DARK FANTASY: The Demon's Snare --- EDITTING

CHAPTER 23: The Guilt

ANDRASTE

May kung anong malamig ang nakalapat sa mga labi ko...

Iminulat ko ang mga mata ko at natagpuan ang mukha ni Jace na sobrang lapit sa akin. Nakapikit ang mga mata niya at ramdam ko ang ginagawa niyang paghalik sa mga labi ko. Rhiannon's face flashed in my mind all of a sudden and I tried pushing Jace off me, but he simply leaned back a little. His face was still close to mine, and I could feel his breath on my mouth. His deep set hazel eyes held a glint of excitement.

"Anong ginagawa mo?" naguguluhang tanong ko. Nasa ibabaw ko siya habang nakahiga ako sa isang kama.

"Wala," abot-tengang ngiti na sagot niya. Napakunot-noo ako nang mapansin kong wala siyang suot na pang-itaas.

"Umalis ka sa ibabaw ko," utos ko at sinulyapan ang mga katawan namin. Nanlamig ang dugo ko sa nakita ko. Pareho kaming hubo't hubad! "What the---"

Kumilos si Jace at naramdaman ko ang pagpasok ng ari niya sa pagkababae ko. Lumiyad ang katawan ko.

"I will be gentle," he whispered in my ear lustfully. Nag-init ang pakiramdam ko, subalit muli ko na namang nakita ang mukha ni Rhiannon sa loob ng isipan ko.

"Hindi! Umalis ka sa ibabaw ko! Itigil mo 'to! Umalis ka!" pagwawala ko habang pinipilit siyang itulak palayo sa akin.

Nagsimula siyang tumawa ng malakas dahilan para huminto ako sa ginagawa ko at mapatingin sa kanya. There was a sadistic smile on his thin lips. Then, I watched in horror as his deep set hazel eyes turned into a pair of red ones.

"Hindi ba't ito ang gusto mo kung hindi lang pumapagitan sa atin si Rhiannon?" Jace voice was now chilly and husky. "Or you like it harder?" he added as he pulled himself out of me only to slam harder into me again.

Napasinghap ako at umiling-iling. Nanikip ang dibdib ko at naluha ako. Hindi. Hindi ko kayang gawin ito sa kaibigan ko kahit kailan. Hindi ko magagawang traydorin si Rhiannon ng ganito.

"Itigil mo 'to!" bulyaw ko at inipon ang buong lakas ko para muling itulak si Jace paalis sa ibabaw ko.

"Andraste," he whispered in my ear, then he leaned back. Nagbago ang mukha niya at agad akong napasimangot nang makilala ko ito.

"Nev," I said bitterly as I willfully pulled myself out of that freaking nightmare.

*****

Pagkamulat na pagkamulat ko pa lang sa mga mata ko ay hindi na maganda ang pakiramdam ko. Ang init at ang bigat ng buong katawan ko. Masakit ang ulo ko at nanghihina ako. Alam kong bangungot lang yung nangyari kanina, kaya hindi ko na ito inisip pa.

May kung anong malamig ang nakapatong sa noo ko habang nakahiga ako. The surface beneath me was soft and comfortable. Thankfully, I was lying on a bed and not on an icy-cold, rocky, hard ground. Warm sheets were enveloping my body as I stared at the opaque wooden ceiling. Unti-unti ay nakaramdam na lang ako ng hapdi sa kaliwang braso ko. Inalis ko yung dimpo sa noo ko at maingat na bumangon, subalit medyo nahilo pa rin ako sa ginawa kong pagkilos.

Sinulyapan ko ang braso ko at agad na namilipit ang sikmura ko. It was bandaged. Meaning, the events from last night were not merely a freaking dream.

Si Nevicus... Yung patalim... Yung kirot... Si Rhiannon... Yung hiwa... Yung pulang mga mata sa dilim...

Saglit kong ipinikit ang mga mata ko at niyakap ang mga tuhod ko malapit sa dibdib ko para ibaon dito ang kumikirot na ulo ko. Oh, God. Yung mukha ni Rhiannon.