Hades Diogracios Stavros'
"Kumain ka muna, anak... Kahapon ka pa hindi kumakain... Nagwoworry na ako sayo anak." Malumanay na sabi ni Tita Yvangelin.
Tulala akong nakatingin sa mga labi ng aking asawa na nasa loob ng magarbo nitong kabaong. Napakaganda niya at tila natutulog lamang ito... Hindi pa rin ako makapaniwalang iniwan nya na talaga ako...
"Hindi po ako gutom. Ayus lang po ako tita... Wag po kayong mag-alala" walang buhay kong saad dito.
"Anak, kahit saglit lang. Pinagluto kita ng sinigang na hipon with lots of taro and kangkong...please..." Pakiusap nito.
Huminga ako ng malalim at tumango rito bilang pagsang-ayon. Ayokong magdamdam ang tanging taong nakakaunawa sa akin ngayon. "I'll be back... Mi amor." Malungkot kong paalam kay Rosalie bago hinarao si Tita Yvangelin at inalalayan ito patungo sa pantry ng Mausoleo de Stavros kung saan isinagawa ang burol ng aking asawa. This is our family Mausoleo with it's own chapel . Malawak ito at malaki...
Nakita ko ang tipid na pagngiti ng ina ni Rosalie na si mama Rosario na abala sa pag-istima sa mga nakikiramay. Alam kong malungkot ang lahat dahil sa nangyaring ito. Rosalie is one of the good person I knew. She has a open hands and founded a charities for less fortunates and out of school youth. She last year founded a foundation for cancer patients...kaya pala...
Magbuhat kanina ay dumadalaw upang makiramay ang mga natulungan nito...
Mapait akong napangiti... see. That mi amor? How could you leave us like this? Ang dami naming nagmamahal sayo...
Pagdating namin sa pantry ay agad akong inasikaso ni Tita Yvangelin. She arrange the food she cooked for me... I can see how much she love me as her own son... Like how máma does...but where is she now? Alam kaya nya ang nangyari sa akin? Sa amin ng asawa ko?
BINABASA MO ANG
Stavros 6: CLOSER
General FictionI know it breaks your heart Moved to the city in a broke-down car And four years, no calls Now you're lookin' pretty in a hotel bar And I-I-I can't stop No, I-I-I can't stop -Closer (Chainsmoker)
