The Nightwatch

THE PARTY

24

"Konti nalang ayos na 'to" saad ni Beverly habang walang patid sa pag-iispray sa aking buhok.

The party is starting within 30 minutes and I am all dressed up. Inaayusan pa ako ni Beverly na hindi makakasama. Wendy didn't allow na sumama sila sa party dahil alam naman naming lahat na hindi lang party ang magaganap doon.

They will also spend their nights inside the agency for safety purposes. Beverly is quite sad because of that pero naaliw siya habang inaayusan ako.
"Ayan, ok na!" tsaka lamang ako tumayo at tiningnan ang buong pigura ko sa salamin.

My body changed a lot simula ng mapunta ako dito. By eating pure healthy foods and my physical training for the whole week ay medyo kumurba ang katawan ko. I am wearing a red satin off shoulder dress with a high split.

Nagamit ko din ang high heels na ipinilit ni Beverly na bilhin namin noong nag-shopping kami. An ankle strap black high heels. My hair is styled in a bride updo.

I look fabulous because of Beverly.
"Thank you so much, Bev." sincere kong saad habang nakahawak sa kamay niya.
"Ano ka ba, alam mo naman na I've always got your back."

This is the best thing about her. Lagi niya kong inaasikaso kahit pa noon na bagong dating ako dito. She's been patient with me. Hindi nila pinaramdam sa akin ni Tristan na iba ako. They warmly welcomed me here. And I will always thank them for that.

"No, don't cry! Masisira ang make-up mo wala na tayong time na mag re-touch" saad niya ng maluha ako. Niyakap ko siya ng mahigpit.
"Seriously, Bev. Salamat sa lahat." nagiging emosyonal ako dahil mamaya paglabas ko sa bahay na ito ay wala na akong kontrol sa mangyayari. Hindi ko alam kung ito na ba ang huling pagkakataon na makikita ko siya. I just want to thank her for being a good friend.

I am beyond thankful na sila ang sumalubong sa akin dito.
"You are always welcome. Basta, Bree. Magiingat ka don ha? May tiwala naman kami sa kakayahan mo eh. Bumalik ka sa amin at sabay na tayong mag-wowork out." parehas kaming natawa sa huli niyang sinabi.

I hugged her for the last time bago kami lumabas at nandoon naghihintay sa amin si Tristan at Nay Matilda. Hindi ko alam kung naluha ba si Nay Matilda dahil nagagandahan siya sa ayos ko o dahil tulad ko ay alam niya din na may posibilidad na baka huli na ito. I hugged her anyway and thank her for everything.

Tristan is quiet, so unlike him. A simple smile is all that can be seen in his face.
"You look so beautiful, Bree" saad niya ng yakapin ko siya. I told him how grateful I am to him before Wade appears.

He is in black tuxedo at naka-angat ang kanyang buhok exposing his forehead. Nakipag-usap pa siya saglit kila Nay Matilda bago ako lapitan.
"Ang panget naman ng ayos mo" nalukot ang mukha ko sa bungad niya sa akin. Mukhang maba-bad trip ako ng maaga ah.

"Seriously?" ismid ko sakanya. He chuckled at naglabas siya ng isang maliit na kahon. Binuksan niya ito at ang nasa loob nito ay isang gintong kwintas.
"With this necklace, I bet you'll look beautiful."

Tinanggal niya na ito sa kahon at sinuot sa akin.
"Ayan maganda ka na" hindi ko alam kung iirapan ko ba siya o tatawa. I thanked him anyway.

I tried my best not to be emotional while bidding my farewell. I want to believe that I would see them again, but it's just that I am not in control of what's ahead.

"We love you, Bree. We will wait for you." Beverly said with a teary eye.

"Kailangan mong bumalik kase maglilinis pa tayo ng bahay." pagbibiro pa ni Tristan. But I know him now, he might be joking but he's hurting inside.

"Mag-iingat ka iha." payak na saad ni Nay Matilda. Paano ba ako makakaalis nito kung ganito? I hugged them all for the last time. A group hug.
"I love y'all too."