Κεφάλαιο 5ο

182 22 7
                                    

"Γεια.." Λέω κοιτάζοντας τον περίεργα. Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν θα περίμενα να τον πετύχω σε ένα τέτοιο κλαμπ.

"Να κάτσω;" Λέει δείχνοντας μου το άδειο σκαμπό δίπλα μου.

"Εε ναι ναι. Κανένα πρόβλημα.." Απαντάω χαμογελαστή και πίνω μια γουλιά απ το ποτό μου.

"Ένα ουίσκι διπλό." Τον ακούω να απευθύνεται στον μπάρμαν.

"Πως και σε τέτοιο μέρος εσύ;;" Λεω γυρνώντας προς το μέρος του ανοίγοντας τη συζήτηση. Προσπαθώ ακομα να ξεχάσω πως δεν μου απάντησε στο μήνυμα που του ειχα στείλει το μεσημέρι..

"Γιατί, απαγορεύεται;" Με ειρωνεύεται και βάζει στα χείλη του ένα τσιγάρο.
"Όχι βέβαια. Απλά συνήθως έρχονται άτομα... σαν κι εμένα, που δηλαδή διασκεδάζουν." Λεω κλείνοντας του το μάτι με νόημα για να καταλάβει πως δεν το λεω με κακό τρόπο.

Για λίγα δευτερόλεπτα χαμογελάει και αποκαλύπτεται η τέλεια οδοντοστοιχία του. Του πηγαίνει πάντως να χαμογελάει...

"Ξερεις.. Διασκεδάζω κι εγώ πριγκίπισσα." Λέει με ένα μειδίαμα και μου κλείνει κι εκείνος το μάτι.

"Σου έχω ξαναπεί να μη με λες έτσι.." Λέω ενοχλημένη και κοιτάζω γύρω μου μήπως ήρθαν τα κορίτσια.

"Καλύτερα να πηγαίνω.." μεταμορφώνεται ξανά στον ψυχρό Φοίβο που έμαθα και σηκώνεται απ τη θέση του, έτοιμος να φύγει.

"Όχι, γιατι;; Κάθησε λίγο ακόμα." Του λέω κρατώντας τον απ το μπράτσο. Το βλέμμα του γύρισε απευθείας πάνω στα μάτια μου και ένιωσα να με διαπερνάει μια ανατριχίλα. Ήταν κενό και ψυχρό..

"Δεν φοβάσαι μη σου χαλάσω τη φάση;" Λέει χωρίς να κουνηθεί απ τη θέση που είχε πριν, έχοντας το τσιγάρο στο στόμα του.

"Για ποια φάση μιλάς; Κάτι φίλες απ τη σχολή περιμένω." Λέω και τότε χαλαρώνει ξανά το ύφος του και ξανά κάθεται.

"Και σταμάτα επιτέλους να καπνίζεις.." Του φωνάζω και παίρνω το τσιγάρο απ το στόμα του και το σβήνω στο τασάκι. Την επόμενη στιγμή είχα ήδη μετανιώσει την κίνηση που έκανα γιατί το βλέμμα του σκοτείνιασε επικίνδυνα. Αν γλιτώσω σήμερα Θεέ μου, θα προσπαθήσω να γίνω ακόμα καλύτερος άνθρωπος...

Το βλέμμα του σκοτείνιασε καθώς με κοιτούσε μέσα στα μάτια. Ήταν τόσο σοβαρός που δεν μπορούσα να προβλέψω την επόμενη του κίνηση. Απο εκεί που περίμενα να μου πάρει το κεφάλι, εκείνος απλά γέλασε λίγο και ξανά πήρε το πακέτο στα χέρια του.

Why so mysterious? (Αργές ανανεώσεις)Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz