Yours and Mine are Ours

Chapter II

It is September. It is the start of second semester. Maaga akong naghanda sa sarili para pumunta na sa school. May entrance program ngayon sa Chimsan Academy. Ang school na iyon ay ang second private school ng Seoul. Maraming kilalang tao na ang mga anak nila ay doon nag-aaral.
I wore my best formal attire. Isinuot ko rin ang ibinigay na ID ng school na iyon. Kinakabahan ako ng kunti dahil unang araw ko sa trabaho.
Sumakay na ako ng bus. Marami nang pasahero. Pareho lang din pala sa Pilipinas na may nakatayo sa gitna ng bus.  Huminto na ang bus sa station kung saan ako bababa. Lumabas na ako. Napangiti ako dahil ang bus na iyon ay kamukha noong mga bus sa kdrama na pinanonood ko.

Pumasok na ako sa gate na nakabukas na.
"Good morning teacher" bati ng batang lalaki sa akin. I think he is in third grade. Sabay kaming pumasok sa loob.
"What's your name?" Tanong ko. Matagal pang sumagot ang bata. Maybe iniintindi muna bago sumagot.
"My name is Park Tae Young."
Ngumiti ako.
"I'm teacher Erin."
"Hello Teacher Erin."
Tumawag na ang mga estudyante para umupo na sa nakatalagang upuan. Magsisimula na ang program. Filipino at Korean teachers lang ang nandoon. Walang ibang nationality. Umalis na ang bata sa tabi ko at nagsimula na ang program.
"We're very honored to introduce to you our new members of our faculty. We have third grade adviser,Teacher Erin Montenegro. First grade adviser Teacher Suzy and Second grade adviser Teacher Crysthal Dew."
Tumayo kaming tatlo.
Matapos ang maikling pakilala ay pumunta na kami sa respective classroom namin. Buntis kasi ang pinalitan ko kaya bihira lang ang decoration ng classroom. Nandoon na ang mga estudyante ko sa loob ng classroom. Twenty students in that room.
"Good morning class!" Masayang bati ko. Tumayo ang mga ito at nagbow.
"Good morning teacher Erin."
Nagpakilala ang mga ito. I have twelve boys and eight girls. Oh they are so cute. Nandoon si Park Tae Young.
Nagsimula na ako sa aking lesson. Medyo mahirap noong una pero masaya naman ako sa bandang huli. They are kind as of now. Napangiti ako.
Hapon na at naglilinis na kami ng classroom. Lumapit sa akin si Park Tae Young.
"Teacher,is it okay we will go together?"
Malungkot ang mukha nito. Huminto ako sa pag-a-arrange ng mga aklat na nandoon. Nilingon ko siya.
"Why?"
"My sister went home already and my brother too."
"Do you always go home alone?"
" yes,teacher "
" okay. Mom will not come here,won't she?"
"I don't have mom anymore."
Natigilan ako. Agad kong kinuha ang file kung saan nakasaad doon ang background ng mga estudyante ko. Hinanap ko ang sa kanya.
May tatlong nakakatandang kapatid ito. Ang panganay ay doktor sa Hangul Medical Hospital. Ang dalawa ay nasa fifth grade at Sixth grade. Nag-aaral ang dalawa sa isang school. Matalino kasi ang mga ito kaya nakapasa sa scholarship ng school.
"Tae Young,why don't you call your brother?"
"He is very busy. I don't want him to be worried."
Natigilan ako. Kinuha ko na ang bag ko at umalis na kami. Naglalakad kami patungong sakayan ng bus. May nadaanan kami na nagtitinda ng roasted potato.
"Wow,do you want to eat?" tanong ko.
Hindi siya sumagot pero nakatingin sa taong nagluluto ng kamote. Napangiti ako.
"Can I have four pieces?"
Ngumiti ang tindero at binigyan niya kami. Masayang kinuha ni Tae Young ang kamote.
"Thank you teacher."
Kumain na ito. Umupo kami sa naroong bench ng bahaging iyon. Binilhan ko rin siya ng yugort.
"Wow. Thank you teacher"
Maganda itong kumain. Nang matapos kaming kumain ay pumunta na kami ng sakayan ng bus.
"Do you know teacher that my mom always buy me like that before?I am very happy eating those foods. I feel my mom bought it for me too."
"Don't worry. If I have money I'll buy you a lot."
"Promise?"
"Promise."
Dumating na ang bus.
"We have the same destination. So I can send you home."
"Really?"
"I live in the rooftop."
"Wow. We live there since our parents were still alive. My brother won't get any new house because our memories with our parents are still there."
"Oh. That's good"
" Do you love kdrama teacher?"
"Yeah.."
"My sister too but my brother won't allow her to do that. My brother is a grumpy and cranky one. Sometimes we don't like him."
"No. It's not good. You should not do that."
"Why is he doing it to my sister? It is my sister's happiness. Doesn't he like that my sister will be happy too?"
" maybe he wants your sister to focus on her studies."
"Still,not right"
"Don't get mad at him. He is working for all of you.  If he is really that bad,you'll be in the orphanage."
"What???"
Natawa ako sa reaksyon niya. Lumaki yung mga maliliit niyang mga mata.
"Oh we are here already."
Umibis na kami mula sa bus.
"Bye teacher Erin"
Pumasok na ito sa loob ng bahay. Dumiretso na ako sa rooftop. Humiga ako sa higaan ko. First day is really tiring for me.
Tinawagan ko si Jona Lee. Matalik ko siyang kaibigan na nandoon pa sa Pilipinas. May hinihintay kasi ito at hindi pa rin dumating .
"Yah!!!nandyan ka na pala sa Korea. Bakit hindi ka man lang nagpaalam sa akin?"
wika nito sa kabilang linya. Natawa ako sa sinabi niya.
"I'm sorry friend. It's urgent."
"Fine."
"Kailan ka pupunta dito?"
"Wala akong balak dyan."
"Bakit? This place is heaven,Jona Lee."
"Whatever you say. Ikakasal na si  Cherry."
"What?"
"Oo,alam mo naman na limang taon na silang dalawa ng nobyo niya. So pwede na silang magpapakasal."
"Kelan?"
"Next month. "
"Mabuti naman."
"Anong mabuti naman?eh ikaw kelan ka rin lalagay sa tahimik? Naku,you are 29 years old. Feeling ko hindi ka na magkakaanak niyan."
"Grabe ka naman,ipagdarasal mo na lang ako na makapag-asawa ako."
Tumawa ito.
"Kumusta na si Mike?"
"Paparating na siya. Ayaw na raw niyang aalis ng bansa."
Tumawa ako.
"Mayaman na kasi kayo. Kaya hindi na kailangan. Tapos si Mikee ay malaki na. Anong gagawin niyo sa pera?"
"Naku,Erin,gusto ko namang magtravel around the world together with them,kaya kailangan ko ng pera."
"Ibahin mo na lang yung pangarap mo. Ayaw ng asawa mo."
"Pambihira ka talaga. Si  Lee ikakasal na rin sa boyfriend niyang Korean. Ikaw ba balak mo ring makapag-asawa ng Korean."
"Hindi. Kay Lee lang iyon. "
"Ano ang balak mo?"
"Balak kong yumaman. Tapos mang-uutang kayo sa akin. Tapos sisingiling ko kayo agad."
"Ang sama mong kaibigan."
"It's business."
"Sa Korea ang honeymoon nila."
"Talaga?"
"Oo. Malaking handaan iyon. Mayor yata ng lungsod namin ay maging sponsor nila."
"Ang yaman pala ni Lee."
"Oo. Kilala yung fiance niya sa Korea."
"Ganon ba? Yung sikat na boy group noon?"
"Maybe I'm not sure. Nagtayo na lang kasi ng business iyon. JL Entertainment I think yung pangalan."
"Wow..Jona Lee ikaw na marahil ang pambansang chismosa ng Pilipinas dahil internationally ay alam mo na lahat."
Tumawa ito.
"Wag ka naman ganyan friend. Friend ko lang naman po kasi ang pinag-usapan natin."
"Mabuti naman at ikakasal na rin silang dalawa. Matagal na panahon na nagdudurusa silang dalawa dahil sa trabaho ng lalaking iyon. Pero mahal nila ang isa't isa,kaya dapat lang na magpakasal na sila."
"Oo nga. After sadness there will be rainbow."
"I think so too. They should have vow together."
"I hope you too"
"Stop it."
"I wish you wish that too."
"Never will happen."