DELİKANLI KIZ/TAMAMLANDI

6.BLM

Karnım resmen benimle iletişme geçmiş konuşuyordu.Ezanı bekliyordum 1 saat felan kalmıştı.
Evde kös kös oturmuş eskiden sürüpte şimdi üşendiğim patenlerimi elime takmıştım.

Neden mi?
Tabiki de öylesine.
Ebruyu dövdükten sonra yorgunlukla eve gelmiştim ve kendimi yatağa fırlatmıştım.Patenleri yatağımın altına atıp telefona girdiğimde instagramdan mesaj gelmişti.

Kaşlarımı kaldırıp ekranı suratıma yakınlaştırdım ve yazıyı okumaya başladım "PolatCakır sana mesaj göndermek istiyor''

Bu Alemdar değilmiydi lan.Benim hesabımı nerden bulmuş diye düşünürken köşeli jetonum yeni düşmüştü.Abimleri takip ederken benim de hesabımı görmüştü.Mesajına girip baktığımda ''selam'' yazmıştı.Selam nedir ya.

''Ne var''diye mesajına cevap verdim ve instagramdan çıkıp whatsapp'a girdim.

DEDİKODU TİME

Nisaağ=Kızlar mahalleye haber verip hep birlikte mahalleye sofra mı kurup iftarı açsakk?

Ben=İşimiz gücümüz yok zaten 1 saat boyunca mahallecek sofra kurcaz o kadar insana.

Kebapçı Aslı=Kebap verirseniz kurarım.

Ben=Zıkkım ye.

Yağmur Koçovalı= Aslında iyi olabilir fırsattan istifade yaparım bende.

Nisaağ=O zaman haber veriyom ben herkese.

Ben=Elimi bile sürmem çok yorgunum.

Yağmur Koçovalı=Sanki taş taşımış amq.Pardon küfür yok..

Ben=Ebruyu dövdüm!

Yağmur yazıyor
Yağmur çevrimiçi
Yağmur yazıyor

Yağmur Koçovalı=Hass.

Ben=Yoo ciddiyim

Yağmur Koçovalı=Yemin ett.

Ben=Vallaa

Yağmur Koçovalı=Senin bütün işlerini ben hallederimm.

Yağmur  Koçovalı çevrimdışı
Nisaağ çevrimdışı
Kebapçı Aslı çevrimdışı

Ordan da çıkıp siyah sweet ve siyah kot pantolon giyip saçlarımı gelişi güzel toplayıp attım ve yüzümü yıkamaya banyoya geçtim.
Evet akşamdı ve ben daha yeni yüzümü yıkıyordum.Bunların hepsi üşengeçlikten.

Aşağı inip yemekleri jelatinliyen ANAMA baktım.Bana dönüp''Hazırsan şunların bi kaç tanesini al da mahallede kurulacak sofraya götür hadi''

Göz devirip kapıya ilerledim.Bu'ayakkabımı giyiyom getir'demekti.
Ayakkabımı giyip hemen annemin elindekileri aldım ve mahalleye koyulan upuzun masaya ilerledim.Yağmur tırnaklarını kemirerek bir sandalyede oturmuş hazırlıklara bakarken beni görünce ayağa fırladı ve ''Ay bebeyim dur sen zahmet etme''diyip elimdeki yemekleri aldı.

Sinsice sırıtıp şimdiden ne yaptırsam diye düşünüyordum.Onun kalktığı sandalyeye oturup omuzlarımı ovuşturdum''Ay omuzlarımda çok ağrımış onu döverken.''dedim ve masum bakışlarımı ona gönderdim.Yemekleri ablalara verip yanıma koştu''Ben şimdi geçiririm ağrını merak etme.''diyip masaj yapmaya başladı.

Gülmemk için kendimle savaşıyordum.O bana masaj yaparken sıkılıp ellerini çektim üstümden.''Tamam yeter gel otur.''
Diyince kafa sallayıp yanıma oturdu.''Ee nasıl vurdun anlatsana kanka''diyip gülerek el çırptı.
Birazcık abartmaktan zarar gelmez diyip anlatmaya başladım''Onu boş araziye çağırdım,sonra dedim ki  abimden uzak dur.Sonra bana karşı gelince sağına bir tokat yapıştırdım ufff.

Görmen lazımdı.Yere yapıştı sonra ben bunu yerden kaldırıp bağırdım'anladın mı'diye sordum.Kafasını iki yana sallayınca bu sefer soluna bir yapıştırdım.Yanaklar oldu domates.Sonra bi karnına bi suratına bi karnına bi suratına-''

Ne güzel anlatırken lafımı bölüp''Ayrıldı mı peki?''diye sorunca kafamı salladım''Tabiki ayrıldı canım.''

Dedim.Heycanla bana sarılıp''Seni yerim yaa.''dedi.Sonra annemler ve diğer kızlar felan derken çoğu kişi gelmiş sofraya kurulmuştu.En son Efe ve Ebru kol kola sokağa girerlerken şaşkınca onlara baktık.Boşuna yalan söylemiştim.
Yanımda hıçkırma sesi duyunca gözlerimi kapattım.Yağmur ağlamamak için direniyordu.

Gözlerimi açıp Efe ve yanındaki iğrenç kişiliğe baktım.Efeyle göz göze gelince tiksinircesine gözlerine baktığımdaysa onunda gözlerinde sinir vardı.Ondan bakışlarımı çekip.Arkasından gelen aileye baktım.Alemdar ve Seher teyzeler gelmişti.

Benimle göz göze gelince sırıttı.Bunun derdi neydi.Hemen gözlerimi çekip Yağmura sırnaştım''Yemin ederim ki dövdüm ama sana anlatırken biraz abarttım ba-'' beni ikinci kez susturup yanımdan kalktı ve gitti.

Eve gidip ağlayacak ve onu doğuran ebenin giydiği kıyafetlerin yapıldığı firmasına kadar söveceğinden emindim.
Yanımda hareketlilik olurken Polat'ın oturduğunu gördüm.Tek kaşımı kaldırıp ona bakmaya başladım.Bana gülümseyip önündeki çatal kaşığa bakmaya başladı.Gözlerimi devirip önüme döndüm ve karnımı tuttum.Lanet olsun hayvan gibi guruldamıştı ve Polat bunu duymuştu.

Ona döndüğümde gülmemek için kendini sıktığını gördüm.Dayanamayıp kagkaha atarken bende gülme krizine girmştim ve sonra birden herkes sebepsizce gülmeye başlamıştı.

Deliydik evet.Ama mutluyduk en azından.

Kısa oldu biraz bb.