Yours and Mine are Ours

Chapter XIV

Masakit yung ulo ko nang bumangon ako. How many bottles I drank last night. Biglang tumunog yung cellphone ko. Si mama iyon.
"Hello ma"
"Kumusta ka na diyan?"
"Ayos lang po ako ma. Napatawag kayo?mahal pa naman ang international calls ngayon."
"Uuwi na si Therese next month."
"Oo nga daw sabi ni Kuya martin."
"Sasabay silang umuwi."
"Talaga? Mabuti naman kung ganoon. At least makita mo rin ang mga mga apo mong mga cute. Naku ma ang gagwapo nila."
Tumawa ito.
"Siya,mag-iingat ka dyan."
"Okay ma. Kayo rin."
Inilagay ko na sa bedside table ang cellphone ko. Ito ang unang araw ng TOEIC training niya.  Naligo na ako at nagbihis na. Lumabas na ako at dinala ko na ang mga modules na gagamitin niya para sa training na iyon.
Nagdoorbell na ako. Pinagbuksan ako ni Jae young.
"He's still sleeping,noona."
Pumasok ako at kinatok ang kwarto niya.
Lumabas itong nagpupunas ng tuwalya sa ulo. Halatang kakaligo lang nito.
"You're drinking again. Don't you remember anything?" Tanong nito ng umalis si Jae Young at naiwan kaming dalawa sa sala nila. Seryoso ang mukha nito. Pinitik niya ang noo ko.
"Why you suddenly walked away yesterday?"
"Did I? I thought we have done talking."
"Not yet. Why you were drinking again? Do you have problem?"
"I don't have. "
"Normal people won't drink a lot if they don't have problem. You,you're really drunk and even forget everything and you tell me you don't have problem?"
"Let's start. "
Kinuha ko na ang modules at kinuha niya iyon. Umupo ito sa sofa.
"I can't study unless you will tell me what's happening to you."
Seryosong sabi nito. Nakatingin siya sa akin.
Biglang tumunog yung cellphone ko. Si Harrison iyon. Thanks kabayan,you save me from this interrogation. Bigla niyang kinuha iyon at sinagot ang tawag.
"Yeah,I'm Park Lee Young. I am the one who needs your help so call me. I'll give you my number later. Don't call her again."
Ini-off niya iyon after maesend ang sariling cellphone number. Ibinigay niya ulit ang phone ko. Biglang tumunog ang message ringtone ko.
"Can we meet,I have another clue." sabi ng message nito. Binasa niya iyon.
"Tsk,this rascal is getting into my nerves now."
Napangiti ako.
"Let's go?" Sabi ko.
Bumalik ito sa loob ng kwarto at nagbihis. Isang simpleng T-shirt at jeans lang ang isinuot nito. Pero napakaneat nitong tingnan.
"Jae Young, we'll go out for a while please take care of them okay?we'll come back soon."
"Okay,"
Lumabas na kami. Malapit lang yong cafe na meeting place namin.
"We're not yet done okay?after this,we'll talk."
Dumating na kami.
Nakita namin si Harrison. May kasama itong police. Ito ba yung sinabi niya na girlfriend niya? Napangiti ako.
Lumapit na kami.
"Hi."
May ipinakita siyang video na kausap ang daddy nito at ang isang lalaki.
"They are talking about the hospital. That man is Han Ji kyung. He said that if your father won't resign he will definitely proceed his plans and no one could stop him."
Natahimik kami pareho.
"Gusto talaga ng Han Ji kyung na yan na nawala sa landas niya ang daddy niya." sabi ko kay Harrison.
"English please." Wika ng police. Ngumiti si Harrison.
"I can make a warrant of arrest now from this evidence."
Nagliwanag ang mukha ni Park Lee Young ng marinig iyon.
Simula na iyon sa paghihiganti ng lalaki para sa mga Han.
Umalis na kami. Bumalik na kami sa bahay. Naabutan naming naliligo silang tatlo.
"We'll start listening skill."sabi ko ng mga oras na iyon. Sumandal ito sa sofa.
" I thought I could never find justice why they died."mahinang sabi nito.
"Now,they are happy for you." Sabi ko. Tumingin ito sa akin.
"You never told me why you are drinking again." wika nito.
"Nothing. I just made some experiments about your soju. And I got drank because of it."
"Do you remember what you did last night to me?" tanong nito. Parang sinusukat yung sarili ko kung nagsasabi ba ako ng totoo.
"Did I ask you money?"
"No"
"Did I say something really terrible?"
"No."
"You tell me."
"Are you sure?"
"Hmm. So that we can start now and finish this TOEIC training of yours. I'm sick of this."
" You were crying really hard and hit me and slapped me all over my face."
"What?" Agad kong tiningnan ang mukha niya. Wala naman bakas ng kasamaan ko ang mukha niya.
"I don't know why you did that. Do you have any grudge at me?and every time you get drunk you do that to me?"
Tumawa ako.
"You did a great job in my life." He said seriously. My heart beats so fast that I could even think of anything. Am I falling for him now?
