DARK FANTASY: The Demon's Snare --- EDITTING

CHAPTER 42: The Perpetrator

ANDRASTE

Binabalanse ko ang sarili ko habang naglalakad sa ibabaw ng isang railing at isinasahimig ang kantang Insanity ng Nightcore. Malamig ang simoy ng hangin ngayong gabi at mula sa kinaroroonan ko ay kitang-kita ang kabuuan ng siyudad dahil nasa rooftop ako ng hospital.

This building is referred to as one of the tallest hospital in the world standing at an impressive 402 feet tall containing 23 floors. It's no wonder why, on my right side, I could only hear a faint honking of the cars from far, far below. It was both such a fascinating and daring sight that I began to feel the adrenaline rush building up inside me.

Bukod sa malamig ay mahangin din dito sa rooftop. Mahahalata ito sa paraan ng pagwagayway ng hangin sa mahaba kong buhok at sa suot kong hospital gown. Isang maling galaw lang at tiyak na kamatayan ang aabutin ng kung sino mang mahuhulog mula sa kinalalagyan ko. Sa kabila nito ay hindi ko ito alintana. Wala na akong kinatatakutan pa. Malaya na ako, at kahit na nakakapanibago ito ay napakagaan din nito sa pakiramdam.

I continued humming, albeit a little louder this time, as I sang the lyrics in my head:

~... Insanity, the weight of the air is torture
Psychopathy, don't know who I am anymore
Insanity, the illusion of ignorance
Captivity, why don't you take a chance?.. ~

"Bumaba ka diyan sa railing, baka mahulog ka," Crovax demanded from the safe floor on my left side, concern lacing his baritone voice.

Nakasandal siya sa railing ilang hakbang ang layo mula sa kinaroroonan ko. Katulad ng dati, suot niya ang black leather jacket niya at ang steel-toed boots niya. At katulad din ng dati, pinapalobo niya ang bubblegum na nginunguya niya.

I chuckled to myself. The demon's still chewing a freaking gum. Some things just never change.

"Hayaan mo lang siya," balik ni Nevicus habang kaswal na nakatayo sa tapat ng railing at nakahalukipkip.

Si Nevicus, ang Nevicus ko. Nakasuot siya ng itim na pantalon, boots, at itim na t-shirt. As always, he had that body that instantly attracted the opposite sex. And I knew from experience that every inch of him was hard, defined muscle. His back was smooth and perfect too.

Nalukot ang mukha ni Crovax. "Baka mahulog siya."

"Hindi yun mangyayari," paniniguro ni Nevicus ko habang pinagmamasdan ako.

His intense eyes were crimson as they met mine. Tila nanikip ang dibdib ko dahil sa tindi ng emosyon na bigla kong naramdaman. Para bang nagkaroon ako ng matinding pagnanais na gawin ang sari-saring mga bagay sa kanya o basta kasama siya.

Gusto kong hawakan ang kamay niya. Gusto ko siyang yakapin. Gusto ko siyang halikan. I wanted to feel him. I wanted to fuck him. I wanted to make love with him. Fucking hell! This burning desire I feel for him was making me crazy. I shut my eyes, letting the memories of the events in the cemetery engulf my mind.

Being as he was, I expected my Nevicus to be rough and savage like he always did, but he had been gentle and careful instead. It was like we made love for the first time. No, we definitely made love. At may kung anong natatago sa kaloob-looban ko ang nagising ng magtalik kami ng gabing iyon sa sementeryo. Ginising nito ang kung ano mang madilim na pagkatao ko na hindi ko alam na meron pala. Pero ang pinakamahalaga, wala nang mawawala pa sa akin. Nakuha na niya ang lahat-lahat: katawan, isip, at kaluluwa.

Nasiyahan ako ng sobra sa pagtatalik naming iyon. Ni hindi na ako nag-aalinlangan pang makipagtalik sa kanya maging ang mandiri sa sarili ko pagkatapos ng ligayang naidulot nito. Wala na rin kasi akong pakialam. Nawala na ang lahat-lahat sa akin. Kaya ngayon, malaya na ako at dapat lang akong magsaya dahil dito. Hindi ko nga akalain na may mas isasarap pa pala ang pakikipagtalik. Akala ko sapat na yung paraan ng pagtatalik namin ni Nevicus ko na paulit-ulit naming ginagawa. Yun pala, makakaranas pa ako ng langit. Langit ba? Kahit kasama ang demonyo? Ah, basta.