DELİKANLI KIZ/TAMAMLANDI

18.BLM

2,44 k okumaya ulaşmışız okuyan ve hikayemi beğenenler sizi çok seviyorum ❤

İyi okumalar🌙

___________________________💖

Kağanla birlikte bir kafede oturmuş kahve içiyorduk. Kağan heycanlıydı. Bu heycanını bana yansıtmamaya çalışsa da pek başarılı değildi.

20 dakikadır onun konuşmasını beklerken sıkılmıştım. Sonunda sinirle konuştum"Artık bi başlasan mı diyorum hani?

Kafasına sallayıp sonunda söze girdi.

"Biliyorsun ki senden uzun zamandır hoşlanıyordum Burçe. "

Kaşlarımı çattım ve evet diye mırıldandım.

Devam etti. "Uzun zamandır hislerim kuvvetlendi. Ve bu hoşlantı aşka dönüştü Burçe'm. "

Pek şaşırmamıştım aslında. Bir anda abimi hatırlayınca sözünü kesip sordum"Efe nerde? Senle takılacağını söylemişti. "

Derin nefes alıp cevap verdi"Yağmurla konuşacağını söyledi. "

Gözlerim şaşkınca aralanırken ne diyeceğimi bilemedim. Hislerini açacaktı. Bunu biliyordum. Ama biraz erken davranmıştı.

İç sesim iki yıldır Yağmur bu anı beklemiyor muydu amq? Ne
erkeni?

Onu susturup Kağana odaklandım.Devam etmesi için elimi kaldırdım.

"Birbirimizi uzun zamandır tanıyoruz Burçe. Biliyorum yaptığım yanlış birşey. Kardeşim dediğimin kardeşini sevdim.

" Ama kalbime söz geçiremiyorum güzelim. Seni ordan atmaya çalıştım. Ama sen her halinle kazınmışsın kalbime. "

Gözlerimi kapatıp açtım. Birşey söyleme gereği duyunca sesimi alçaltıp konuştum. "Beni böyle güzel sevdiğin için sağol Kağan. "

"Biliyorsun ki hayatımda ne aşık oldum ne de öyle birşeye yer verdim. Ben bilmem öyle şeyleri. Yani ne diyeceğimi bilmiyorum. Ama kimsenin kalbi kırılsın istemiyorum Kağan. "

Anlayışla başını sallayıp gülümsedi. "Biliyorum belki de bu yüzden seni deli gibi seviyorum. Ne kadar soğuk davransan bile kimsenin kalbini kırmak istemiyorsun. "

Sonra  masadaki telefonu çalınca susup aldı. Ekranda abimin ismini görünce tedirgince dudaklarımı dişledim.Kağan aramayı açarken bana sakin olmam için gülümsedi.

"Efendim kardeişim... Evet... Evet dediğin gibi Burçeyi aldım kafeye geldik. Evet... Tamamdır ben sana konum atıyorum. "

Şaşkınca suratına bakıp söylendim"yani abimin haberi mi vardı. "

Kısa bir kahkaha atıp başını salladı. Gözlerimle ateşler çıkartım alttan ayağına tekmeyi bastım. "Ya sen manyakmısın amip. Burda götümden soğuk terler aktı resmen. "

Daha fazla sırıtıp telefonuyla bişeyler yaptı ve masaya geri koydu. "Konuşmuş mu Yağmurla? " Soruma sadece kafa sallamakla yetinirken sadece sustuk.

_________________________🌙🌙⭐

Yağmur'dan

Biraz önce Efenin attığı mesajı defalarca okumuştum. Bana neredeyse Burç eylesin ilgili olmazsa hiç mesaj atmazdı.

Onun beni sevdiğini duyduğumdan beridir içimdeki sevinç dışıma vuruyordu. Tekrar mesajı kelimeleri tek tek okudum.

'Hazırlan-On-dakika-sonra-seni-alıcam-konuşalım. "

Mesajı okuduktan sonra hemen hazırlanmış baskılı dizimin bir parmak üstünde biten elbisemi giyip sarı saçlarımı düzleştirmiş, hafif bir makyajla işim 6 dakika 35 saniyede bitmişti.