"Don't drink again without me. I condone you from drinking anymore. Okay?"
"Hmm. "
"Don't do anymore stupid behind my back."
"It's not stupid."
"It is."
Kinuha nito ang kanang kamay ko at hinawakan niya iyon.
"Let go of my hand. It's uncomfortable." sabi ko. Nilingon niya ako.
"But for me it's not."
Tumayo ako at tinungo ang katapat na sofa.
"Let's study. I'm your teacher now. Don't forget that." sabi ko. Kinuha ko na ang module at ginamit ko na ang laptop ko para sa listening test. Nakasimangot ang mukha nito ng tumayo ito para kumuha ng ballpen.
"This is just a diagnostic. I will tell you later some important points."
He just rolled his eyes at me. Lumabas ang tatlo niyang kapatid at nagsigawan pa. Napangiti ako.
"Hey,keep quiet,will you?" Wika nito sa mga kapatid.
"It's part of the practice ,Mr. Park."
Natatakot ang mga kapatid nito at umupo sa aking tabi. Masungit ang mukha nito.
"Is he okay? He won't kill us right?" Tanong ni Jin.
Natawa ako sa sinabi ng bata. Nag-abot kasi ang kilay nito habang pinakinggan ang dialogue.
"This is my first I saw him like this. Teacher Erin,is hyung okay?"
Tumango ako.
Tumayo ako at tinungo ang kusina nila. I want to cook something habang hinitay siyang matapos. It is 20 items. Matagal pa iyon matapos.
"Yah!!Jin Young, why did you hold that fork? Noona"sigaw ni Tae Young.
" Yah,Jin Young!" Sigaw naman ni Jae Young.
Abot ang mga boses nito sa sala.
"Hey!!!" Sumigaw na ang kapatid nila na nag-aaral. Tumawa ako. Inihagis nito ang ballpen sa mesa.
Nilapitan ko siya.
"In TOEIC ,you have to keep your concentration firm and undestroyed. Because if you will,you can't get the correct answer."
"I don't care."wika nito.
" again!"
Kinuha ulit nito ang ballpen at nilagyan ang teynga ng headset.
Gumawa kami ng okonomiyaki.
"What is this?"tanong nito ng makalapit ito sa amin.
" Why are you here?You supposed to study since the exam is fast approaching. Go back."
"Nah. I can't study if you are here. What is this?"
"What do you mean?"
"I don't like to study with you around. I am distracted. Can I change teacher?"
"What would be your reason?"
"That you distract me. Simple!"
"What?"
"Hmm. Can I eat this?"
"That's poisonous."
Iniwan ko silang apat at bumalik ako sa sala. Kasalukuyan silang kumakain ng niluluto ko. Ang weird ng pamilya nito. Napangiti ako. Ang weird niya rin.
Umupo ito sa tapat ko.
"Can you leave this one here?I'll pass this to you if I am done answering all the questions."
"Sure."
"Okay,so we have a lot of time together." Nakangiting wika nito. Sumandal ito sa upuan.
"I'm going. I'll go out with my friend."
"No. Stay!"wika nito na mabilis akong hinila paupo.
" I don't have anything to do. I don't like staying here and do nothing. It's wasting of time."
"It's not! Tell me how did you got 900 TOEIC score."
"It's a secret."
"C'mon. Tell me."
"No"
"I have many friends in my new workplace. They re kind too."
Natigilan ako at naalaala ko ang babaeng kausap niya noong recital ni Jin Young.
"That's good."
"You can visit me there."
"No need. I'm still healthy."
"Though you are healthy,you can go there and look for me."
"For what?"
"To find me."
"Am I that crazy? I'm going  there just to look for you?"
"Hmm. I want it. I wish it will happen." Nagbaba ito ng tingin habang nilalaro ang cellphone nito. Natahimik ako .Biglang tumunog ang cellphone ko. Si Jonah Lee iyon.
Tumayo ako at lumabas ng bahay niya. Nagpaalam na ako sa mga kapatid niya.
"Oh,Jonah Lee!"
"Ano yung picture na ipino-post ni Lee sa Instagram niya?"
"Ano yun?"
Tumawa pa ito.
"Kunwari ka pa. Sino yun?Boyfriend mo yon no?"
"Anong picture?"
"Yung parang nasa hall kayo. Saan ba kayo nagpunta ni Lee?"
"Ahh,sa recital yun ng kapatid ng estudyante ko."
"Sino ang lalaking iyon?"
"Kaibigan lang."
"Anong kaibigan pinagsasabi mo?nakikita mo ba ang mga mata niya na nakatingin sayo?Those eyes speak about love. Tender love!good friend."
"Tumigil nga kayo. Niloloko lang kayo ni Lee dahil walang magawa yan dito kundi inisin ako ng sobra."
"Si Cherrybelle nagtatanong tungkol sayo. Naiintriga dahil sayo."
"Walang katotohanan yan. Magpapress conference ako pagkarating ko diyan na kaibigan lang talaga kami."
"Talaga?totoo yan?"