♥♥♥Yet Another Plastic♥♥♥{COMPLETED}

♥ ♥ ♥Chapter 17♥ ♥ ♥

♥ ♥ ♥Chapter 17♥ ♥ ♥

"I thought coming back was a good choice yet here I am again disappointed."

~~~ 3 years later ~~~

Selene's POV

I sighed as my private jet landed. Andito nanaman ako I missed you Philippines.

Pagkatapos ng tatlong taon kong pag-aaral under kay Uncle Felix madaming naging pagbabago sa sarili ko.

Isa na ako ngayong 21 years old ex top model and the youngest woman billionaire.

Sa huli hinayaan ko kay daddy ang kumpanya at gumawa ako ng sarili kong kumpaniya lahat ng pera na ginamit ko rito ay gawa sa dugo at pawis ko.

Habang nag-aaral ako kay Uncle Felix naging P.A niya ako at dahil doon nakaipon ako para gumawa ng isang maliit na modelling agency habang unti-unti itong lumago.

Lahat ng pera na ginamit ko sa kumpaniya ko lahat galing saakin at ni piso na galing sa mga magulang ko hindi ko ginamit.

Pagkatapos ng 1 taon ko sa Italy sumunod si Lucas para mag sorry saakin at para sabihin saakin na bakla siya ngayon may boyfriend na siya at mag two-two years na sila.

Si Chris naman nakahanap na ng taong pwede niyang makasama sa habang buhay lahat sila masaya na at may kapiling na sila sa buhay nila.

Pero ako satingin ko hindi na ako magkaka-asawa dahil hanggang ngayon mahal ko parin si Rix.

"PAIGE!!!"sigaw ng isang babae na kalalabas lang sa mental hospital.

"I missed you Paige! Nakakinis ka kapag umalis ka ulit ng hindi ako sinasabihan sinasabi ko sayo papasabugin ko ang earth!"

"Ok chris sabi mo ei"sabi ko sabay yakap kay Chris pagkatapos ko siyang yakapin yinakao ko rin si Alex.

24 years old si Alex isa siyang magaling na doktor siya ang boyfriend ni Chris.

Una daw silang nagkita sa isang ice cream shop at napatid Ni Alex si Chris kaya natapon niya ang chocolate ice cream niya.

Sa galit daw ni Chris sinipa niya daw yung lamesa ni Alex kung saan kasama nito ang kapatid niya, hindi daw natalaga tumigil si Chris hanggang binilhan siya ulit ni Alex ng bagong ice cream.

"So Uwi na tayo?"sabi ko saka nagsimulang maglakad.

"Narinig kong may donation daw mamaya naiho-hold sa bahay niyo Chris? Para saan yung donation?"

"para yun sa mga orphanage. Alam mo na galing ako sa orphanage at hindi maganda ang naranasan ko kaya gusto ko kahit papaano ay makatulong ako sa mga bata."

Habang nasa Italy ako si Chris ay bumuo ng sarili niyang orphanage para sa mga batang walang mag aalaga at sa mga walang magulang.

Noong bata ako pumunta ako sa isang playground na nasa tapat ng isang orphanage doon ko unang nakilala si Chris palagi siyang inaaway ng mga bata doon dahil kahit 12 years old na siya wala paring gustong umampon sakaniya.

"Anong oras ba, pupunta ako mamaya at mag do-donate para makatulong saiyo."sabi ko saka nhumiti kay Chris.

"Mamayang 6:00. Gusto mo sa bahay kana mag ayos para hindi kana mahirapan dahil alam kong mang damit kanang dala at make-up para matulungan narin kita."

Tumango ako at saka pumasok sa kotse ni Alex maybe this Donation could keep my mund of Rix for a while.

I don't want to forget him but sometimes it just hurt to think that he could judge me so easily.
~♥~