Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karanlık bir gecenin,
O incecik aydınlığında...
Kirpiklerim ıslak,
Ayaklarımda acıyla dövülmüş
Tonlarca pranga
V
e yalnızlığın tutturduğu
Ezgisi bozuk şarkılarla
Yürüyorum sallanarak
Umut kaldırımlarında
Etrafı izliyor gözlerim,
Bitkin bakışlarla...
Bir şeyler arıyor
Ama bulamıyorum sanki...
Bu terk edilmiş sokakta.
Kendim miyim aradığım?
Yoksa rastlamak mı istiyorum
Kendim gibi bir insana?
Yürüyorum kulaklarımda zincir sesleri...
Yürüyorum sallanarak,
Umut kaldırımlarında.
Tenime gömülüyor bileklerimi sıkan demirler,
Kanıma karışıyor,
Özgürlüğümü çalan paslı zerreler.
İlerlesem de,
Bir türlü yakamı bırakmıyor,
Zihnimi esir eden,
Bedbaht düşünceler...
Yürüyorum bir gece vakti umut kaldırımlarında...
Yürüyorum ölüme inat
Acıya, aşka ve ayrılığa...
Size sıcacık bir şiirle geldim. Umarım beğenmişsinizdir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜLEN ADAMIN PORTRESI
PoesíaBizi yaşamadıklarımız değil yaşama ihtimalimiz varken yaşayamadıklarımız öldürdü.
