Yours and Mine are Ours

Chapter XV

Lee Young's POV

Lumipas ang araw at naging buwan. Patuloy akong nagtatrabaho sa hospital at nag-aaral ng TOEIC. Pasungit ng pasungit din itong nagtuturo sa akin every weekend.
Minsan ay natatakot na akong maging Sunday na dahil sa kanya. Nakalimutan siguro nito kung sino ako.
Kinaumagahan ay naghihintay kami sa kanya. Matagal itong lumabas. Nasa kotse na kaming lahat.
"Hyung,where is ms.Erin?"
"I don't know. Wake me up if she's here already."
"Okay. It's still early."
Alas 9 ang pasok ko sa hospital para hindi na sila mahihirapan sa paghihintay ng bus ay nagpasya na akong ihatid at susunduin sila.
"Hyung,Noona is here."
Tinapik ni Tae Young ang balikat ko. Umayos ako ng upo ng pumasok ito sa loob.
I looked at her.
Binuhay ko na ang makina at umalis na kami. Habang NASA biyahe kami ay biglang tumunog ang caller ringtone nito.
"Can I answer this call?" Tanong nito. I nodded my head. Mahina lang ang boses nito.
"Oh,Jonah Lee"
Jonah Lee? Sino yun?babae ba yun?
"Oo,papasok na ako. Hindi nga. Kaibigan ko nga lang yon. Tsk. Di talaga kayo maniwala sa akin?" Tumawa pa ito. Inihinto ko na ang kotse sa tapat ng school ng dalawa kong kapatid.
Nagpaalam na ito sa kausap at nagbye sa mga kapatid ko. Napangiti ako sa nakita. She loves my siblings too.
Makaraan ang ilang sandali ay huminto na ako sa tapat ng school nila. Naunang lumabas si Tae Young.
"Bye hyung."
"Bye."
Nag-ayos muna ito ng buhok bago lumabas.
"Take care."
Isinara na niya ang pinto ng marahan.
"I will."
Bago umalis ay nakapasok na ito sa loob. Tumunog ang cellphone ko at si Harrison iyon.
"Hello?"
"Mr. Park. I have already the warrant of arrest."
"Thank you Mr. Harrison."
"Don't thank me. Tell it to Erin."
"But without you justice is not possible for me."
Tumawa ito.
"When time is right,I'd like to treat you a meal."
"Sure. Can I bring my girlfriend?"
"Girlfriend?"
"Yeah. My girlfriend!"
"Sure why not."
Nabunutan ako ng tinik sa dibdib ng malaman kong may girlfriend na pala siya.
Dumating na ako sa hospital. Nagsimula na ako ng magtrabaho. Paminsan-minsan ay tinitingnan ko ang cellphone ko kung may mensahe ba ako galing sa kanya. Bandang tanghali ay biglang nagkagulo ang mga tao sa emergency area dahil sa nakita na nasa TV. Huminto ako para alamin din ang balita. Si Han Ji Kyung pinapaligiran ng mga pulis at may handcuff sa mga kamay. Biglang tumulo ang mga luha ko. Sa wakas ay nabigyan na rin ng hustisya ang pagkamatay ng mga magulang ko.
Biglang tumunog yung cellphone ko.
Si Mi Yoo iyon.
"Hello?"
"Liam? Why? I only have my father. Why did you send him to jail?" Umiiyak na wika nito.
"I only had two people around me before. They are very important to me but why did you kill him? Why?"
"I accepted the defeat. You should also stop. "
"That's for my parents. I never did anything when they died. Don't call me anymore. Your mere voice is a hell to me. I feel disgusted."
Umiiyak ito.
Napatingin ako sa TV. Kitang kita na dinala ito sa bilanggoan.
The ongoing President of Hanguk Medical hospital,Han Ji kyung was being investigated regarding the vehicular accident last two years ago  but suddenly it was out of the story. And now,with the help of Filipino detective, it was found out that something is behind that accident. The person mentioned is allegedly killed the assistant director of Hanguk Medical Hospital together with his wife last October 25 2018.

Tumunog ulit yung cellphone ko at si Erin iyon.
Tumulo yong luha ko.
"Are you crying?"
"Hmm."
"Don't cry now. Everything is over."
"Hmm."
"Be happy now okay?"
"Hmm."
"Let's talk later. I'm going to work now."
Ini-off na nito ang cellphone. Mabilis lumipas ang oras at hapon na. Nag-overtime pa ako ng isang oras. Dinaanan ko na sina Jae young at jin young. Naglalaro ang mga ito sa playground kasama ang iba pang estudyante.
Sinalubong nila ako. Niyakap ko sila.Pumunta na kami ng Chimsan Academy. Naabutan namin na naglalaro din si Tae young kasama ang mga kaklase nito. Nanonood si Erin sa mga ito. Nilapitan ko siya. Tumabi ako sa kanya. Tuloy-tuloy na tumulo ang mga luha ko. Niyakap niya ako.
"You should not cry."
"Mi Yoo called me this afternoon. She said I should not do that to her father."
"What?"
"I told her it's for my parents."
"Hmm." Binitiwan na niya ako.
"Do you regret?" tanong nito habang hawak nito ang sariling cellphone. Umiling ako. Tiningnan ko siya.
"Do you think I still have feelings for her?" tanong ko.
Tumayo na ito. Kinuha ang bag.
Sinundan ko siya.
"I don't love her. I didn't " sabi ko. Sumakay na ito sa kotse ko. Timawag ko na ang mga kapatid ko. Sumakay na ang mga ito.
"Hyung"
Hindi ko muna pinaandar ang sasakyan namin. She was there sitting silently.
Tumunog yung cellphone nito.
"Hello,Chris?"
Lumabas ito ng sasakyan. Hinampas ko ng mahina ang manibela. 
"Hyung, are you okay?" wika ni Jin.  Niluwagan ko ang necktie ko at  isinandal ko ang ulo sa headrest.
Pumasok ito sa loob.
"Aren't we going?" tanong nito. Maliwanag na ang mukha nito.
Binuhay ko na ang makina at umalis na kami. Dumaan muna ako ng convenience store. Naubusan kami ng shampoo. Lumabas muna ako at iniwan sila.
"Park Lee Young!" At tinawag pa talaga niya ako. Nilingon ko siya.
"Hyung,buy me an ice cream."wika ni Tae Young.
Pumasok na ako ng store. Makikita ko sila mula sa loob. Nagkwentuhan pa ang mga ito habang hinintay ako. Kainis talaga ang babaeng yan.
Bumalik na ako ng kotse. Ibinigay ko sa kanya ang binili ko.
"Ohh..so good!" Wika ni Jae Young. Kumain na ito ng ice cream.
Hindi siya kumain ng ice cream. Kinain na ng mga kapatid ko lahat. Tiningnan ko siya. Nakatingin ito sa labas.
" This weekend,I planned to visit our parents."
"Really hyung?"
"Hmm."
Nilingon niya ako.
"I want you to go with me."
"It's your family time. I'll stay in my room or I will go to Lee's place."
"And then you drink again."
"I won't."
Dumating na kami sa bahay. Nauna nang pumasok ang mga kapatid ko.
"Can we stay a bit?I want to talk to you." sabi ko.
Dumaan ang katahimikan at hinawakan na nito ang pinto.
"Can we stop being friends?" I said. Ipinikit ko ang aking mga mata habang sinasabi iyon.
"Why?"
"I don't want to be just your friend. I want more than that."
"What?"
"I want to be your boyfriend for real." Halos hindi na ko makahinga sa rebelasyong iyon.
Nakatitig ito sa akin at tumawa.
"You're joking right? Tell me that you are just kidding me. You're not serious right?"
"I like you for being so kind to us. You treat my siblings as your siblings too. I can't live without you around."sabi ko.
" You like me?I like you too but being friends only."
Para akong binagsakan ng langit ng marinig ko iyon. Friends lang ang gusto nito? Parang sasabog yata ang utak ko dahil sa sinabi niya. Iiyak ba dapat ako baka at maawa ito sa akin?
"I'm sorry but I just want to be your friend." At iniuulit pa nito ang sinabi. Parang sinaksak ng libo-libong sandata ang puso ko.
Lumabas na ito. Iniwan niya ako.
Lumabas na rin ako. Pumasok na ako ng bahay namin. Naabutan kong nanonood ng TV ang mga kapatid ko. Inilagay ko ang bag ko sa sofa at nagluluto na ng hapunan namin. Habang naghihiwa ako ng mga gulay ay bumabaha rin ang mga luha ko. Ganito din ba kasakit yung nadarama ko ng hiwalayan ako ni MiYoo noon dahil may iba na ito? Parang hindi mas lalong nasasaktan ako ngayon.
Biglang tumunog yung cellphone ko. Kinuha iyon ni Jae Young.
"Hello,Noona?"
"Yeah"
Lumapit sa akin ang kapatid ko. Pinahid ko na ang mga luha ko para hindi nito makita na umiiyak ako.
"Hyung,noona wants to talk to you." Kinuha ko yung cellphone ko.
Humihingos din ito.
"Can you come up?" Mahinang tanong nito. Mabilis akong lumabas at umakyat sa rooftop. Naabutan ko siyang nakaupo sa bench at umiiyak.
Tumayo ito ng makita ako at niyakap niya ako.
"I'm sorry. I was surprised when you said it to me. It is my first time that someone asks  me to be his girlfriend. I apologized." Naiiyak na rin ako. Niyakap ko siya ng mahigpit.
"Can you give me enough time to think?"
"How long?"
"I need much time."
"Fine."
"Okay. Thank you"
Niyakap ko siya ng mahigpit. Feeling ko parang sinagot na rin niya ako.
"Thank you for being here with us."sabi ko.
" You're welcome."
Bumalik na ako sa bahay ko. Maliwanag na ang mukha ko. Nakatingin sa akin ang mga kapatid ko.
" Did something happen hyung?" Tanong ni Jin. Umiling ako. Itinuloy ko na ang naantala kong pagluluto.
Kumain na kami. Bago ako natulog ay naligo muna ako. Pagkatapos ay tinawagan ko siya.
"Come with us this weekend okay?"
"I'll stay here. Next time I will."
"Mom will get mad if you don't."
"What?You're scaring me."
"My parents didn't like when I was with Miyoo before. They can sense that she is not good for me."
"Do you think they will like me too?"
"Of course. If you dream of me tonight,that means they are happy for me,means they like you too. If not, they don't like you"
"What!!"
Tumawa ako.
"You're terrible. Good night."
"Hmm. Jalja Chingu."
"Yah!!!" sigaw ko. Bumangon pa ako. Para tuloy akong na-trauma sa ginawa niya kanina.
"Goodnight,Lee youngshhi"
"Night Erin."
Humiga ulit ako. Feeling ko maging panatag na ang loob kong matutulog ngayong gabi. Dahil nasabi ko sa kanya ang totoong damdamin ko at nabigyan na ng hustisya ang mga magulang ko.  Sasaya na kaya ako bukas?