Yours and Mine are Ours

Chapter IX

Nakasalampak ako sa sahig katabi ng higaan nito. Natutulog na ang mga kapatid ko sa tabi ko. Naglagay lang ako ng unan at kumot para sa mga ito. Alam kong ayaw nitong iwan ang babaeng iyon.
Minsan ay tiningnan ko kung may lagnat pa ito. Kumilos ito at humarap sa akin. Napatingin ako sa mukha niya. Nagmulat siya ng mata.
She was looking at my face for about five minutes long.
"Are you okay?" Tanong niya. At into pa ang may ganang magtanong kung ayos lang ba ako.
"I'm fine."
"Thank you for taking care of me." Mahinang wika nito.
"You have been so kind to us."
"Ahh. Okay."
Tinalikuran na niya ako. Anong problema non?
Humiga na ako sa tabi ng mga kapatid ko. Bumangon ito. Bumangon ulit ako.
"Where are you going?" tanong ko sa kanya.
"I'm fine now. Don't worry about me. " wika nito at dahan-dahang tumayo para pumunta ng toilet. Sinundan ko siya. Nagulat pa ito ng makita ako sa labas ng pintuan.
"I didn't listen."
Tinalikuran niya lang ako at dumiretso sa kama.
"I'm sure you are not comfortable in that situation. You can go back to your house. The kids are fine here with me." sabi nito. Nag-abot yung kilay ko sa inaasta niya. Hindi naman ako nagreklamo sa sitwasyon ko. Kinuha ko yung unan ko at lumabas ng apartment niya at tinungo ang bahay namin.

