DÖNÜLMEZ [ TAMAMLANDI ]

BÖLÜM -10

Hocanın evine gelmiştik neredeyse akşam ezanı okuyacaktı çocuklar ve ben abdest alarak hocanın yanına gittik hoca namazlıkları sermiş takkesini takmış bizi bekliyordu biz gittiğimiz zaman hoca ayaklanarak çocuklar hazırsanız başlayalım namaza dedi hasan hepimizin adına hazırız dedi hoca da tamam niteliğinde başını salladı hoca en önde biz arkada namaza başladık
...
Namaz bitmişti herkes oturuyordu odada boğucu bir sessizlik vardı ve o sessizliği bölen hoca oldu hasan murat siz odanıza geçin birşey olursa da sakın çıkmayın dedi hasan ve murat tamam hocam diyerek odalarına doğru yol almaya başladılar baran oğlum ben odayı hazırlayıp geliyorum sen burada kal çağırdığımda gel dedi bende tamam anlamında başımı salladım hoca gittiğinde salona Muhammed girdi ve karşıma oturarak korkuyormusun dedi bende bilmiyorum belki dedim Muhammed bana bakarak kurman bu işin olmaması için her şeyi yapabilir dedi bunun farkındaydım ama ne yapabileceğini bilmiyordum ben bunları düşünürken hoca salona gelerek hazırlıklar tamam gelebilirsiniz dedi ben ve Muhammed ayaklanarak odaya yöneldik odaya girdiğimizde birkaç şey çizilmişti hoca da arkamızdan girerek elinde olan muskayı bana uzatarak al bunu tak baran her ihtimale karşı dedi tereddütsüz bir şekilde elindeki muskayı alıp boynuma taktım tam ritüele başlayacaktım ki ev titremeye başladı sanırım kurman gelmişti ve engel olmaya çalışıyorlardı o anda Muhammed herkese söyle içeri girsinler dedi ben ne oluyor derken dışarıdan bağırma ve homurdanma sesleri gelmeye başladı sanırım kurman tek değildi kabilesinide getirmişti Hocam ne oluyor dedim hoca bana bakarak bütün kabile gelmiş bu işin olmasını istemiyorlar dedi hiç şaşırmamıştım derken hasan koşarak kapıya doğru gitmeye çalıştığını gördük eğer o kapıyı açarsa belki sonumuz gelecekti derken Muhammed durdurun onu dedi ve hasan yerinde durdu sanırım
Muhammed'in kabilesi tutuyordu onu 
Hasan'ı öyle görünce aklıma murat geldi odaya doğru koşacaktım ki Muhammed korkma murat güvende kabileden birkaç kişi orada Murat'ın başında bekliyor dedi içim rahatlamıştı ama o kaos halen devam ediyordu hocam ya girerlerse eve dedim hoca tedirgin bir şekilde ev tılsımlı olduğu için girmeleri çok zor birde Muhammed'in kabilesi evi koruyor ve kurmanın işini daha da zorlaştırıyorlar dedi yani eve girmeleri halen imkansızdı ama bitecek gibi değildi bu olay. Sesler daha da şiddetlenmişti kulakları sağır edecek kadar çok ses vardı hafiften bı tırsmaya başlamıştım.
Hoca biraz daha zaman geçtikten sonra Muhammed'in cinlerine siz elinizden geldiğince oyalayın eve guremezler ama tetikte kalın biz bağlama işini bitirelim dedi ve sustu ben göremiyorum cinleri sadece Muhammed'i görebiliyordum o da sadece insan kılığındayken tabi
Hoca hemen işe başladı birkaç birşey okudu birşeyler dedi bir süre öyle kaldıktan birden karşımda bir silüet gördüm ve korkarak biraz geriledim baran korkma o Muhammed sana bağlandığı için kendi esas bedeninde görünüyor sana dedi içim biraz rahatlamıştı kurmandan çok farklıydı yüzü kurmanın ki daha korkutucuydu ve irençti ama Muhammed'in ki korkutucu olsada iğrenç değildi bir zaman sonra kendime gelmiştim artık Muhammed bana bağlıydı artık sana bağlıyım baran arkadaşının intikamını alman için bir engel daha kaldı o engeli biliyorum hep biliyordum ve sana gardım edecem dedi ama Muhammed'in dudakları kıpırdamıyordu nasıl konuşuyordu benimle ben bunları düşünürken ben sana bağlıyım ne kadar dudaklarım oynamasa da zihninden iletişim kurabiliyorum seninle