Κεφάλαιο 4ο

212 24 1
                                    

Καθίσαμε στην καφετέρια της σχολής τους και συζητούσαμε διάφορα θέματα και όλο παραδόξως συμμετείχε στις συζητήσεις μας και ο Φοίβος. Καλά, όχι και σε όλες. Αλλά ήταν μια καλή αρχή.

Έμαθα πως ο Ηλίας ήρθε από Πάτρα και ο Φοίβος από Κρήτη. Δεν το περίμενα βέβαια για τον Φοίβο γιατί δεν έχει αυτή την κλασική προφορά που έχουν οι κρητικοί αλλά μου είπε πως συνήθως έχουν την προφορά εκείνοι που μένουν στα πιο μέσα χωριά ενώ εκείνος μένει στο κέντρο.

"Άρα βρήκαμε σπίτι για Απόκριες στον Ηλία και για καλοκαίρι στον Φοίβο!" είπε ενθουσιασμένα ο Κυριάκος κοιτάζοντας εμένα και τον Γιάννη. Εγώ τον κοίταξα λίγο περίεργα και ύστερα κοίταξα τους άλλους δυο. Ο Ηλίας φάνηκε ενθουσιασμένος ενώ ο Φοίβος ήταν κάπως αδιάφορος γενικότερα με την ιδέα.

"Εμένα τι με κοιτάς; Εσύ θα έχεις σπίτι. Εγώ θα έχω της Κωνσταντίνας για τις Απόκριες." λέω και πέφτω πίσω στην καρέκλα μου πίνοντας λίγο απ τον καφέ μου.

" 1ον ποια είναι η Κωνσταντίνα; Ωραίο κομμάτι; Και 2ον γιατί να μην έρθεις να μείνεις σε εμένα κι εσύ; Έχουμε αρκετά δωμάτια!" με ρωτάει με πονηρό βλέμμα ο Ηλίας.

"1ον είναι μια κοπέλα απ τη σχολή μου και κάνει κάτι με κάποιον αυτό τον καιρό. Και 2ον ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση αλλά με έχεις δει μόνο δύο φορές. Με καλείς και στο σπίτι σου;;" λέω γελώντας.

"Ο Ηλίας δεν ζηλεύει!" λέει μέσα απ τα γέλια του ο Γιάννης που είδε την απογοήτευση στο βλέμμα του Ηλία.

"Έλα τώρα. Μέχρι τον Φεβρουάριο το ξέρεις πως θα σε έχω μάθει καλύτερα!" λέει ο Ηλίας και με παίρνει αγκαλιά. Εγώ για λίγο ένοιωσα άβολα με την κίνηση του γιατί φάνηκε καθαρό πέσιμο αλλά προσπάθησα να δείξω χαλαρή.

"Θα το σκεφτώ μέχρι τότε.." λέω απλά και τραβιέμαι λίγο για να πιω και καλά λίγο ακόμα απ τον καφέ μου.

+

"Πως θα φύγετε εσείς;" ρωτάει ο Γιάννης καθώς πηγαίναμε προς την έξοδο του πανεπιστημίου. Εμείς κοιταχτήκαμε με τον Κυριάκο και περίμενα να απαντήσει.

"Με το λεωφορείο. Σήμερα που είναι και η Άλεξ δεν θα χωράμε στο αμαξάκι σου." λέει κοροϊδευτικά. Βλέποντας τον Γιάννη να στέκεται μπροστά από ένα smart αυτοκίνητο γέλασα που όντως είναι ένα αυτοκινητάκι.

"Αα! Μπορεί να την πάει ο Φοίβος σπίτι της. Ξέρει άλλωστε που μένει.." λέει ο Γιάννης και κάνοντας ένα νεύμα, γυρνάμε και βλέπουμε τον Φοίβο που στεκόταν από πίσω μας. Εγώ ένοιωσα λίγο περίεργα σκεπτόμενη την τελευταία φορά που με πήγε σπίτι μου. Εκείνος απλά μας κοιτούσε και δεν αντιδρούσε.

Why so mysterious? (Αργές ανανεώσεις)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon