Yeni evimiz, bir apartmanın en üst katındaydı. Fazlasıyla geniş, ferah ve çatı katıyla birlikte iki katlıydı. Yeni eşyalar alırken hem benim hem de Jimin'in biriktirdiği paraları kullanmıştık. Jimin evi beğenmemle direkt satın aldığında kalp krizi geçireceğimi sanmıştım ama Jimin'in parası sandığımdan da çoktu ve hiçbir şekilde küçük bir apartmanda yaşamamızı istemiyordu. Çünkü her ne kadar şimdilik ikimiz olsak da Seokjin, Namjoon, Hoseok, Jeongguk ve Taehyung da evimize gelecekti, ayrıca Minseo ve Hungseo da. Ve diğer arkadaşlarımız da.
Evin girişi kocamandı ve direkt sol tarafta salon vardı. Kocaman pencereleri duvarın yerinde dışarıyı gösterirken mutfak ile salon da birleşikti. Sağ kısımda misafir odası ve banyo, tuvalet vardı. Siyah merdivenlerin ulaştığı yerde ise yatak odamız, bir çocuk odası ve tekrar msafir oldası vardı. Duvarları taşınmadan önce kahve köpüğü rengine boyatırken avizeleri ayrı ayrı seçmiş, sade ama şık olmalarına özen göstermiştik. Aynı şekilde odalardaki eşyalar için de aynısına dikkat etmiştik. Birikmiş paramız çok olsa da özenle kullanmaya gayret ediyorduk. Jimin artık Jeongguk ve Taehyung'un olan evdeki eşyalarımızı getirirken ben de Seokjin, Namjoon ve Hoseok ile kaldığım evde bıraktığım eşyalarımı getirmiştim.
Misafir odalarını boş bırakmıştık şimdilik. Sadece salon, kendi odamız ve çocuk odasına özen gösteriyorduk. Özellikle de doğum yaklaştıkça çocuk odasına ilgi daha da artıyordu. Kendi yatak odamızın yanına küçük bir beşik alırken Seokjin, Namjoon, Hoseok, Taehyung ve Jeongguk da yeni evimiz için eşyalar almıştı. Hem de kızımız için oyuncaklar, giysiler, mutfak eşyası gibi gerekli şeyler alarak bizi oldukça mutlu etmişlerdi.
Jimin'in stüdyodan arkadaşları, benim kafeden arkadaşlarım hatta Bay Lee bile evimize gelmişti. Doğuma yaklaşırken tanıdık kişilerle oturup konuşmak gerçekten de iyi geliyordu.
"Burası gerçekten çok güzel."dedi Chungha pencereden dışarıya bakarken. "Hem manzara olarak hem de konum olarak."
Gülümsedim elimdeki suyu içerken. "Stüdyodan buraya gelmek metroyla on dakika."dedi Jimin.
Chungha ve Seungyeon ona güldü. "Böyle bir eve taşındın ama hala metro mu kullanıyorsun oppa?"dedi Seungyeon.
"Evet... Trafik çekilmez bir hale gelebiliyor. Hem bazen de yürüyorum."
Gözlerim yeni evimizin duvarlarındaki saatte, aynada, birlikte olduğumuz fotoğraflarda, birkaç bitkide gezindikten sonra Jimin'i bulmuş, yorgun gözlerine rağmen hala gülümsüyor oluşu iç geçirmeme sebep olmuştu. Onun gözleri birkaç saniyeliğe bana dönse de Chungha'nın, "Senden kareografları olmanı isteyen şirket ile görüştün mü?"demesiyle tekrar ona bakmıştı.
Birkaç saat sonra yalnız kaldığımızda, koca evdeki tek ses televizyondaki dizinin sesiydi. İkimiz ise geniş siyah koltuğumuzda sarılı şekilde uzanıyor, o yırtılacakmış gibi hissettiren karnımı okşarken ben sadece televizyona bakıyordum. Pek bir şey anladığımı da söyleyemezdim çünkü odaklanamıyordum. "Borcumuz çok mu?"
"Eh."dedi ve dudaklarını kulağımın arkasına bastırdı. "Ama gelen iki idol grubunun kareograflığını yaptığımda hiçbir borcumuz kalmayacak."
