Until We Get There

34. Loss and Gain

34. Loss and Gain

Kinabukasan ay pasimple akong lumabas sa kwarto ni Pierre at nagkunwaring nagkape doon sa dining area. Para kung may makaabot man sa aki ay nandito ako at nagkakape.

Masyado kaming nalibang ni Pierre sa kwentuhan, di namin namalayan na 4am na pala at mga around 5am ay babangon na yung iba para mag-ready sa training. Last day na ito kasi two days lang naman. Half-day lang ang training kaya ang iras sa hapon ay inilaan ni Coach Ryan para sa pagrerelax.

Gaya ng hula ko ay si James ang unang lumabas ng kwarto. Eto nanaman yun pamilyar na guilt na nararamdaman ko sa tuwing nginingitian niya ako.

I need to break things off with him soon. I know, walan kasiguraduhan yung 'chances' ko kay Pierre pero hindi ako pinalaking masamang tao ng parents ko. If ever na di mag-work out yung samin ni Pierre ay may panghahawakan ako na ginawa ko ang tama kasi hindi ko niloko si James.

"Hi." Bati niya sabay halik sa noo ko. Napapikit ako sa guilt. Gusto kong nagsalita pero naalala ko yung mga sinabi niya sa akin.

'Please, don't cheat on me, Laureen.. I can handle the pain of another break up but I can't handle the pain of being cheated on..'

Tipid ko siyang nginitian. Tumayo ako at ipinag-timpla ng coffee si James nang lumabas din si Pierre. Okay, this is awkward.

Nang naglakad ko papunta sa cupboard ay nakita kong sinundan niya ako ng tingin.. Parang inggit siya. Kinagat ko ang ibabang labi ko atsaka ako lumingon ulit.

"You want some coffee, too?"

"Yes, please." Nakita kong sumilay ang tipid na ngiti sa mukha niya ng marinig ang sinabi ko. Nangiti rin ako ng tumalikod ako para maglagay ng hot water sa mug.

"Pierre, gaano na kayo katagal magkakilala ni Laureen?" Naestatwa ako ng narinig ko yun. Oh, damn.

"Eversince.. I think we were babies? Mas una lang ako ng ilang buwan sa kanya.. October ako. At mag-bestfriends ang mga nanay namin."

"Nice. Why didn't you two end up dating? I bet palagi kayong nirereto." Humigpit ang pagkakahawak ko dun sa lalagyanan ng sugar dahil sa tanong ni James. You better answer this one damn right, Salvador!

Narinig kong tumawa ng mahina si Pierre. Hindi siya sumagot kaya ako na ang umuna sa kanya. "He's a jerk at lagi niya akong inaaway noon." Sagot ko sabay lapag ng mug sa harap ni Pierre at pasimple siyang sinamaan ng tingin saka ako umupo.

"Nakakatuwa ka kasing asarin. Nakakatuwa yung reaksyon mo."

"Damn, right!" Tumatawang sabi rin ni James sabay nakipag-high five pa kay Pierre. Great! Just damn great! Nagkasundo pa sila ngayon!

"Nakakainis kayong dalawa!" Inis na humalukipkip ako kaya inakbayan ako ni James sabay yakap palapit sa kanya.

"Sayo kasi bentang benta yung 'You're cute when you're angry', baby." Hinampas ko yung braso ni James kasi naaasar ako!

"Ewan ko sa inyo!" Kinuha ko yung mug ko sabay tayo. Kaya nas lalo silang natawa na dalawa.

Pumunta ako sa living room noong villa at nanuod ng tv. Maya maya ay tumatawang sumunod sa akin yung dalawa. Dahil nakagitna ako sa sofa ay doon sila sa magbilang side ko. Okay, awkward.

Nanunuod ako ng movie galing sa HD kong naka-connect sa TV. "Uy, si Tarzan." Ani James kaya tumango ako. Nanunuod kaming Journey to the Center of the Earth.

Maya maya ay naestatwa ako ng maramdaman ko yung kamay ni Pierre sa kamay pinigil ko siya pero ayaw niyang papigil! Oh shit, this is bad! Paano kung makita kami ni James?!