Elimdeki telefon titreyince mesajı heycanla okuyup ayağa kalktım.
'Aşağıdayım. Bekliyorum. '

Heycandan kalbim götümde atarken hemen kapıyı açıp aşağı indim.

Kapıda beni elini ceplerine koyup beklerken göz göze geldik. Gülümseyip yanına çağırınca utançla ayakkablarımı giyip hemen yanında ilerledim.

Beni çaktırmadan süzdüğünü görünce bende onu süzdüm. Siyah dar bir pantolon ve üstüne gri kaslarını belli eden tişört giymişti.
Yanına vardığımda sırıtarak "Nasılsın" Diye sordu.

Şaşkınca ona baktım. Normalde fazla iletişimimiz olmazdı. Gülümseyip"İyiyim sen nasılsın? " Kafa sallayıp bahçeden çıktı. Bende onu takip ettim.

Evimizin önünde Cem abinin arabasını görünce uzağa gideceğimizi anladım. Ön kapıyı benim için açınca gülümseyip elbiseme dikkat ederek bindim.

Kapımı kapatıp kendi koltuğuna atladı güzel bir yolun sonunda araba sahil kenarının orda durmuştu. Ne zamandan gelmiyordum.

Bu sefer Efenin kapıyı açmasına izin vermeden indim o da inip arabanın önünde duran yanıma geldi.

İskelenin oraya gidip oturduk. Denizin kokusunu içime çekip gözlerimi kapattım. Arada üzülünce buraya gelirdim. Her üzüldüğüm şeyleri bir not alıp katlardım ve denize atardım.

Saçmaydı ama yapardım işte. Efenin yokluğunu unutmadan yavaşça gözlerimi araralayıp ona baktığımda gülümseyerek bana bakıyordu

"Huzur veriyor burası sana demi"

Şaşkınlıkla ona bakıp kafamı salladım. Bir anda ayağa kalkıp beni de elimden tutup kaldırdı.

Ben hâla ona bakarken iki ellerimi de tuttu ve uzun bir konuşma yaptı.

"Ailem dışında kimseyi umursamadım hiç. Sevmedim sevmek nedir bilmedim. Sonra seni gördüm. Gözlerin, bütün dünyanın en berrak suyu gibi bir maviliği var. Her baktığımda kayboldum sanki.

Anlayamadım ne olduğunu. Açıkçası anlamakta istemedim hiçbir zaman. Seni her yanımda gördüğümde gülümsemene takıldı gözlerim. Sanki en güzel gülümseyen senmişsin gibi baktım. "

"Arada Burçenin yanına gelip seni bulmak isterdi gözlerim. Olmadığın her an özledim. Sonra bir geç düşündüm. Neden seni bu denli özlediğimi. Cevabı belliydi aslında ama hiç soruşturmadım. "

"Seni diğer erkeklerden kıskandım hep. Açıkçası onları geri çevirmen hoşuma gidiyordu. Sonra o sürtük seni sevdiğimi anladım güzelim. Sana söylemekle tehtid etti. Cesaretim yoktu. Aşk gözümü kör etmiş meğersem.

"Sonra onunla sevgili olduğumu öğrendiğinde gözlerindeki hüznü gördüm. Ne kadar büyük bir hata yaptığımı anladım.

"Hislerimi saklamanın aptalca olduğunu anladım sensiz yapamaz oldum. Düşündüm. Neden o zaman üzüldüğünü düşündüm. Beni sevdiğini öğrendim sonra. "

Susup gülümsedi. Gözlerimdeki yaşlara engel olamadım. Ne de güzel sevmişti böyle. Benim gibi.

Sonra devam etti.

"Kalbim seni her gördüğünde hızla atmaya devam ederken artık duygularımı saklayamaz oldum. Seni seviyorum Yağmurum. "

Sonra beni ellerimden tutup sarıldı sıkıca. Bende sarıldım ona. Ve fısıldadım sadece onun duyacağı bir sesle.

"Bende seni seviyorum, ruhunu... "

Beğenmişsinizdir inşallah.

Yazım hataları sonra düzeltilecektir

BB

Hikayem istediğim değeri alamadığı için kısa zamanda final yapmayı düşünüyorum.