Bölüm 5.

152 19 3
                                    

''İyi geceler ben yatıyorum çok uykum var.'' dedim yavaşça doğrulurken. Abim çoktan odasına çekilmişti bile.Saat 23:10'u gösterirken fazla geç kaldığımı düşündüm. 

Annem ve babam uyumadan abiminde evden çıkması biraz zordu. 

''İyi geceler kızım.'' dedi babam. Annem diziye kendini o kadar kaptırmıştı ki dediğimi bile duymadı. Odama girip kapıyı ufak bir şekilde aralık bıraktım.

Oraya gidince abimin karşısına geçip söyliyeceklerimi planladım. Abimin söyliyeceklerini de tahmin etmeye çalıştım. 

Çok geçmeden odanın ışığı kapandı.Fazla uykum gelmişti ama dayanmalıydım. Üstüme bilerek geceliğimi giymemiştim.

Aşağıdan gelen korna sesiyle camı yavaşça sıyırıp dışarı baktım. Bir araba gelmişti. Muhtemelen abimi almaya geldiklerine göre onu takip etmenin daha kolay olacağını düşündüm.

Abimin kapısından hafif bir tıkırtı duyduğumda hemen ayaklandım.Sakin olmam lazımdı. Sakin.

Kapıyı yavaşça açıp abimin yavaşça kapıyı açmasını izledim. Çantamı elime alıp küçük adımlarla bende arkasından gittim.

Kapının yanında camdan arabaya bindiğinden emin olduktan sonra çelik kapıyı yavaşça açtım. Anahtarı deliğe soktum ve kapıyı yavaşça dışardan kapattım.

Neyse ki taksi çağırmayı akıl edebilmiştim. Taksiye aceleyle bindim. Ve o sihirli sözcükleri söyledim.

''Şu önde giden siyah arabayı takip et.''dedim soğukkanlı olmaya çalışarak. Filmlerdeki gibiydi.

''Tamam.'' dedi dikiz aynasından bana bakarken.

Trafik ışıklarında arabayla yan yana gelmemizle küçük çaplı bir kalp krizi geçirdim.Çantayla suratımı saklamaya çalıştım. İçimden şoföre lanetler yağdırıyordum.

''Biraz arkadan gidemez miyiz ? Çok dip dibe girmeyelim lütfen.'' dedim sesimi yükselterek. Derin bir nefes aldı ve başını yavaşça salladı.

Biz arkada yavaş yavaş giderken ileride durduklarını gördüğümde hemen çantamın fermuarını açtım.

''Burada ineceğim ben.''dedim. Taksiye bindiğimden beri çok konuştuğumun farkındaydım. Parayı yavaşça uzattım. Paranın üstünüde aldığımda arabadan indim.

Hava oldukça soğuktu. Bu soğukta umarım dışarı çıkmama değerdi.Çamurlu yolda bara yavaş adımlarla ilerledim.

Barın önüne geldiğimde ışıklandırma daha çok pavyonu andırıyordu.Bu yüzümü buruşturmama neden olurken kendi kendime neden burada olduğumu sorguladım. 

İçeri girmeye yeltendiğimde bir kas yığını adam kolumdan tutup beni geri çevirdi.

''İçeri giremezsiniz hanımefendi. Kapatıyoruz.'' dedi nazikçe. Herşeyiyle tam bir korumaydı.

''Ama biraz önce içeri giren beyefendiler vardı.'' dedim titreyen sesime engel olarak. Başarmalıydım.

''Giremezsiniz dediysem, giremezsiniz hanımefendi. Hem yaşınızda buraya göre oldukça küçük gözüküyor.'' dedi beni baştan aşağı süzerek. Küçük gösteriyor olabilirdim. Ama bunun yüzüme vurulmasından hoşlandığım söylenemezdi.

''İçeri girmek istiyorum. Üstelik az önce giren Melih Özkan'ın kardeşiyim.'' dedim. Belki burada tanınıyor olabilirdi.

Barın önünde lüks spor bir araba durduğunda bakışlarım oraya yöneldi. İçeriden okula kaydımı yaptırmaya gittiğimde gördüğüm çocuk çıkınca ürperdim.

İsmini bir an hatırlamaya çalıştım. Koruma da bana yardımcı oldu.

''Hoşgeldiniz Barlas bey.'' dedi elinden anahtarı alırken. Barlas. Tıpkı kendisi kadar değişik bir isimdi. Onun burada ne işi vardı ?

''Hoşbulduk.Bu küçük kızın burada ne işi var ? '' dedi bakışları bana yönelirken.Benim planımda bu yoktu. Bu çok alçakcaydı.

''Efendim o Melih Özkan'ın kardeşi olduğunu iddia eden bir kız.'' dedi söylediklerimi hemen öterek. Barlas denen adamın bakışları bir anda değişti. Bana bir an öylece baktı ki üstüme atlayacağını bile düşündüm.

''Pekala.Abin buraya geldiğini biliyormu ? '' dedi. Zihnimi okuyor gibi bir hali vardı. 

''Biliyor. Onu bekliyordum bende.'' dedim aceleyle. Yalan söylediğimi kesinlikle anlamıştı. Çünkü bu karanlıkta bile yanaklarımı belli edecek şekilde kızarmıştım.

''Kötü bir yalan.'' dedi ve bana doğru yürümeye başladı.Kolumdan tuttuğu gibi beni içeri soktu. Bir bara göre çok sessiz bir yerdi. 

Çünkü içerisi boştu. Burayı kapattırmış olmalıydılar.Abimin şeytanlıkta bir numara olduğunu hatırladım.

''Bıraksana beni.'' dedim ciyaklayarak. Etrafı izlemeyi bırakıp elinden kaçmaya çalıştım. O kadar umursamazdı ki çabalasamda yürümeye devam ediyordu.

''Sadece sus tamam mı ? Başımı ağrıtmaya bir son ver.'' dedi hafifçe beni sarsarak. Söylediklerine o kadar sinirlendim ki yavaşça eğilip elini ıssırdım. Yaptığım hareketle bir an duraksadı. Alayla gülümseyerek  benden tarafa döndü.

''Bu yaptığının ne kadar erotik bir hareket olduğunun farkındamısın ?Amacın farklıysa bunu bana sonra söyle güzelim. Çünkü şuan son derece başka şeylerle meşgul olmam gerek.'' dedi. Yüzü yine eski halini aldı ve beni arkasında sürüklemeye devam etti. 

Beni son derece aşağılamıştı.Merdivenlerden indik ve büyük bir salona geldik. Arkası dönük abimi gördüğümde aniden kendimi yerde buldum.

Abim arkasını hızla döndüğünde yüzü sinirden kıpkırmızı oldu.

''Süpriz.'' diye bağırdı arkamdan Barlas dedikleri.

Abimin bakışları beni ezip geçerken nasıl bir belaya bulaştığımın farkında bile değildim.

Voteleriniz ve yorumlarınız için teşekkürler. Bu bölüm 5 vote. olduğunda yeni bölüm gelecektir :).

KARANLIK.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin