Canhıraş adlı hikayedir sadece ismi değişmiştir.
"Ölüm,bazen hayatımızda bize en büyük acıları yaşatırken bazen de en umulmadık anda bizim yaşama olan bağlılığımızı arttırabilir"
"Umut, bizim çıkmazlarla dolu hayatımıza yepyeni ve sonu olmayan yolla...
"Kahverengi dallardan pembe çiçekler açtığına göre ümitsizliğe gerek yok"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
__________________________________^^
Sokaktan kahkaha sesleri yükselirken iyice saklandım köşeye. Bir yandan da gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırıyordum. En sonunda minik bir kıkırtı çıkarken arkamdan bir ses yüksekdi.
"Böööö! Buldum seniii!"
Şahin beni bulduğu yetmezmiş gibi bir de korkutmuştu. Ona çatık kaşlarımla bakarken o ise bana gülümsüyordu. Yüzü biraz kirlenmişti ve cılız bedeninde pantolonu düşmemek için direniyordu. Gülümserken düşmüş olan tek dişinden dolayı komik görüntüsü gülmeme sebep oldu. Ben gülerken bu sefer kaşlarını çatma sırası ona geçmişti.
"Ben kazandım! Ben kazandım!"
Sevinçle çığlık atan Efsuna baktım. Zıplayıp duruyordu bu sayede üstündeki pembe fakat kirlendiği için rengi koyulaşan elbisesi yükseliyordu. Bedeni bizimkinin yanında küçücük kalmasına rağmen kazanmıştı.
Hızla koşup sarıldım ve birlikte zıplamaya başladık. Şahin ise bu sefer şaşkınlıkla bakıyordu. Sonra ifadesini düzeltip yanımıza geldi.
"Başka bir şey oynayalım. Sıkıldım ben"
Küçük onuzlarını silkmişti ve yüzünde sıkılgan bir ifade vardı. Efsun öne çıktı.
"O samaaan evcilik onnayalım"
Ne dediği pek anlaşılmezken onun o haline güldük. Henüz harfleri tam çıkaramıyordu.
"Evcilik kız oyunu ben oynamam"
Şahin yine omuz silkti. Bir gün omzu çıkacaktı haberi yoktu.
Çatık kaşlarımla ona döndüm.
"İstemiyorsan oynama. Biz Efsun ile oynarız"
Efsun hızla abisiinin yanına gidip koluna yapıştı.
"Yaa abiii! Sen de bizle oynaaa. Sen baba ol, Mihyimah anne ben de sizin bebeyiniz!"
Öyle bir sevinçle söylüyordu ki sanki çok büyük bir şey olacaktı.
Şahin bana bakıp güldü.
"Ben bu kızla oyundan da olsa evlenmem kızım" deyince sinirle ona doğru koşup vurmaya başladım.
"Yaa!Asıl ben senle evlenmem tamam mı?"
Kollarımı birbirine dolamıştım. Şahin daha da güldü.
"Tamam tamam kızma evlenmiycez biz"
Ona ters ters bakmayı sürdürüp sonradan dayanamayıp evcilik oynammaya başladım...
