MAFYANIN RÜYASI

23. Bölüm: Öykü Kendi Kafasına Sıktı

Toprağın Ağzından:

Benden korktu mu acaba? Bunu kime anlatsam benden korkar. Korkmamıştır ya. Yoksa niye omzumda uyusun. Hava soğudu ya. Onu çadıra götürdüm. Üstünü örttüm ve bende yanına yattım.

Ofiste ne işim var benim?

- Toprak Bey saat 5'te ki toplantımız başladı, buyurun fütfen.

Öykü? Ne toplantısı ya? Gidiyor. Kalk Toprak kalk. Öykü önde ben arkada toplantı salonuna gittik. İçerisi ceset doluydu. Öykü cesetleri eze eze masanın başına geçti ve bana "otur" dedi. Şok olmuştum.

- Öykü ne yapıyorsun?

- Buyrun Toprak Bey.

Sakin olmaya çalıştım ve sandalyeme oturdum. Bir anda cesetler kalktı ve Öykü'ye bakmaya başladı. Öykü ise not alıyordu. Ne yapıyor bu salak? Cesetler Öykü' yü yanlarına almışlardı. Ve odadan çıkıyolardı. Ben niye kalkamıyorum? Koltuktan kalkamıyorum. Sonra bir silah sesi. Öykü kendi kafasına sıktı ve yere düştü. Cesetler gülüyo, ben ise ses çıkaramıyorum. Sandalyeden kalktım. Öykü nefes almıyor, gözleri açık. Ağlamaya başladım, en son annem öldüğü gün ağlamıştım. Ama Öykü uyanmıyor. Biri yanağımı öptü. Kim lan bu?

- Aşkım sıkıldım, kalk artık. Bak kahvaltıda hazır.

Cesetler mi konuşuyor? Ama bu Öykü'nün sesi. Allahım şükürler olsun, rüyadayım. Gözlerimi hafiften araladım. Öykü bana şirin şirin bakıyor. Derin bir nefes aldım ve ona sarıldım.

- Toprak beni boğmaya mı çalışıyorsun?

- İstediğin kadar konuş bırakmicam.

Baktı bırakmıyorum, kabus gördüğümü anladı. Oda bana sarıldı. Yalan yok kalbim durucaktı. Birkaç dakka sonra sakinleştim. Ve onu bıraktım. Sonra beraber kahvaltı yaptık. Kahvaltı bittikten sonra salıncakta sallanmak istedi.

- Rüzgar gibi hızlı salla Toprak.

- Ama korkarsın sonra.

- Korkmam. Hızlı salla.

- Sen kaşındın.

Biraz öküzlük yaptım galiba. Salıncak baya hızlandı.

- Toprak yavaş düşücem!

- Duyamadım.

- Düşücem!!!