Kristine 12 - Rose Tattoo (UNEDITED)(COMPLETED)

29

NAKASISILAW na liwanag ang gumising kay Billie.

"Alas-onse na." si Lance na bahagyang ngumiti at hinahawi ang kurtina. "We're leaving for Alta Tierra today, remember?"

"Do we really have to go?" inaantok pa niyang sabi. Alas-dos na ng madaling-araw sila umuwi. Paglapat ng katawan niya sa higaan ay nakatulog na siya kaagad. Sukat doon ay itinaas ang kumot and found herself naked. At bago pa siya makapagtanong ay nagsalita na si Lance.

"Naparami nang kaunti ang nainom mo kagabi," matabang nitong sinabi. "Hindi mo na nakuhang magpalit ng damit so I took the privileged of undressing my wife."

Hindi totoo iyon. Alam niyang hindi marami ang nainom niya. But she was too tired nang makauwi sila, her whole body was aching at nagsilbing pampatulog ang champagne. She raised her eyes to him. "Did you—I mean did you—sleep—"

"I know what you mean," sagot nito sa walang emosyong tinig. "I don't make love to a drunk woman, Billie, just to satisfy myself. Love making is a two-way traffic. Besides, even if you were sober, I don't think you can take me again." biglang nag-iba ang tono nito and smiled at her gently. "You're so small and I'm afraid my body will physically break you..."

Doon siya tuluyang namula. Pagkatapos ay nakita niyang nawala ang ngiti sa mga labi ni Lance nang muling magsalita.

"And I wonder though how you never missed every piece last night with my father..." tumayo ito at tinungo ang pinto. "Start packing while I'll make some calls."

Mabilis siyang tumayo at pumasok sa banyo. She smiled habang tinitimpla ang tubig. Her body was aching. From dancing and from making love? Who cared? Yesterday, Lance made her a woman and she would never regret it. And last night, she danced with her husband and... Franco Navarro. Her only regret ay dalawang beses lang siyang isinayaw ng asawa.

At siguro ay pagtatawanan siya ni Lance kung sasabihin niyang iyon ang unang party niyang talagang nag-enjoy siya. She couldn't afford to party with friends in Colorado. Hindi siya papayagan ni Nick at magagalit ito sa sandaling malaman. She was a married woman and must behave as such. Bukod pa roon, hindi niya maiiwan ang bunsong kapatid sa mag-asawang matandang pareho nang may rayuma.

Kaya nga excited siya noong unang gabi niya sa hotel at niyaya niya sa ballroom si Luke upang muli ring bumalik sa silid niya sa itaas nang makita si Lance.

Si Luke! Sandaling natigilan si Billie. Paanong sa nakalipas na mga sandali ay hindi pumasok sa isip niya ang kasintahan?

Kasintahan? Oh, dear lord, wala siyang karapatang tawagin itong kasintahan. At sa nararamdaman niya ngayon ay hindi niya natitiyak kong gusto pa nga niyang ipagpatuloy ang pagpa-file ng annulment. Lalo at hindi naman papayag si Lance.

Minadali niya ang pagsa-shower at mabilis na nagbihis at nag-empake. She was ready at hinila na palabas ang malaking de-gulong na maleta. Nasa puno siya ng hagdan nang marinig ang boses ni Lance na may kausap sa telepono.

"Ihahatid ko si Billie sa Alta Tierra, Charry," wika nito. "Yes... uuwi rin ako ngayong araw na ito. May meeting sa FNC bago umalis patungong Houston si Alvaro at ang pamilya niya kasama ang Mama. Yes... 'bye." Ibinaba na nito ang telepono. Napatingala si Lance nang marinig na bumababa siya. Sinalubong siya at kinuha ang bagahe niya.

LANCE piloted the chopper to Alta Tierra. Sa buong oras na biyahe ay namagitan ang mahabang katahimikan sa kanilang dalawa. Nagkasya si Billie sa pagtanaw sa dagat at bundok and at the same time missing Colorado. Ibinalik niya ang tingin kay Lance at nagtanong nang may maalala.

"N-narinig kong... kong... sinabi mo sa kausap mo sa telepono na kasama ni Alvaro ang Tita Beatriz sa——"

"You don't call your mother-in-law Tita Beatriz, Billie," pagtutuwid ni Lance bagaman hindi siya nilingon. She shrugged her shoulders at hindi sinagot iyon. Nagpatuloy si Lance. "Kabuwanan ni Kristine ngayon sa pangalawang anak nila at nakiusap si Alvaro na sumama ang mama dahil magiging abala ito sa sunod-sunod na meeting." Hindi na sinabing ito dapat ang pupunta sa Houston para sa annual board meeting at pinakiusapan lang si Alvaro.

Hindi na muling nag-usap ang dalawa hanggang sa ilapag ni Lance ang chopper sa airstrip.

"Villa Navarro," Lance announced proudly.

"Beautiful!" bulalas ni Billie nang makababa at makita ang kabuuan ng villa. Red bricks at adobe, puting pintura sa ibang kahoy at mahogany sa mga balustre. "It looked like an old castle maliban sa walang tore. Ang villa sa rancho Montaño ay hindi ganyan kaganda at kalaki, Lance."

Hinawakan siya ni Lance sa braso at inakay. "I'm glad you liked the place. At least, hindi magiging boring ang pananatili mo rito."

Sinalubong ni Donya Erlinda ang apo sa may portico. Isang halik ang ikinintal ni Lance sa matandang babae. Isang masuyong tapik sa mukha ang ibinigay ni Erlinda sa apo at binalingan si Billie.

"Ikinatutuwa ko ang muli mong pagbabalik, hija," bati ni Erlinda kay Billie.

Iyon ang ikalawang pagkakataong nakita niya ang matandang donya. Noong araw na umuwi siya sa Sto. Cristo ilang araw matapos ang kasal ay sinadya siya ng matandang babae sa rancho Montaño. Hinikayat na manatili.

"Kumusta na po kayo?" Isang halik sa pisngi ang ibinigay ni Billie.

"Halika, apo." inakay siya nito papasok sa loob. "Kuwentuhan mo ako tungkol sa daddy mo. Ikinalulungkot kong hindi ko na kayang magtungo sa ibang bansa nang mamatay ang ama mo..."