Why so mysterious? (Αργές ανανεώσεις)

Κεφάλαιο 26ο

Δύο χρόνια πριν...

Δευτέρα 12.3 8:15 π.μ.

 "Ευχαριστώ που με έφερες.." λέω βιαστικά και πάω ν' ανοίξω την πόρτα του αυτοκινήτου.

"Αλεξία, τελευταία φορά που αργείς να ξυπνήσεις. Δεν γίνεται να βγαίνεις μέχρι αργά με τον Χρήστο ενώ την επόμενη μέρα έχετε σχολείο. Αφού θα βρεθείτε και εδώ, γιατί πρέπει να στερείτε τον ύπνο σας και να καθυστερείτε να σηκωθείτε." με σταματάει η μάνα μου με το κήρυγμα της. 

"Ναι μαμά. Δεν θα ξαναγίνει.. Τώρα όμως με καθυστερείς εσύ και δεν θα με αφήσουν να μπω στο μάθημα.." λέω ενώ έχω ανοίξει λίγο την πόρτα. 

"Πάντα πρώτη στις δικαιολογίες.. Τα λέμε σε δύο μέρες που θα γυρίσω απ τη Βιέννη. Μη τυχών και φέρεις τον Χρήστο σπίτι.." συνεχίζει να μου μιλάει ενώ εγώ είχα βγει ήδη έξω απ το αυτοκίνητο και την κοιτούσα απ το ανοιχτό παράθυρο. 

"Ναι μαμά. Φιλάκια και καλό ταξίδι." λέω γρήγορα και χωρίς να περιμένω άλλη κουβέντα της, πηγαίνω γρήγορα προς την κεντρική πόρτα του σχολείου για να προλάβω την πρώτη ώρα. 

  Καθώς προχωρούσα, κοιτούσα ανά διαστήματα το κινητό μου. Μου κάνει εντύπωση πως δεν μου έχει στείλει τίποτα ακόμα ο Χρήστος. Βέβαια, όντως γυρίσαμε 3 τα χαράματα και μπορεί να έμεινε λίγο ακόμα να κοιμηθεί. Θα του στείλω αργότερα...

 +

  Μόλις σχολάσαμε, προχωρήσαμε με τον Κυριάκο προς το σπίτι του και ύστερα θα συνέχιζα προς το σπίτι του Χρήστου. Δεν έχει στείλει ακόμα κάποιο μήνυμα και έχω αρχίσει ν' ανησυχώ..

"Ρε μην αγχώνεσαι. Απλά ο μαλάκας θα το έχει αφήσει αθόρυβο και θα κοιμάται σαν το βόδι." μου λέει ο Κυριάκος καθώς έψαχνε τα κλειδιά του μέσα στη τσάντα. 

"Μου φαίνεται περίεργο που δεν έχει ξυπνήσει ακόμα όμως.. Κανονικά θα τον έπαιρναν χαμπάρι και οι δικοί του και θα του έλεγαν να πάει σχολείο. " λέω τσεκάροντας το μέσεντζερ για να ξαναδώ πριν πόση ώρα ήταν μέσα. 

"Εε μπορεί να τους πλάσαρε ότι είναι άρρωστος.." 

"Για να τους είπε πως είναι άρρωστος, άρα θα ξύπνησε κάποια στιγμή. Γιατί τότε δεν έχει απαντήσει σε κανένα μου μήνυμα;"

"Ρε μήπως έγινε τίποτα μεταξύ σας και τα έχει πάρει μαζί σου;" μου λέει καθώς στέκεται απ έξω απ τα κάγκελα του σπιτιού του. 

"Πας καλά; Χθες περάσαμε υπέροχα! Δεν δημιουργήθηκε κανένα πρόβλημα που θα μπορούσε να σπαστεί μαζί μου.."