OPLAN: NAG WENDY UNTIL SHE SAYS YES

5 0 0
                                    

16

A MONTH AFTER

"The Mercenaries were the one behind that fire I swear." bulalas ni Wendy na nagniningas ngayon sa galit at hindi mapakali. Para siyang kumukulong takure na any minute sasabog.

"Una palang gusto na nila tayo takutin dahil nasa atin ang Nightwatch. They never really know how to play clean." kanina pa dada ng dada si Wendy dito pero ang kapatid niya at ako ay nananatiling nakaupo at nakatiklop sa couch ng opisina niya.

Hindi ko din naman siya masisisi. Those rival of them almost killed me and Wade a couple of times. And I'm wondering if ever we would survive the next one.

"Wala pa bang progress sa pagbukas ng Nightwatch?" tanong ni Wade. Yun ang una niyang pagsa-salita simula ng makapasok kami dito.

"We haven't opened it yet but we are working on manipulating its wires para kapag mag-enter kami ng mga code na mula sa teorya namin ay hindi ito masisira."

Damn those Mercenaries! Sinigurado talaga nila na mahihirapan ang sino man na buksan at alamin ang nakaka-diri nilang sikreto.

"But until that time na mabuksan namin ito,your life the both of you and maybe those back at house will always be in danger. Hindi na ko napapalagay sa mga sunod sunod na nangyari sa inyo. I've had enough of it! Mauuna ako sa inyo mamamatay kapag mabalitaan ko na naman na napa-hamak kayo. That's why I will send men that will guard the house at extrang tao na sasama sa inyo kapag lalabas kayo."

Mukhang hindi ito nagustuhan ni Wade dahil napa-kunot siya ng todo.
"Don't you trust me? I am as able as a 20 men could give Wendy,you know that."

Napaka taas talaga ng pride ni Wade. Hindi niya ata alam na tao siya at pwedeng mamamatay. O baka nakakalimutan niya na hindi pa naghihilom ang mga sugat niya mula noong huling beses kaming napa-hamak.

"Ofcourse I trust you,brother.But I can't risk your health anymore. You aren't invulnerable, Wade. Look at yourself, you're still recovering."

Napabuntong hininga ako dahil alam kong hindi magpapatalo ang katabi ko. Sasagot pa yan at ipagpipilitan na kaya niya ang hindi. Hinanda ko na ang tenga ko para maka-rinig ng debate nila.

"Ganon din yon! Just because I injured previously doesn't mean na nabawasan ang kakayahan kong makipag laban. I was trained ever since and I am spending decades of my life in this agency."

Nagmamayabang pa ang loko.

"Wade you're not getting my point-"

"Yes I don't!"

"Wade,tama si Wendy. Makinig ka naman sakanya. Iniisip lang namin ang kalagayan mo. Care for yourself too." nakisabat na ako. Hinawakan ko ang dulo ng siko niya kaya napalingon siya sa akin.
"Oh right, so pinagtutulungan nyo na ko?" matabang niyang tanong.

"You're not thinking properly Wade. Akala mo ba ikaw lang ang mapapahamak sa pagpipilit mo? Paano kung sabay sabay silang umatake? Nahahati ba ang katawan mo ha? You're pride is putting yourself and Bree in danger. Kahit sila Nay Matilda damay dyan sa ginagawa mo." malumanay pero matigas na saad ni Wendy.

She's right, Wade isn't getting her point.

Sa huli ay hindi na din naka-angal si Wade. Wendy is decided to guard the house with agency's men. May mga body guards na ding sasama sa amin kapag aalis kami. Though the idea of it creeps me out, it is for the best. Those Mercenaries can't kill me. I'mma kill them.

Tanghaling tapat ay nasa daan na kami pauwi ng bahay. Tahimik si Wade at titig na titig sa daan. He had no idea how glad I am that he's now recovering. Isang buwan din kaming nanatili sa isa pang facility na hawak ni Wendy para tuluyang maka-recover. But this time madami na kaming kasama at madami ding bantay.

The NightwatchTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon