Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kışın gitmeseydin bari!
Nefesimiz üşür ve ellerimiz titrerken,
Korku demirden süngüsünü
Boğazımıza henüz
doğrultmamışken
Kışın gitmeseydin bari
Taşlar soğuk, toprak ıslak
Ve yüreklerimiz böylesine
Adın son kez selalarla çalınırken kulaklarımıza...
Kışın gitmeseydin bari!
Saçlarımız yağmurda sırılsıklam,
Yanaklarımız rüzgarda ürperirken
Sen diye sarılabileceğimiz tek
Naftalin kokan eski bir ceket değilken
Kışın gitmeseydin bari
Belki de hiç gitmemeliydin sen
Yarım kalmış ihtimaller
Göğsümüzü henüz delip geçmemişken
Bizler kan ve gözyaşına
Bir ecnebi kadar yabancıyken
Kışın gitmeseydin bari!
Belki de hiç gitmemelidin sen.
-PembeBirKrizantem
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜLEN ADAMIN PORTRESI
PoetryBizi yaşamadıklarımız değil yaşama ihtimalimiz varken yaşayamadıklarımız öldürdü.
