Chapter XXIV

3 0 0
                                    

Lee Young's POV

I feel I am on cloud nine. Everything I just so good to me. I got 890 TOEIC score and it gives me a little up in Seoul University Hospital. I was moved to Head Emergency Doctor.
Erin just accept me of who I am. And my siblings are healthy. Those things help me going well in life.

Kasalukuyan kaming namamasyal sa isang traditional village ng Seoul. Ang ngiti in Erin ay hindi mo maipapalit sa isang bagay. It was just truly bliss.
Naalala ko tuloy yung una nitong paglalasing noon. Hindi pa ako nanligaw dito pero palaging nasa utak ko na siya.
Gabi iyon at nasa silid na ako nagpapahinga. Pati yung mga kapatid ko ay natutulog na rin. Biglang tumunog yung cellphone ko. Napabangon ako ng makita ko ang caller ID. Ang pangalan niya ang nakasulat doon. Bigla aking kinabahan ng napakabilis at hindi ko alam kung bakit. Matagal ko pang sinagot iyon. Mga dalawang beses itong tumawag sa akin. Pero ang pakiramdam ko ay kailangan ko siyang puntahan at baka sinugod na naman siya ni Mi yoo. Alam Kong nababaliw na si Mi Yoo dahil sa pangarap nitong maging direktor kaya kung ano na lang strategy ang ginamit nito laban sa akin.
"Hello?"
"Park Lee Young!" Umiiyak ito. Mabilis akong lumabas ng kwarto ko at kinuha ko ang susi.
Pinuntahan ko siya sa bahay niya. Naka-lock ang pinto at walang sumasagot. I checked her location. Nasa sa isang condominium ito. Among ginagawa nito?
"If you don't come,I'll die." wika into sa kabilang linya. At ano namang drama nito sa buhay. Magulo pa yung buhay ko ng mga oras na iyon.
Kinuha ko ang susi at pinuntahan ito. Halos kalahating oras ko lang  binabyahe ang lugar kung nasaan iyon. Kinabahan na naman ako baka kung napaano na ito.
Sumakay agad ako sa elevator at hinanap nito gamit ang GPS ng cellphone.
Nang makita ko ang unit number nito at agad akong kumatok at nagdoorbell dito. Pinagbuksan ako ng isang babaeng payat. Mukha nito ay parang Korean din.
"I'm looking for Erin Montenegro."
"Who are you by-----"
"Oh my handsome neighbor is here?what are you doing here?did you meet again with your girlfriend?"Lasing na pala ito. Marunong din pala itong uminom ng alak.
" why did you let her drink too much? "Sabi ko sa kaibigan nito. Naguluhan naman and babae nang makita akong naiinis habang hawak ko si Erin.
" Bye ,Lee! See you "
Paalam nito at hinila na niya ako palabas.
"I apologized for being upset earlier. I'm park Lee young."
" I'm Lee. Her friend."
"Well go now."
"Please take care of her."
Tumango ako at sinundan na siya. Pasuray-suray itong naglakad palabas.
"Hey,wait for me."
Inabutan ko siya nang malapit na kami sa kotse ko.
"Stay away from me." Wika nito. Pinlit ko siyang pinasakay sa kotse ko.
"I don't want to go with you."
Wika nito ng sumandal ito sa pinto ng sasakyan.
"You called me,did you forget?"
" did I?"
Pinagbuksan ko na siya at nilagyan ng seatbelt. Sumakay na ako.
Nang binuhay ko ang makina ay humilig ito sa balikat ko.
"I'm sleepy." wika nito.
"You can sleep."
"Do you still love her?"
Tiningnan ko siya. Nakapikit ang mga mata nito.
"I'm not anymore."
"Then why do you still look so sad?"
"I'm sad because I can't do something for my parents."
"I will help you find justice for them. don't worry."
"Why will you help me?"
"Because you are kind."
Pinatakbo ko na ang sasakyan.
She's still leaning her head on my shoulder. Natutulog na ito.
Maya-maya lang ay gumising ito at parang masusuka.
"Are you going to throw up?" tanong ko.
"Can I?"
Inihinto ko ang sasakyan. Lumabas ito at sumunod na rin ako.
Dinukdok ko ang likod nito.
"Aray,it hurts." wika nito when I hit her back.
"Sorry."
Sumandal ito sa mga binti ko.
"I'm tired. "
"Do you want to drink again?"
"No."
"That's good."
Pumasok na kami sa loob ng kotse.
"Can you hold me for awhile?" Tanong nito. Nanlaki ang mga mata ko ng sabihin niya iyon. Humilig ito sa balikat ko. Dahan-dahan kong idinantay ang braso ko sa balikat nito. Yumakap ito sa akin. Naamoy ko ang alak niya.
I gently tapped her shoulder.
Natutulog ito sa mga braso ko.
"I'm getting crazy. "
Biglang tumibok ng napakabilis ang puso ko ng titigan ko ang mukha niya.
"Why I'm doing this?" Napailing ako sa nangyayari. It was so sudden.
"Can you love me too the same way you did to her?" Tanong nito habang nakapikit ang mga mata. Alam Kong wala lang iyon pero bakit sumikdo yung puso ko habang sabihin niya iyon?
"But I'm just a teacher. "
"Stop talking."
"My heart tightened the moment I saw you that morning. "
"Are you sober now?"
Hindi na ito umimik at mukhang natutulog na. Pinatakbo ko na ang kotse at umuwi na kami.
Pagkarating namin sa apartment ay pinangko ko na siya patungong kwarto niya. When I put her on the bed,she didn't let go of my neck. I was dragged to the bed too on top of her. I was accidentally kissing her.
"I-i'm sorry. I didn't mean to kiss you." Para akong binagsakan ng langit sa nagawa ko. Natutulog na ito.
Bumangon ako at nanatili sa tabi nito. I tucked her with the white blanket.
Makaraan ang ilang sandali at lumabas na ako. Buong gabi ay hindi ako makatulog dahil sa nangyari. I just had my first kiss to her and unfortunately she was drunk. I should do that to the woman I love.
Kinaumagahan ay para akong panda dahil sa eyebags ko. I immediately put concealer to hide it. And knowing she is just so fine like nothing happened. I was the one who was loser in that incident. She is alright. No hangover and everything. But my first kiss was already lost.

Napangiti ako ng maalala iyon. Hanggang ngayon ay hindi ito nakipag-usap tungkol doon.
Tumingin ako sa kanya. She's my strength now. My shock absorber and my energy. I can't go on with my life without her.
Sa may di kalayuan,may nakita akong dalawang pigura ng tao. Unti-unti nakilala ko ang mga iyon.
Napatayo ako dahil sa pagkagulat.
"Mom,dad!" I whispered. Unti-unti silang naglaho sa aking paningin. Nakangiti ang mga ito na nakatingin sa amin.
"What are you looking? I've been calling you for ages. You never listened to me." wika ni Erin ng makalapit ito sa akin.

Yours and Mine are OursTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon