Zawgyi
"ငါတို႔ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္ ၾကရေအာင္ Junmyeonie"
ေႏြရာသီမွာဆိုရင္ အလွဆံုးပြင့္လန္းေနတတ္တဲ့ ေက်ာင္းႏွင့္ မနီးမေဝးက ေမပယ္ပင္ေအာက္မွာ ၁နာရီၾကာ ရင္ခုန္စြာနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္တႀကီးေစာင့္ေနခဲ့ရတာ ဒီလို စကားၾကားရဖို႔အတြက္ သာဆိုရင္Junmyeon ဘယ္ေတာ့မွ ဒီေနရာကို လာခဲ့မွာမဟုတ္ဘူး။
ဒီေန႔ေက်ာင္းတက္ျဖစ္မွာလည္း မဟုတ္သလို မနက္အေစာႀကီးထၿပီး ႀကိဳးစားပမ္းစား လုပ္လာတဲ့ ေခ်ာကလက္ကိတ္ေလးကိုလည္း တယုတယထုပ္ပိုးလာမိမွာမဟုတ္ဘူး။
ၿပီးေတာ့ တပတ္လံုး အိမ္ကေန အဆူခံၿပီး အသည္းအသန္ ကိတ္သင္တန္းကိုလည္း တက္ခဲ့မွာမဟုတ္ဘူး အတန္းပ်က္ခံၿပီးေတာ့ေလ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီလိုေန႔ေရာက္လာမယ္မွန္း Junmyeon သိေနခဲ့ေပမယ့္လည္း ဒီေလာက္ေစာလိမ့္မယ္ေတာ့ မေတြးမိခဲ့တာ အမွန္ပင္။အကယ္၍မ်ားဆိုတဲ့ စိတ္ကေလးနဲ႔ ခုထိ ရပ္တည္လာခဲ့တာေတြ ေရစုန္ေျမာရေတာ့မယ္။
ဟင့္အင္း၊ ဘာမွကို မဟုတ္ေတာ့တာပါေလ။
ရင္ထဲက မေဖာ္ျပတတ္တဲ့ နာက်င္မႈခံစားခ်က္ေၾကာင့္ေအာင့္တက္လာတဲ့ ႏွလံုးသားတစ္စံုနဲ႔အတူ ေဝဝါးလာတဲ့ အျမင္ေၾကာင့္ မ်က္လံုးကို ခပ္သြက္သြက္ ပုတ္ခတ္လိုက္ေပမယ့္ ရႊင္ျပတဲ့ အျပံဳးတုတစ္စံုေတာ့လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။
က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားတဲ့ ကိတ္မုန္႔အိတ္ကေလးကေတာ့ အေတာ္ေလးေၾကေနေလာက္ၿပီထင္ပါရဲ႕။
"Jaewon Hyung ေျပာခ်င္တာ ဒါပဲမလား။ ဟက္!ဒါကိုပဲ အပင္ပန္းခံၿပီး သက္သက္ခ်ိန္းေျပာရတယ္လို႔ေလ။ Hyung က တကယ္ပဲ ကေလးဆန္တယ္။"
"Junmyeon yah ငါေလ....."
"အင္း... ကြ်န္ေတာ္နားလည္တယ္ Hyung။ ဒီရက္ပိုင္း Hyung စိတ္ညစ္ရေလာက္ ကြ်န္ေတာ္ ကပ္ေနလို႔ျဖစ္မွာ။ မပူပါနဲ႔ Hyung ရဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ေလ အရင္လို
Hyung ကို စိတ္ညစ္ေအာင္ မေတာင္းဆိုေတာ့ပါဘူး။Hyung မႀကိဳက္တာေတြလည္း မလုပ္ေတာ့ဘူးေလ။ ျပီးေတာ့...."
"Kim Junmyeon!"
ဘာမွ မျဖစ္သလိုေနၿပီး စကားေတြတရစပ္ အသည္းအသန္ေျပာေနတဲ့ Junmyeon ပံုေၾကာင့္လားမသိ Hyung မ်က္ႏွာေပၚက အလိုမက်တဲ့ အရိပ္အေယာင္ေတြ ျဖတ္ေျပးသြားသလိုပါပဲ။
YOU ARE READING
MY SHINING COMET
Storie d'amore𝓗𝓸𝔀 𝓼𝓽𝓻𝓪𝓷𝓰𝓮 𝓣𝓸 𝓭𝓻𝓮𝓪𝓶 𝓸𝓯 𝔂𝓸𝓾 𝓔𝓿𝓮𝓷 𝔀𝓱𝓮𝓷 𝓘 𝓪𝓶 𝔀𝓲𝓭𝓮 𝓪𝔀𝓪𝓴𝓮𝓷 Cover by Amaryllis_Lian #Xingho Fanfiction #primrose_vanilla
