Abimin buz gibi bakışları arasında yavaşça doğruldum.Üstümdeki tozu yavaşça silkeledim.Bakışlarımı yere doğru indirdim.
''Güzel bir kardeşin var.'' dedi aralarından biri.Abimin dişlerini sıktığını gördüğümde olayın çok farklı bir boyut aldığını anlamıştım.Keşke gelmeseydim diye düşünüyordum.Yine her şeyi elime yüzüme bulaştırmıştım.
Abim bana doğru yaklaşıp hızla bir tokat attı.Aniden yaptığı hareketle kendimi yerde buldum.Arkadaşları onu sakinleştirmeye çalışırken ağzıma gelen metal tadı bende kusma isteği bırakmıştı.
''Eslem siktir git buradan. Nasıl geldiysen bu saatte tek başına eve öyle git.Bu konu burada kapanmaz.Çok fena dayak yiyeceksin Eslem. Çok fena.'' dedi bağırarak. Ağlamaya başladığımda sendeleyerek büyük kapıdan çıktım.
Bu beni ilk dövüşü tabiki de değildi.Annem ve babam her zaman benim suçlu olduğumu düşünür bana vurmasına ses çıkarmazlardı.
Merdivenlerden zorlukla çıktım. Bu saatte buradan taksi geçmesi imkansızdı.Eğildim ve bileğimin durumuna baktım.
Hafif bir şişlik vardı. Eğer anayola kadar yürürsem orada bir taksi bulabilirdim. Toprak yoldan yavaşça yürümeye başladım.
''Eslem.'' diye arkamdan biri bağırdığında yavaşça arkama döndüm. Abimin yeni grubundan bir çocuktu. Teneffüste onu yanında sıklıkla görüyordum.
''Bekle. Seni eve bırakayım.'' dedi.Olduğum yerde durdum.Eve varmam sabahı bulurdu.
Araba önümde durduğunda etrafını dolaşıp öne oturdum. Aynada ki yansımama baktığımda kaşlarımı kaldırdım. Burnum kıpkırmızı olmuştu.
''Abini çok sinirlendirdin.'' dedi gülümseyerek.Arabası sigara kokuyordu. O da tıpkı abim gibiydi.
''Fark ettim.'' dedim, dudağımın kenarındaki kurumuş kanı temizlemeye çalışıyordum.Yanağımda hafif bir morluk vardı.
''Çok acıdı mı ? '' dedi. Ne çok konuşuyordu ?
''Alıştım artık. Soldan döneceğiz.'' dedim bir yandan da yolu tarif ediyordum. Belki onun ağzından laf alabilirdim.
''Adın ne ? '' dedim merakla. Sanki çok umurumdaymış gibi görünmeye çalıştım.
''Yiğit.'' dedi.Benim ismimi biliyordu. Bir anda konuya girmek istedim.
''Oraya neden gittiniz ? '' dedim. Beni terslemesinden korkuyordum.Sonuçta tanımadığım birinin arabasına binmiştim.
''Bu seni getiren çocuk. Barlas. Abine diklendi.Gittiğimiz mekan Barlas'ın mekanı.Onu orada kıstırıp iyi bir dayak atacaktık ama sen gelince tüm plan tuzla buz oldu.'' dedi.'Canıma Değsin.' deme isteğimi zorlukla bastırdım.
''Ben üzgünüm.'' dedim.Kafamı yavaşça eğdim. Eve gidince abimin planını bozduğum için göbek atacaktım.
''Abin seni herzaman dövüyormu ? '' dedi. O da benim ağzımdan laf almak istiyor gibiydi.
''Bu konu hakkında konuşmasak.'' dedim gülümsemeye çalışarak.Tabiki de herşeyi söyleyecek kadar aptal değildim.
''Barlas iyi biri değil mi ? '' dedim.Onun hakkında herşeyi öğrenmeliydim.
''Değil. Uyuşturucu satıcılığı yapan piçin teki.'' dedi hızını biraz daha artırarak. Söylediği sözlerle şok olmuştum. Abim neden o çocukla uğraşıyorduki.
Kolundaki izler dikkatimi çektiğinde yavaşça ona doğru döndüm.
''O izler ne izleri ?'' dedim yavaşça kolunu göstererek. Bir anda telaşlandı ve kolunu bir yere saklama ihtiyacı varmış gibi göründü.
''Hiç. Önemsiz birşey.'' dedi. O da tıpkı herkes gibi birşey saklıyordu.Hiç iyi değillerdi.
Ben neden karışıyordum ki ? Abisini sevmeyen biri olarak bunlar hiç umurumda olmaması lazımdı. Aptallık bendeydi.Her zaman ki gibi.
''Ben burada insem iyi olur.'' dedim. Kendimi bir anda dolmuşta gibi hissetmeme engel olamadım.
''Teşekkür ederim getirdiğin için. '' Kafasını yavaşça salladı. Arabanın kapısını kapattım.Arabanın gözden uzaklaşmasını bekledim.
Yavaşça eve doğru yürüdüm çantamdan anahtarı çıkardım. Ses çıkarmamak için çizmemin fermuarını kapıda indirdim.
Anahtarı yavaşça deliğe soktum ve kapıyı ses yapmadan açtım.Arkamdan kapıyı kapattım montumu çıkardım ve içeriye doğru yürüdüm.
Babamın kanepede karanlıkta oturduğunu görünce küçük bir çığlık attım.Elimi yavaşça ışığa getirip yaktım.
''Nerdesin sen bu saate kadar ? Bu halin ne ? '' dedi bağırarak.Derin bir nefes aldım. Dayak kat sayım artmıştı. Yine herşeyi berbat etmiştim.Herşeyi.
Yorumlarınız ve voteleriniz için çoook teşekkürler. Sınır +10 vote :)
