Olmaz mı dersin sevdiğim,
Ilık bir bahar uğramaz mı semtimize.
Yıkamaz mı yüreklerimizdeki kiri bir yaz yağmuru,
Rüzgar savurup götürmez mi?
Sevdamızı örten kara toprağı
Olmaz mı dersin?
Fasık dillerimiz tövbe edip yerine getirmez mi?
Sevgi ibadetini.
Olmaz artık değil mi?
İsyankar kalbimizi hiçbir tövbe aklamaz
Günah defterimiz böylesine kabarıkken.
Uğramaz hiçbir bahar,
Nefret cehenneminin hüzün çukuruna.
Hiçbir yağmur yıkamaz bizi katran karası kinimizden
Hangi umut boy verir ki kurak iklimimizde.
Söylesene sevdiğim ne çıkar bu kırık dökül sevdadan?
Aşkı eline yüzüne bulaştırmış iki yaramaz çocuk mu?
Ya da bir kitapta kurutulmuş gül yaprakları mı?
Ne çıkar bizden bilir misin sevdiğim?
Ömrünü riyakar tenlerde heba eden
İki sevgi cahili.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜLEN ADAMIN PORTRESI
PoetryBizi yaşamadıklarımız değil yaşama ihtimalimiz varken yaşayamadıklarımız öldürdü.