Gece Güneşi:Texting

0.28

Bölüm ithafı:Miraygizem9012

Daha yeni iyileşmiştim ve çok yorgundum.2 haftadır evden dışarı çıkamayacak kadar halsizdim.

Sonunda bugün iyi olabilmiştim ancak hâlâ boğazım ağrıyordu.

İlaç içip ayakkabılarımı giydim ve yürümeye başladım.Okula birazdan varırdım.İleride Tuna'yı görmemle ufak çaplı bir sevinç yaşadım ve kendimi, kotrol edemeden onun yanında buldum.

"Pera, nasılsın?"

"İyiyim teşekkürler, ya sen?"

"İyiyim."

Sanki bir şey hatırlamış gibi öne atıldı ve yüzüme baktı.

"2 haftadır neredeydin, neden okula gelmedin?"

"Sanki çok umurundayım ya."

"Seni duydum Pera ve evet, benim umrumdasın."

"O yüzden mi arkadaşlarım benim için seferber olurken sen öylece eğlenmeye devam ettin?"

"Biliyorum, sinirlisin.Ama yanlız kalmak isteyeceğini, rahatsız edilmek istemeyeceğini düşündüm."

"Peki bunu sana düşündüren şey ne!"

"Kendimden biliyorum Pera."

"Senin duyguların yok, bahaneler üretiyorsun çünkü kimsenin bilmesini istemiyorsun!Beni hiç önemsemiyorsun!Sen, kimsenin duygularını önemsemiyorsun!"

"Ben, özür dilerim..."

"Özür falan dileme!"

"Pera, dinler misin bi'."

"Masal dinleyecek yaşı geçtim artık, başka kızlara anlatırsın."

"Neden dediğim her şeye bu kadar çabuk kırılıyorsun?"

Çünkü, seni seviyorum Tuna'm.

"Çünkü, sen de diğerleri gibi benim arkadaşımsın ve ben arkadaşlarıma değer veriyorum."

"Beni arkadaşın olarak gördüğün için teşekkür ederim."

"Yakınlaşmaya çalışma!"

"Çok çabuk sinirleniyorsun bu çok saçma!"

"Bu senin umrunda olmamalı!"

Koşarak uzaklaştım ve gördüğüm en yakın parka gittim.O günkülerin içimde bıraktıklarını akıtmıştım, bu yüzden nedensizce çok rahat hissediyordum.

Çok ani ve sert davranmıştım ama bu bana çok iyi gelmişti.

Acaba, kalbi kırılmış mıydı?