GÜLEN ADAMIN PORTRESI

SÖZLER

Dökme yapraklarını öyle hemen ürkek gül. Zemher-i karanlık çöksede pembe hayallerine asla pes etme. Zira gülün şanındandır kışı atlatıp bahara kavuşmak.

*
İnanır mısın? Benim sana karşı hiçbir düşmanlığım yoktu. Kapıda kalan sahipsiz ayakkabılarınaydı yalnızca kızgınlığım. Sanki biri onları gelip kaldırmasa yüzyıllar boyunca seni bekleyecek gibiydiler...
*

Şimdi tüm yollar kapalı. Ciğerlerimde durdu duracak bir nefes artık umudum.

*

Üzgün olun. Öfkelenin. Ama asla umudunu kaybetmiş bir insan olmayın. Çünkü umudunuzu kaybederseniz zaten kazanacak bir şeyiniz kalmaz.

*

Artık anlamını bulamıyorum mutluluk. Zihnimin lügatından buharlanıp uçmuş gibisin

*

Babam bana sadece bisiklet binmeyi öğretebildi. Birde nasıl zamansız gidildiğini.

*

Kaldır yerden bakışlarını iki gözüm. Şimdi güneş doğmamış olabilir ama gecenin bitmesine de az kaldı.

*

Asla çalmayacak bir kapıyı beklemektir hüzün asla gelinmeyecek bir yolu gözlemek. Acı ise hüzne karşı çaresiz isyanıdır kalbin, gözyaşıdır.

*

Avuçlarıma düşen ufacık bir kar tanesi gibiydin sen. Varlığının güzelliğiyle anılar biriktiremeden yokluğunun derin yarasıyla yaşamayı öğrendim.

*

Öyle bir gittin ki dokunamadı parmak uçlarım tenine. Bir veda bile çıkmadı dudaklarımdan. Gelişine bir söz bulamadığım gibi gidişine de suskun kaldım.

*

Acının hangi türüsün sen öyle. Diri diri ateşlerde yanıyorum ama çığlık atmak bile elimden gelmiyor.

*

Birşey ölüyorsa bu kendiniz olsun insanlığınız değil. Çünkü insanlığınız ölünce zaten geriye yaşayan birşey kalmıyor.

*