Why so mysterious? (Αργές ανανεώσεις)

Κεφάλαιο 6ο

"Ξέρω πως γίνομαι λίγο μαλάκας μαζί σου και το μετάνιωσα για όλα όσα σου είπα εκείνη τη μέρα.." είπε και αμέσως γύρισα να τον κοιτάξω.. Δεν πίστευα πως εκείνη τη στιγμή μου απολογείται για εκείνη τη μέρα. Είχα νευριάσει τόσο πολύ μαζί του!

"Και τι σου έκανε να αλλάξεις έτσι ξαφνικά γνώμη; Και μη μου πεις επειδή είπα για το εσωτερικό και το εξωτερικό γιατί δεν σε έχω για τέτοιο τύπο."

"Δεν ξέρω ακριβώς.. Ίσως επειδή σε γνώρισα καλύτερα. Περίμενα να είσαι απο αυτά τα κοριτσάκια που χαζογελάνε συνέχεια και σκέφτονται την εμφάνιση τους κλπ κλπ.." λέει με ένα πολύ μικρό χαμόγελο στα χείλη του που με το ζόρι μπορείς να διακρίνεις.

"Ευχαριστώ που το κατάλαβες νωρίς πως δεν είμαι τέτοια." λέω ευχαριστημένη και του χαμογελάω.

"Άρα είμαστε οκ;" λέει δίνοντας του το χέρι του για να κάνουμε χειραψία.

  Εγώ κοίταζα μια το χέρι του και μια εκείνον καθώς πήγαινα να τα ενώσω.

"Όχι ακριβώς.." λέω τραβώντας το πίσω ενώ το σκεφτόμουν καλύτερα. Εκείνος με κοίταξε μπερδεμένος και παραξενεμένος.

"Εσύ δεν με έχεις αφήσει να δω τον πραγματικό Φοίβο." λέω με υπεροπτικό δήθεν ύφος.

"Δεν έχει κάτι άλλο να δεις. Αυτός είμαι." λέει απλά και σηκώνει τους ώμους του.

"Δεν σε πιστεύω. Κάτι κρύβεις. Είσαι υπερβολικά μυστήριος.." λέω σταυρώνοντας τα χέρια μου.

"Έτσι είμαι γαμώτο μου! Τι άλλο θες;;" φωνάζει και σηκώνεται όρθιος.

"Να σε γνωρίσω καλύτερα! Αυτό θέλω!" φωνάζω κι εγώ και σηκώνομαι προσπαθώντας να φτάσω στο ύψος του αλλά ήταν λίγο ψηλότερος.

"Γιατί επιμένεις τόσο πολύ;;" λέει με λίγο πιο χαλαρή φωνή.

"Δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγο απλά.. "

"Εε τότε γάμησε το επιτέλους!" υψώνει ξανά τη φωνή του και αρχίζει να κατευθύνεται προς τα κάτω για να φύγουμε.

  Τι πρόβλημα έχει επιτέλους;! Δεν μπορείς να του μιλήσεις αυτού του ανθρώπου! Αμέσως νευριάζει. Δεν ζήτησα κάτι παράλογο. Απλά ήθελα να μάθω έστω κάτι μικρό για εκείνον. Ακόμα και για την οικογένεια του να μου έλεγε, δεν θα με πείραζε καθόλου. Κάτι να μου πει. Να προσπαθήσω να δω κι εγώ λίγο το εσωτερικό του Φοίβου και όχι απλά κάποιον που είναι μυστήριος και σχεδόν αντικοινωνικός. Τι σχεδόν βασικά; Την πρώτη φορά που τον είδα, νομίζω μόνο του όνομα του μου είπε. Δεν μίλησε όλη την υπόλοιπη βραδιά.