It's Monday. Maaga akong gumising para naghanda ng makakain namin. May pasok silang tatlo sa school. At magsisimula na akong maghanap ng trabaho.
Inihanda ko na ang lunchbox nila para hindi nito makakalimutan .
"Hyung,why you didn't wake us up?" Reklamo ni Tae Young. Hindi pa ito nakapaghalfbath. Tumawa ako.
"She didn't wake you up?" I said.
Tumango silang tatlo. Mabilis silang nakapaghanda sa sarili para pumasok na.
"I'll send you to your school." wika ko sa kanila.
"Really?"
Tumango ako. Nang matapos ay lumabas na kami. Dinala ko na rin ang mga papers ko para tutuloy na akong maghanap ng trabaho.
"Teacher Erin!!" sigaw ni Take Young. Lumabas ito na hindi man lang sinuklay ang buhok. Isinuot nito ang sariling coat at sapatos nito. Tumakbo pa itong pumanaog sa hagdanan.
"Hyung will send us to school."
"No,I can take the bus."wika nito. She always say no to all my good actions.
" Okay."
Sumakay na sila sa kotse. Nasa harapan ito umupo katabi ko. Nagsuklay pa ito ng buhok. Pinaandar ko na ang kotse ng makita kong hindi ito nakasuot ng seatbelt.  Isinuot ko ang seatbelt para sa kanya. Tumigil ito sa pagsusuklay at hinarangan ang katawan nito sa sariling mga kamay.
"I f-forget it."
"Forget." Iniuulit ko ang sinasabi niya.
Umalis na kami.
Naunang umalis sina Jin at Jae Young dahil malapit lang yung school nila.
"Bye,Noona."paalam ng mga ito.
" I feel I'm not anymore their brother when you came into our lives." Sabi ko sa kanya.
"Take care,kids." Wika nito. Humalik pa ang mga ito sa pisngi nito.
"That was touching." Sabi ko. Ngumiti ito at pinaikot lang ang mga mata.
"You should do something great to them." Sabi nito.
"Tsk,I didn't do childish thing."
"Loosen up,hyung,that will make you happy "sabi nito.
" Yeah noona"
"Yah!!!" Sigaw nito. Inis na inis  ito ng tawagin ko siyang noona. Noona means older sister.
Inihinto ko na sa tapat ng school nila at umibis na ang mga ito.
"Good luck for your job hunting."
Natigilan ako ng sabihin niya iyon. Bakit niya alam na wala na akong trabaho?
"Are you curious why I know? You just confessed it last night. Maybe you think I was sleeping soundly. But actually I'm not. You did great. Instead of staying in that hospital like a puppet. I feel I want to sleep always so that you can tell me."
Binuksan nito ang pinto.
"Thank you." Sabi ko.
"If you got a job today,I will make dinner tonight. Filipino dishes."
Nagliwanag ang mukha ko.
"Really?"
"Hmm. I am your friend now. From now on,tell me what's bothering you. I may not be a big help to you but at least I'm not like a wood or a robot not to feel you."
" Thank you."
" your welcome."
Lumabas na ito. Sinuklay pa nito ang maikling buhok at inayos ang coat.
Napangiti ako.
Umalis na ako. I have to find a job now.
Buong araw ay naghahanap ako ng trabaho. Ipinasa ko yung resume ko at hinintay yung employer na tatawag sa akin. Bandang alas 3 ay tumunog yung cellphone ko. Unknown number iyon.
"Hello?"
Parang binagsakan ako ng langit ng matanggap ko ang tawag na may interview ako sa mga oras na iyon. Wow!akala ko sa mga movie lang mangyayari iyon. Sa totoong buhay pala talaga.
Mabilis akong pumunta sa Seoul University Hospital. Malaking hospital din iyon at maraming peraonalidad ang pupunta doon.
"Based on your qualification,we believe that you could contribute greatly to our hospital. We need doctors who wants to save lives than name. We would like to suggest that you should have TOEIC score. We have patients from different countries. We need it to assure that you are capable working in this big hospital."
"Yes sir. I'll comply this immediately."
"You're hired."
"Thank you sir."
"We are happy to have you. By the way,we can recommend school that is offering Toeic. Do you know Chimsan Academy? They have foreign teachers that can help you train TOEIC."
"Yes,sir. I know that very well."
"Well see you tomorrow then."
"Yes sir. Thank you."
Umalis na ako.  Masaya akong umuwi ng bahay. Nagtataka pa ako ng tahimik ang bahay namin. Umakyat ako sa rooftop baka nandoon lang ito. Naligo muna ako at  nagbihis ng short at T-shirt.
Nandoon ang mga ito sa loob. Nasa kusina silang apat.  Naghihiwa ng karneng baboy si Erin. Nagluluto na pala ito. Pumasok na ako at nilapitan sila.
Tiningnan niya ako. Nalungkot ang mukha nito.
"Did you get it?" tanong nito.
Nilapitan ko siya. Hinawakan niya ang kanang bisig ko.
"Yah!!Park Lee Young!!" Sigaw nito.
Niyakap ko siya.
"Yeah,I got it!!"
Inikot ko siya. Nakatingin lang sa amin ang mga kapatid ko.
"Really?"
I put her down.
"Of course."
Sumaya ang mukha nito.
"I'm very happy today. I feel I'm in cloud nine." Sabi ko. Naghihiwa na siya ng spices.
"Hyung,we can't understand you. What happen?"tanong ni Jae Young.
" Your brother has a job now."sabi nito. Napatingin ang mga ito.
"I'll tell you when you grow up."
"Okay. But are you friends now?" Tanong nito.
"Hmm,,I don't have other adult friends so I have to. "
"Yahh!!! As if you don't have any choice."sabi ko sa kanya.
Tumawa ang mga kapatid ko. Umupo ako sa sofa niya.
Lumapit sa akin si Tae Young.
" hyung,are you happy? "
Tiningnan ko siya. Tumabi ito sa akin. Ginulo ko ang buhok niya. May bangs ito.
"Yeah. I am."
"I got three stars today." sabi nito.
"Why?"
"Because I answered teacher's question."
"That's excellent. Let me see your stars?"
Ipinakita nito ang nakuhang bituin.
"She's like our mom. Right?"
Tiningnan namin si Erin na nagluluto. Nakasuot ito ng simpleng T-shirt at jogging pants. May towel sa likuran nito. Naghuhugas ng pinggan si Jae Young at nililinis ang table ni Jinyoung. Ngayon lang yata ako nakapagpahinga sa kusina. Ganito pala ang feeling.
Biglang tumunog ang cellphone nito.
"Tell teacher someone is calling her."
Ibinigay nito ang cellphone sa babae.
Sinagot ni Erin ang tawag. Nakatingin lang ako sa kanya.
"Hello? Oh,Jonah Lee,ikaw pala. Kumusta na? Oo,ayos lang din ako. Talaga nandito na si Lee sa Korea? What? Pupunta siya sa bahay ko? Alam niya ang address ko?" Napatingin ito sa akin. Mabilis akong nagpakunwaring nagbabasa ng magazine.
Hindi ko naman maiintindihan yung language niya.
"Oo,may trabaho ako bukas. Pupunta siya next weekend? Okay. Tatawagan ko siya mamaya."
Tiningnan ko siya uli at ini-off na nito ang cellphone.
"Do you know Kang Jin Ho?"tanong nito ng makalapit ako sa kanila.
Nag-abot ang kilay ko.
" Kang Jin Ho? The famous JL entertainment CEO? " wika ni Jae Young. Napatingin kaming dalawa sa kapatid ko.
"Yeah!" sagot nito.
"I know him ,noona..it was been reported that he married Filipina  yesterday."
"What?" Na-curious naman ako sa sinabi ni Jae Young.
"Yeah,hyung. Why? Noona?"
"That filipina is my best friend and they will visit me this weekend."
"Really?" Na-excite naman ang kapatid ko.
"Yes."
"Noona,please help me get an autograph from him. He is so handsome."
"Jae young,that man is married already."sabi ko.
" hyung,autograph only. I don't have to snatch him away from his wife."
They set the table. Nakaupo na ako sa dulo ng upuan.
"Noona, please??"
"Okay. "
"Yes!!!"
"Erin-shhi,you don't have to follow her wishes."
"It's okay."
Wala na akong nagawa. Magkapareho sila ng takbo ng utak. Ewan ko lang kung bakit.
Kumain na kami. Filipino dishes daw iyon.
Masarap naman pala ang Filipino foods. Adobong baboy daw iyon at pancit.
Ako na ang nagpresenta na maghugas ng pinggan.
"I can do it." Sabi nito.
"You take a rest now. I'm sure you are tired."
Iniwan na niya ako. Umupo ito sa sofa na inuupuan ko kanina.
"Noona, do you know them?"
"Yeah..of course!"