Fantastisch' antwoord ik sarcastisch en draai me om zodat ik naar hem kan kijken terwijl ik tegen het aanrecht aanleun. 'Al beter dan gisteren in ieder geval' voeg ik er dan nog oprecht aan toe en sla mijn armen over elkaar heen. Hij knikt even kort en reikt dan zijn hand naar me uit, 'ga je mee naar de woonkamer?'. Ik loop zijn richting op, maar negeer zijn arm en loop direct door naar de deuropening waar ik even stop en naar binnen kijk. Alleen Brian zit nog maar op de bank, verdiept in iets op zijn mobiel. Ik voel Jack's adem dan in mijn nek en weet dat hij vlak achter me staat. 'Waar is de rest?' vraag ik aan hem, mijn ogen nog steeds gericht op Brian. 'Die slapen nog' hoor ik zijn diepe stem in mijn oor, 'rijkjeluiskindjes hè.' Hij loopt langs me heen en ploft naast Brian neer op de bank. Ik dacht dat ik al laat opgestaan was.
Ik besluit maar om ook een plek in te nemen op de bank en ga aan het uiteinde zitten, zo ver mogelijk van de jongens weg. Ik weet niet zo goed wat ik moet doen en kijk maar rond in de kamer. In de hoek staat een bruine boekenkast die tot de bom volzit. Ik ben benieuwd naar wat voor smaak in boeken zij zouden hebben en loop er voorzichtig heen. Ik bekijk een paar van de titels en merk dat er veel Engelse boeken bij zitten. Het zijn titels als To kill a mockingbird, The Great Gatsby en Pride and Prejudice. Ik had niet verwacht dat zulke jongens zulke boeken zouden lezen.. not bad. Ik pak 1984 en loop weer terug naar de bank, waar ik het mezelf gemakkelijk maak en begin in het boek. Ik heb het altijd fijner gevonden om in het Engels te lezen.
JE LEEST
Ik wil jou
Adventure~ 'Slim hoor Laura.. doen alsof je slaapt' hoor ik een mannenstem zeggen. Van schrik schieten mijn ogen wijd open en ik staar in 2 grote, donkerbruine ogen. Ik gil en probeer van hem weg te kruipen, maar een valse grijns verschijnt op zijn gezicht...