MAFYANIN RÜYASI

26. Bölüm: Sarılmak Yok

Doktora sarıldım. Sonra Yağız'a tepsi tepsi tatlı dağıtmasını söyledim. Koşarak gitti. Sonra Öykü sedye ile odadan çıktı, odaya götürüyorlar dı. Nefes alabildim sonunda, Öykü vurulduğu andan beri boğuluyorum. Tam sarılacakken doktor durdurdu. "bence sarılmayın" dedi.

- Neden?

- Bana sarıldığınız kadar sıkı sarılırsanız eğer attığım dikişler patlayabilir

- Tamam, sarılmak yok.

Öykü'yü özel odaya aldılar. Bende yanından ayrılamıyorum. Gözünü açmasını bekliyorum. Sonra aklıma geldi benim üstümde kan vardı. Halen o kıyafetlerle duruyorum. Yağız' ın getirdiği kıyafetlere birini giyip yine beklemeye başladım. Sonunda Öykü gözünü açtı. Yine parlıyordu ela gözleri.

Öykü'nün Ağzından:

Her yerim ağrıyor. Gözümü açtım, Toprak karşımdaydı. Resmen çökmüş.

- Aşkım iyi misin?

Ne diyo bu ya? Haaaaaa, ben vuruldum di mi? Etrafıma baktım hastanedeyim. Ayyy canım ya, nasıl korkmuş. Toprağın eline baktım sargılıydı.

- Eline ne oldu senin.

- Duvara yumruk attım.

- Niye? Deli misin sen?

Gülmeye başladı. Ne zamandan beri burdayım ben ya? Düşüncelerimi Toprağın sesi dağıttı.

- Sana yemin ederim bunu yapana dünyayı dar edicem. Bunu ödeticem.

- Kim yaptı ki?

- Amcam.

- Ölmedi mi o?!

- Benim babamlar 3 kardeştir. Babam, en büyüğü. Fatih amcam, en küçüğü ve Koray amcam, seni vuran o.

- Senin bu baba tarafı ful bozuk.

Toprak gülmeye başladı.

Çok sıkıldım 6 gündür bu hastanedeyim. Ne zaman çıkıcam ya? Toprak garibim kaç gündür ne uyumuş, ne yemek yemiş. Onu zorla eve gönderdim. Burda yalnızım ve çoooook sıkıldım. Ben mızmızkanırken kapıdan silah sesleri geldi. Ne oluyor dışarıda? Sonra içeri eli silahlı adamlar girdi.

- Ne oluyor ya! Çıkın dışarı!

Beni sedye ile dışarı çıkardılar, zorla koluma bir iğne yaptılar. Zaten oradan sonrası yok. Gözlerimi bir oda da açtım. Halen sedyedeydim. Başımda 50 yaşlarında bir adam vardı. Kim bu ya? Doğrusu biraz Toprağa benziyordu.

- Merhaba. Ben Koray Demir. Toprağın amcasıyım.

- Toprak sizden çok bahseder. İnanın, çok sever sizi.

- Yalan söylemene gerek yok. İsmin Öykü idi di mi?

- Evet, Öykü. Ayıp olmasa bir şey sorabilir miyim?

- Tabi sorabilirsin.

- Niye kaçırdın lan beni?

- En başta öldürmek istedim. Ama ölmedin. Bende kaçırdım.

- Bu yaptığın çok büyük bir hata.

- Niyeymiş?

- Çünkü Toprak seni öldürücek.

- Nerden biliyorsun? Belki öldüremicek.

- En son böyle bir aptallık yapanların hepsini öldürdü.

- Öldürdüğü insanlar amcası değildi.

- Ne fark eder ki? Hem sana acıyacağını pek sanmıyorum.

- Onun acımasına ihtiyacım yok güzelim.

- Emin olma.

- Hem benim elimde güzel bir rehine var. Aptalca bir şey yapıcağını sanmam. Senide bu yüzden kaçırdım zaten, elimde olduğun sürece bana bir şey yapamaz. Yoksa seni çoktan öldürmüştüm.

Sonra beni oda da bırakıp gitti.