"Peki ya direkt şirketin seni istemesi?"
"Teklifleri güzeldi ama onlarla yurtdışına da çıkmamı istiyorlar ve istedikleri süreler kısa süreli de değil. Hem zaten eşim olduğunu, bir çocuk beklediğimi öğrenince neden tekliflerini reddettiğimi anladılar. Onlar 7/24 ulaşabilecekleri birisini arıyorlar."
Elleri tişörtümün altından şiş, koca karnıma dokunurken kızımız hareket etmiş, yüzümü buruşturmama sebep olmuştu. "İlk kez onu bu şekilde hissedişim değil ama hala muazzam hissettiriyor."dedi. Ses tonundaki hayranlık da fark edilmeyecek gibi değildi.
"İstiyorsan sen de biraz taşıyabilirsin."dedim alayla.
Güldü. "Doğduğunda her dakika taşıyacağıma emin olabilirsin."dedi ve dudaklarını tekrar kulağımın arkasına bastırdı. Tüylerim diken diken olurken gözlerimi kapattım. "Yatak odamıza gitmeye ne dersin?"diye fısıldadığında dudaklarım kıvrıldı. "Asla hayır demem."
-
"Hala inanamıyorum o pisliğin dans stüdyosuna bile gelmesine."dedi Seokjin. Kucağındaki uyuyan Hungseo'yu koltukta uyuyan Minseo'nun yanına bıraktı ve üstünü örttü. "Umarım kimse üstünüze oturmaz."
"Evde bizim dışımızda kimse yok hyung."dedi Jeongguk gülerek. Ben ve Jeongguk karşılıklı olarak tekli koltuklarda otururken Seokjin hyung yere oturmuş, şimdi bize çay dolduruyordu. Onun çalışmasını sevmesem de kendisi zorla oturmamı sağlamış, bana da bir güzel kızmıştı. Doğumuma bir hafta kalmıştı. Ve üç omega olarak ilk yalnız günümüz bugün olduğu için onlara Haewon'un gelişini şimdi söyleyebiliyordum. Tek iyi zamanlama bugündü.
"Umarım bir daha karşılaşmazsınız hyung."dedi Jeongguk.
"Umarım."dediğimde Jeongguk'un gözleri karnıma dönmüştü. "Bebek çok aşağıda duruyor."dedi. "Doğuma bir hafta kaldı, değil mi?"
Kafamı salladığımda hafif bir sancı hissettim ama her zaman ara sıra sancı vurduğu için tepki vermedim. "Peki sonra ne yaptınız?"diye sordu Seokjin.
"Ben ve Jimin stüdyoda seviştik."dedim ve onlar anında bağırırken ben Seokjin'in verdiği çaydan rahatlamak bir yudum aldım.
"Yoongi! İğrenç!"
"Hyung! Çok havalı!"
Seokjin, Jeongguk'a dönüp, "Havalı mı?!"dedi ve kafasını iki yana salladı. Ben ise kahkaha atmamak için kendimi tutuyordum. Seokjin'in tepkisiyle Jeongguk'un tepkisi arasındaki farka gülmemek elde değildi.
"Evet hyung, çok havalı! Sizinle gurur duyuyorum!"
Ve işte bu kendimi tutmama engel olmuş, gülmeme sebep olmuştu. Ama büyük bir kahkaha yerine oturduğum yerden sadece omuzlarımın sarsılması eşliğinde gülmüştüm. Karnıma bir ağrı girerken elim karnıma gitmiş, klasik gülme sırasında olan bir ağrı sanmıştım ama bir dakika bile geçmeden bacaklarımın arasında ıslaklık hissettiğimde gülmem durmuş, elimdeki çay bardağı ve altlığı hemen önümdeki masaya koymuştum.
"Hyung..." Jeongguk konuşurken gözlerim hala kocaman açılmış halde panntolonumdan bile belli olan koca ıslaklıktaydı. "Hyung, koltuğuma mı işedin yoksa doğuruyor musun?"
Buna cevabım ise aniden bastıran sancıyla birlikte attığım çığlık olmuştu.
-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
