Gece Güneşi:Texting

Final Bölümü 2

Hadi çok istedin sösuwözuöwDarci45

✩

Kafamı yastığa gömmüş 2 saat boyunca aralıksız ağlamıştım.Kızların moralleri iyi gelmek yerine daha çok üzmüştü.

Beni sevmiyordu.

"Daha iyilerini bulursun Pera.Üzme kendini kuzum."

Ağlamaya devam ederken başımı yastıktan kaldırıp kızlara baktım.Hepsi bana üzgün bakışlarla bakarken harap olduğumu anlamıştım.

"Öyle mi diyorsun?Daha iyilerine mi layığım?"

"Evet kuzum, üzme şimdi kendini."

Aklıma gelen şeyle yine iç çekip ağlamaya hazırlandım.

"Ama ben onu seviyorum!"

Kafamı yastığa gömüp ağlamamı şiddetlendirdim.

Belki ağlayarak hiç birşey değişmeyebilirdi ama acımı hafifletiyordu.

✩

Gonca gözlerimin altını fondotenle kapatmıştı, morluğu pek geçmede de azaltmıştı ve o kadar da belli etmiyordu.

Diğer şubeye doğru yürürken yorulduğumu hissetmiştim.Yanımda duran arabayla ilk başta sevinirken içinde Tuna olabilme düşüncesi beni şaşkına çevirmişti.

Koşarak arabayı açtım ve sarılmak için hazırlandım.Karşımda Çınar'ı görünce hayal kırıklığına uğramış bir şekilde ona baktım.

"Beni beklemiyordun herhalde."

"Ben, Tuna sanmıştım."

"Tuna'nın arabasını ödünç aldım.Bize durumu anlattı.Gonca da ne kadar ağladığını söyleyince bu kadar uzun yolu tek başına yürümeni istemedim."

"Teşekkür ederim."

Arabaya girip ellerimi birleştirdim ve onlarla oynamaya başladım.

10 dakikalık yolun sonunda Çınar'a teşekkür edip diğer şubemize doğru yürümeye başladım.

✩

"Kanka gelmen lazım lütfen."

"Yorgunum diyorum Eslem.Uykum var ve iyi değilim.Biliyorsun durumu, zorlama."

"Ya sana yalvarırım kanka lütfen."

"Ya Eslem gelmiyorum."

"Kulun köken olayım Pera."

"Neyini anlamıyorsun kızım.Yorgunum gelmeyeceğim."

"Seninki de orada olacakmış."

"Tunatabi'm mi?"

"Evet.Bu senin onu görme fırsatın.Hala barışabilirsiniz."

"Adres ver geliyorum."

"Nasıl gelirsin böyle ama.Adam ol."

"At adresi uzatma."

"Peki canım bebeğim."

Gelen konumla ilerideki duraktan döneceğimi anladım ve yetişmek için telefonumu çantama koyup koşmaya başladım.

Tuna geldiğinde orada olmalıydım.Bu onu görme ve barışma şansım olabilirdi.Onu hala eskisi gibi seviyordum, bunu hiç birşey değiştirmeyecekti.

Önündeki kafeyi görünce yavaşlayıp nefesimi düzene soktum.Koşar adımlarım yavaşlayıp durunca derin soluklar aldım.Tuna'mı görmeye hazır olmalıydım.

İçeri girip bizim kızlara baktım.Telefondan güzel gelen sesi şimdiyse hüzünlü bir hal almıştı.Hepsi korkar adımlarla bana bakıyordu ve bu şüphelenmem için asıl sebepti.

Arkadan kapı sesi geldiğinde bütün kızların gözü oraya dönmüş ve büyümüştü.

Gonca yanıma gelip omuzlarından tuttu ve kulağıma fısıldadı.

"Pera eğer sende azıcık hatrım varsa arkana bakma."

"Ne oluyor Gonca?"

"Gidelim mi buradan?"

"Daha yeni geldim Tuna'mı görmeden gitmem."

"Üzülmeyeceğine söz ver."

"Söz veremem ama yapmaya çalışacağım."

Gözlerimi kapatıp arkamı döndüm ve kendimi hayatın üzücü gerçeğine hazırladım.Gözlerimi açıp karşımda el ele duran Tuna ve onun yanındaki kızla gözlerim dolmaya başladı.

Tuna gözlerini bana çevirip yanındaki kıza baktı ve umursamadan yanımdan geçti.

Neden bu kadar acıyordu kalbim?

"Şaka mısınız ya siz!"

Herkes ürkütücü sesimle bana döndü ve fırtına öncesi sessizliği izlediler.

"Ben buraya bunun için mi geldim!"

"Tuna'nın benden 1 gün sonra yaptığı yeni sevgilisini mi görmek için mi!"

Tuna bana şaşkınca bakarken gözlerimden akan damlalar durumu özetliyordu.

"Ben seni kendimden çok sevdim Tunatabi!"

Tuna'nın bana karşı bakışları değişirken hızlıca ayağa kalktı.

"Ben artık dayanamayacağım."

"Ne diyorsun ya sen bunca zamandır tek amacın beni kandırmak mıydı!"

"Benimle evlenir misin Pera'm?"

Önümde diz çöken Tuna'yla gözlerim daha da çok doldu.Ne yapacağımı bilemez bir şekilde Tuna'ya sert bir tokat yapıştırdım.

"Acıttın!"

Umursamadan ayağa kaldırıp sıkıca sarıldık ve özlediğim saçlarına dokundum.

"Beni bıraktın diye çok kokrtum Tunatabi."

"Beni sevmiyorsun sandım."

"Özür dilerim Pera'm.Güzel bir sürpriz yapmak istemiştim ancak senin kızlar bunun daha etkili olacağını söylediler."

Tuna'dan ayrılıp bizim kızlara döndüm ve sövmek için ağzımı araladım.Ancak ağzıma konan bir portakalla bütün sövme hayallerim boşa gitti.

Tuna bana kaşlarını çatarak baktı ve elini gözümün altına sürdü.

"Sen ağladın mı Pera'm?"

"Sence ağlamadan durabilir miydim?"

"Buraya gel."

Tuna bana sıkıca sarılıp defalarca kez kulağıma özür dilediğini fısıldadı.Aklıma gelen intikam planıyla gülümsedim.Ben onun için çok ağlamıştım biraz da o katlansaydı.

Tuna'yı itip gözlerimi sinirli bir hale getirmek için içimden savaş verdim ve bunu kazandım çok şükür.

"Evlenme teklifini kabul etmiyorum!"

"Ne?"

Tuna bana şaşkınca bakarken kahkaha atmamak için çok çaba gösteriyordum.

"Duydun.Ben evlenmek istemiyorum."

"Senin şakana ben."

"Şaka yaptığımı kim çıkarmış."

Lalin gülümseyerek yanıma geldi ve elini omzuma koydu.

"Pera gülmemek için kendini sıktığında elleriyle oynar."

Lalin'in kafasına vurup sandalyeye otutturdum.

"Tunatabi'm seninle evlenmeyi kabul ediyorum herşeyim."

Bana sıkıca sarıldığında hissetmiştim herşeyi.Onun sayesinde dünyanın en mutlu kadını olmuştum, aşkı tatmıştım.Onun olmadığı 1 günde kendimi harap edip yıkılmıştım.

O olmadığında ben de olamazdım.O benim hayatımın asıl amacıydı ve onun için canımı dahi vermeye razıydım.