dedi ben denemek için peki ben seni nasıl çağıracam dedim bu söylediklerimi aklımdan geçirdim ve cevabı hemen geldi sen istediğin zaman beni çağıra bilirsin beni çağırdığın an nerede olursan ol sana cevap veririm dedi o anda hoca Muhammed'e Muhammed çok zorluyorlar engel olun yoksa sonumuz hayra alamet değil dedi Muhammed esas bedeni ve yüzüyle bana dönerek gidebilir miyim yardım gerekiyor dedi ben hocaya baktım ve sonra yine Muhammed'e bakarak içimden gidebilirsin ama kurmanı yakalaya bilirsen getir birkaç soru soracağım ona dedim kafasını sallayarak ortadan kayboldu kurman ve kabilesinin sesleri arasına Muhammed ve kabilesinin sesleri de karıştı o anda aklıma çok önemli birşey takıldı ve hocaya sordum hocam neden Muhammed giderken benden izin aldı dedim hoca okumasını bırakıp bana baktı ve oğlum bundan sonra Muhammed ne kadar benim emrim altındaysa bundan sonra seninde emrin altında ne kadar benim can dostumsa okardar senin de can dostun onun için senden de izin aldı dedi bunu duyduğuma sevinmiştim  Ali arkadaşımı kaybetmiştim ama kendime bir arkadaş bulmuştum hocam Muhammed'e yapabilirse kurmanı getirmesini söyledim soracaklarım var o kafir'e dedim hoca bana korkulu gözlerle bakarak Muhammed'e söyle kurmanı getirmesin yoksa kabilenin arasına girerse büyük yaralar alabilir dedi evet haklıydı ben bunu neden düşünemedim hemen zihin yoluyla Muhammed'e seslendim Muhammed kurmanın peşine düşme seni kaybetmek istemiyorum dedim kaybetmek istemiyorum deyişimi bastıra bastıra söyledim tamam baran dedi Muhammed
...
Sabah ezanı okuyordu kurmanın kabilesi acı içinde bağıra bağıra kayboluyorlardı ortalıktan ezan sesi onların canını yakıyordu ama aksine bizide ferahlatıyordu o anda aklıma murat ve hasan geldi Hasan'a baktığımda kapının önünde yatıyordu Murat'a bakmaya gittiğimde murat da yatağında hiçbir şey olmamış gibi yatıyordu bu kadar kargaşada nasıl birşey olmamış gibi uyuyorardı acaba birşey mi oldu diyerek hocanın yanına gittim ve hocam murat ve hasan birşey olmamış gibi uyuyorlardı bu kargaşada nasıl oldu bu hoca kafasını kitabından kaldırmadan baran korkma Muhammed'in kabilesinden cinler murat ve Hasan'ın başında bekliyorlardı onlar hiçbir şey duyurmadılar murat ve Hasan'a dedi acaba nasıl yapmışlardı derken birden Muhammed gerçek haliyle karşımıza çıktı refleksif olarak gördüğüm anda biraz korktum ama Muhammed olduğunu anlayınca gülümsedim bir zarar gelmemişti ona ama yorgun görünüyordu hocam kurmanı püskürttük bir süre gelmez buralara ama kabuslar devam edebilir dedi ben hocaya baktım ve sonra Muhammed'e dönerek Muhammed çok yoruldun neden dinlenmeye gitmedin dedim ve devam ettim hocada izin verirse sende dinlenmeye git topatla kendini dedim onu söylerken hocaya bakarak söyledim hoca ufak bi gülümsemeyle baran doğru söylüyor Muhammed sen git dinlen kendini topla biraz dedi Muhammed bana ve hocaya bakarak tamam ama birşey olursa çağırın dedi bizde tamam anlamında başımızı salladık Muhammed gittikten sonra sen bu Muhammed'e hemen alıştın ya baran dedi gülümseyerek doğru söylüyordu birkaç saattir birlikte olmamıza rağmen sanki bir ömürdür ki onu tanıyormuş gibiydim  doğru dedin hocam düşündüğümden daha kolay oldu dedim gülümsüyerek. Sanki birkaç saat önce kabus yaşayan bizler değildik gibi keyfimiz yerindeydi

Eveet Muhammed ve baran'ı bağladı hoca sanki bir ömür  tanıyormuş gibi davranıyor baran yada aklındaki planı hızlandırmak için öyle yapıyor
Hatalarım olduysa özür dilerim
Saat gecenin dördünde atıyorum bölümü pikopata bağladım resmen gece gece 😅😱