Kristine 12 - Rose Tattoo (UNEDITED)(COMPLETED)

34

NAGMULAT ng mga mata si Billie. Nasilaw siya sa liwanag ng araw na pumapasok mula sa mga nakabukas na bintana. Napabalikwas siya ng bangon nang matantong umaga na. Ibinaling niya ang sarili sa relo sa ibabaw ng chest at lalo siyang nanggilalas nang makitang alas-siyete y media ng umaga.

She must have slept for almost seventeen hours!

Ang huli niyang natatandaan ay ang tila paghila ng antok sa kanya matapos inumin ang gatas na ipinasok ni Franco. May inilagay ba ito sa gatas niya?

Nagmadali siyang pumasok sa banyo at naligo. Pagkatapos magbihis ay bumaba. Maaliwalas at malinis na ang buong kabahayan. Nailibing si Donya Erlinda kahapon ng hapon nang hindi niya namalayan. May lungkot na humaplos sa dibdib niya sa kaisipang wala na ang matandang donya. Sa sandaling pananatili niya sa villa ay naging malapit sila sa isa't isa.

"Gising na ho pala kayo, ma'am," ang katulong na may dalang isang tray ng almusal. "Dadalhin ko nga ho sana ito sa silid ninyo."

"Nasaan ang mga tao rito, Aning?"

"Nasa komedor po ang Senyor Franco at si Sir Lance kasama ang dalawang bisita nila."Lumakad siya patungo sa komedor. Nasa kabisera si Franco, sa kanan nito ay si Lance na katabi naman si Charry at kasunod ang ama. Abala sa pagkukuwentuhan ang dalawang matandang lalaki habang si Charry ay kausap si Lance.

"Good morning," bati niya para sa lahat. Nag-angat ng ulo si Franco at agad tumayo upang salubungin ang manugang.

"Good morning, Billie," wika nito at masuyong hinawakan ang manugang sa braso. "Sleep have done you good, hija. You look better."

Tumingala siya sa biyenan. "Did you put something in my milk, Papa?"

Ngumiti si Franco. "Kaunti lang, Billie Rose, para makabawi ka. Kung hindi ko ginawa iyon ay baka nag-break down ka na. I hope you don't mind?"

Alanganin siyang umiling pagkatapos ay sinulyapan si Lance na walang ekspresyon ang mukha at patuloy sa pagkain. Naupo siya sa kaliwa ni Franco at kaharap ang asawa. Si Franco na rin ang nagsalin ng kape sa tasa niya.

"Nakilala mo na si Mr. de Luna at ang anak niyang si Charry, 'di ba, hija?" ani Franco na nilinga ang dalawang bisita. Si Mr. de Luna ay magalang na ngumiti. Ganoon din si Charry.

"Y-yes," sagot niya. Inabot ang baso ng juice.

"I have invited them to stay for a few days, Billie," pagbibigay-alam ni Franco.

"Salamat sa pagpapakuha mo ng ilang gamit namin, panyero." si Mr. de Luna. In his mid-fifties, mataba nang kaunti. "Ang ikinalulungkot ko nga lang ay sa malungkot na pagkakataon nangyari ang pagkabakasyon naming mag-ama rito."

Isang tipid na ngiti ang pinakawalan ni Franco. "Kami ang namimighati, panyero, at hindi dapat maging hadlang iyon sa pagbabakasyon ninyo," sagot nito, inabot ang isang papaya slice at inilapag sa pinggan ni Billie. "Kumain ka," bulong nito.

Lance saw it subalit nanatiling walang kibo. Sandali lang sumulyap kay Billie at muling niyuko ang pagkain.

"Your daughter-in-law must be very young and very fragile, Tito Franco, she's pale. Hindi siya hiyang dito sa Pilipinas." may simpatya sa tinig ni Charry nang magsalita at tingnan siya.

"Looks can be so deceiving, Charry, hija." si Franco sa neutral na tono. "Si Billie ay isang horse breaker at sanay sa rancho. They owned a small ranch in Colorado."

Hindi naitago ni Charry ang pagkamangha. "Horse breaker!"

"Did that surprise you?" ani Franco na bahagyang natawa. "I couldn't believe myself nang sabihin ni Billie ang isa sa mga gustong gawin niya. She's a professional photographer but she loves horses and no wonder na agad niyang napaamo si Shadow at ang Arabian stallion ni Nick na si Arab."

"Hindi naman sila ganoon kahirap sakyan, Papa," nahihiyang wika ni Billie. Sinulyapan ang asawa and wondered why Lance was so quiet.

"Don't be so modest, hija," patuloy ni Franco. "Matagal nang gustong sakyan ni Jenny si Arab pero ang mga lalaki lang ang nakakasupil sa kabayong iyon."

"Knowing Jennifer then you must be a good rider, hija," may paghangang wika ni Mr. de Luna. 

"At isang napakagandang horse breaker, huh?"

Si Charry ay malambing na nilingon sa Lance. "Nangako kang tuturuan mo akong mangabayo, Lance."

"Of course," wika ni Lance na nagsalita sa kauna-unahang pagkakataon.