Kabado ako talaga non hanggang sa nagsilabasan na rin yun iba at nagsimula na silang mag-ingay. Tumayo si James para makihalubilo doon sa iba. Hinila ko yung kamay ko kaya di na nakakibo si Pierre.

"Are you crazy?" Singhal ko sa kanya kasi paano kung nakita kami ni James na hawak niya yung kamay ko? If I want way out, ayaw ko bg dagdagan pa yung kasalanan ko na may gusto ako sa iba. I want it to be a clean slate.. I don't want him to hate me any further..

Nagyayang maglibot si Coach dahil last day naman na daw nila ay mag-chill daw sila.

Of course si James ang kasama ko pero text ng text si Pierre sa akin?

Pierre:
I wanna hold your hand to.

Pierre:
I'm really jealous, right now.

Pierre:
Can I join you? Nanjan naman si Coach.

Hindi ko pinansin ang mga texts niya. Ayaw kong magduda si James hanggat maaari. Pero mukhang walang pakialam si Pierre kung mahuli kami. So damn stubborn!

Pierre:
:(

Halos lingunin ko na siya ng itext niya ako n sad face but I cant..

Pierre:
Look at me, please. I miss you already.

Pierre:
Just one look, please? Pag hindi ay ako ang lalapit jan.

Nataranta ako kaya agad kong hinanap si Pierre. He's such an ass! Hindi niya ba alam na pinapakaba niya ako ng sobra dahil sa mga pinagsasasabi niya!

"Baby, are you okay?" Hinarap ko si James at nginitian.

"I'm okay.. Uhm, natisod kasi ako tiningnan ko lang ano yun.." I'm not born a liar and I hate the fact that I'm doing this even though I know it's bad. Really bad.

Nginitian niya ako at hinawakan sa kamay. Kumirot ang dibdib ko dahil sa paraan ng pagngiti niya sa akin. I feel so bad right now. Mas lalo akong nagguilty.. Pagnalaman niya kaya ang lahat ay makakaya niya pa akong ngitian ng ganoon?

His eyes.. So innocent and trusting.

Buong oras na naglibot kami ay malalim ang iniisip ko kaya naman ng pauwi na kami ay doon niya ako dinala sa medyo likuran ng coaster. Doon na kami sumakay sa sinakyan ng team para daw isang sasakyan nalang.

"Laureen, are you okay? You're quiet and you're idling.." Aniya ng makaupo kami. Hindi ako nakasagot kasi diretso ang tingin ko sa naglalakad papasok na si Pierre at Amber. Naiinis ako sa mga insecurities ko na 'to. Katabi ko ang boyfriend ko pero bakit iba ang hinahanap ng mata ko?

Sometimes, you have to have something more. Kasi ang tao wala kakontentuhan sa buhay.. People will want something more and more and more. People will ever want less.

Nagkatinginan kami ni Pierre kaya agad niyang hinawi yung kamay ni Amber. Napatingin din sa akin si Amber. Tinawag ulit ako ni James kaya nilingon ko siya.

"Are you okay?" This time ay hinawakan niya na ako sa mukha at tiningnan ng diretso sa mata. I can't. Hindi ko siya kayang tingnan sa mata ngayon iba ang laman ng isip ko. I'm scared that it might reflect on my eyes.

Bumuntong hininga siya at di narin nagtanong. Nang makarating kami doon sa villa ay mag-pack up na daw para makapagpahinga pa sa kanya kanyang bahay.

Tahimik kami sa kotse ni James. Kaming dalawa nalang sa kotse dahil napansin yata ni coach na magkaaway kaming dalawa kaya niyakag niya rin papunta sa coaster si Pierre.

Pierre:
Just tell him, Laureen. I know you're upset. You can't help him from being hurt because one way or another someone will get hurt. I'm not saying this because his loss is my gain, alam kong nahihirapan ka that's why I'm saying this.

Ilang beses ko pang binasa iyon bago itinago sa bag at napagdesisyonang huwag nang sumagot.