Μόλις τον είδα να ανεβαίνει έτσι απλά πάνω στη μηχανή του και να εξαφανίζεται, βγήκε απο μέσα μου ένας εκνευρισμός επειδή φέρεται έτσι. Χωρίς να του κάνω τίποτα, άρχισε να ξεσπάει στη διάθεση μου. Νομίζει πως όλοι πρέπει να είναι απαισιόδοξοι και να κυκλοφορούν σαν ζόμπι χωρίς συναισθήματα!
Επειδή εκείνος έχει τα κόμπλεξ του, έπρεπε να την πληρώσω εγώ λέγοντας μου πως είμαι στον κόσμο μου; Ότι δηλαδή εγώ δεν έχω προβλήματα; Ότι μου είναι όλα αδιάφορα; Αντιθέτως, εκείνος είναι αυτός που δεν ενδιαφέρεται για τίποτα. Απλά εκείνος έχει τα προβλήματα του σε πρώτη μοίρα ενώ εγώ προσπαθώ να τ'αποβάλλω και να ζήσω χαρούμενη τη ζωή μου με όσο το δυνατών λιγότερα άγχη..
Έβγαλα τα κλειδιά μου απ το τσαντάκι, και ανέβηκα σπίτι μου. Είδα πως η μάνα μου ήταν ακόμα στη δουλειά, οπότε άνοιξα το ψυγείο για να βρω κάτι να φάω. Αλλά μάταια. Τα μόνα που είχε ήταν κάτι γιαούρτια 0% λιπαρά και κάτι προϊόντα με σόγια. Όχι, ευχαριστώ, δεν θα πάρω..
Άνοιξα το κινητό μου και παράγγειλα απ τη γνωστή πιτσαρία που παραγγέλνω σχεδόν κάθε μέρα και έκατσα μπροστά στην τηλεόραση να χαζέψω καμιά βλακεία να περάσει η ώρα. Έτσι όπως προχωράω τα κανάλια, σταματάω στο κανάλι με τη μουσική και ακούγοντας ένα ξεσηκωτικό τραγούδι, κουνάω στην αρχή ρυθμικά το πόδι μου και τελικά καταλήγω να έχω σηκωθεί και να χορεύω σαν την τρελή μόνη μου.
Μέσα στη μουσική, ακούω το τηλέφωνο μου να χτυπάει και χαμηλώνω τον ήχο πριν απαντήσω στον Κυριάκο.
"Έλα ρε βλακάκο! Μα καλά, γιατί δεν πήγες για μάθημα σήμερα;;" αρχίζω να του γκρινιάζω για να του σπάσω τα νεύρα.
Τον ακούω απ την άλλη πλευρά του ακουστικού να γελάει. "Μα καλά; Έτρεξες μέχρι το Καποδιστριακό για το τίποτα;;" λέει μέσα απ τα γέλια του και συνεχίζει.
"Λίγο ακόμα και θα στο κλείσω." τον προειδοποιώ.
"Καλά, καλά, σταματάω!" λέει ηττημένος. "Να περάσω για ταινία;"
"Ναι αμέ.." λέω αδιάφορα την ώρα που κάθομαι πάλι στον καναπέ.
Κι εκείνη τη στιγμή ακούω να χτυπάει το κουδούνι και πετάγομαι για να παραλάβω την πίτσα μου.
"Παράγγειλες πίτσα;" με ρωτάει λέει με περίεργο τρόπο.
"Ναι, ήθελες κι εσύ; Κρίμα!" λέω ειρωνικά και γελώντας ανοίγω την πόρτα.
"Ναι αμέ! Μια με απ όλα." πετάγεται μπροστά μου ο Κυριάκος και ύστερα πάει και κάθετε στον καναπέ μου.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Why so mysterious? (Αργές ανανεώσεις)
Genç KurguΗ Αλεξία είναι ένας απ τους πιο χαρούμενους ανθρώπους που μπορείς να συναντήσεις! Έχει όρεξη για τη ζωή και της αρέσει να περνάει καλά. Ο Φοίβος είναι ο πιο αντικοινωνικός και μυστήριος. Κανένας ως τώρα δεν προσπάθησε να ασχοληθεί μαζί του και να...
