Canhıraş adlı hikayedir sadece ismi değişmiştir.
"Ölüm,bazen hayatımızda bize en büyük acıları yaşatırken bazen de en umulmadık anda bizim yaşama olan bağlılığımızı arttırabilir"
"Umut, bizim çıkmazlarla dolu hayatımıza yepyeni ve sonu olmayan yolla...
"Uzaktan hayran kaldığınız biriyle sakın tanışmayın. Ya eliniz, ya kalbiniz boşta kalır"
Keyifli okumalarr
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🍭
Bu zamana kadar hayatımın birçok noktasında aşağılanmış ve utanmıştım. Kimsenin mükemmel bir hayatı yoktu bunun bilincindeydim. Bu yüzden aşağılanmalara utanmak dışında bir tepki vermemiştim. Bağırıp çağırmanın ya da kadere karşı gelmenin bir anlamı yoktu. Kaderimizde ne varsa yaşıyorduk zor ya da kolay... Gerçi kimin kolay bir hayatı vardı ki? Herkes hayatının bazı yerlerinde zorluklar yaşamamış mıydı? Acı çekmemiş miydi? Bu hayatın kanunu olsa gerekti? Bu kanunların bedeli ise idamdan daha ağır bir cezaydı...
Karşımda koyu yeşil gözlerini üzerime dikmiş İbrahim Paşa'ya bakarken utançla yutkundum. Sarfettiği sözler vücudumun her noktasına bir diken gibi batıyordu.
"Sen ne diyorsun lan!"
Arslan beyin kükrer gibi çıkan sesi ile İbrahim Paşa'ya saldırması bir oldu. Konağın çalışanları engellemeye çalışırken İbrahim Paşa ellerini arkasında birleştirmiş rahat bir şekilde dikiliyordu. Arslan beyin ses tonu beynimde yankı uyandırırken küçük adımlarla İbrahim Paşa'nın yanına ilerledim ve dik dik gözlerine baktım.
"İnsan sarrafı değilimdir ama insanların konuşmaları karakterlerini hep ele verir. Siz karısını kaybedeli daha kırk gün bile olmamış bir adama bu lafı ettiğiniz için son derece acımasız bir insansınız. Fakat daha da kötüsü bu lafları sarf ederken karşınızda bir kadın olduğunu da unutacak kadar düşüncesizsiniz. Ben Arslan bey gibi size bağırıp çağırmam. Anlayana iki kelime bile kafidir fakat anlamayana ne yapsan boş"
Sözlerim ağzımdan çıkarken yeşil harelerine öfke çöktü. Paşamızın kibri gücenmişti anlaşılan. Oldukça soğuk bir şekilde gülümseyip yaklaştı.
"Bakın küçük hanım. Beni kimsenin özel hayatı alakadar etmez fakat kendisine bu fikir sunulduğunda karşı çıkıp şimdi de bu şekilde sizi yakalamamız hiç hoş olmadı takdir edersiniz ki"
Kaşlarım çatılırken " Anlamıyorum. Ne fikri sunuldu?"dedim.
Kaşları hayretle kalkarken Arslan beye baktı. Arslan bey uzak bir köşede sakinleşmek çabasındaydı.
"Anlaşılan haberiniz yok. Ama ben sizi bilgilendireyim hemen. Padişah Arslan beye sizinle evlenmesini söyledi. Siz zaten Arslan beyin çocuğu ile ilgileniyormuşsunuz. En iyisinin siz olacağınızı söyledi fakat Arslan bey kesin ve kes karşı çıktı bu fikre"
Duyduklarımla sarsılırken gözlerim Arslan beye döndü. Arslan bey habersizce bahçedeki çardakta otururken şaşkın ve bir o kadar da sinirli bakışlarım onun üzerindeydi.
