Annesinin ölümünün ardından tefecilere borçlanan babası tüm borçlarını bırakıp kaçtığında Nari'nin sırtına taşıyamayacağı kadar büyük bir yük binmişti. Küçük kardeşi Jinri'yi bir yandan büyütmeye çalışırken bir yandan da çeşitli işlerde çalışıyor, b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kim Minji.
(Dreamcatcher'dan JiU.)
*
"Odalarınıza çıkalım." Sehun'un sesiyle kendime geldim. Bakışlarımı kaldırdığımda salondaki herkesin bana baktığını fark ettim. Kafamı sallayarak önden giden Sehun'u izlediğimde Minji'nin sesini duydum.
"Sabah görüşürüz."
Sesi nazik ve zararsızdı, yine de yaşadığı eve yabancıların gelmesini nasıl bu kadar çabuk kabul etmişti anlamamıştım. Sehun kucağındaki Jinri ile merdivenleri çıkarken onu takip ettim. En üst kata çıktığımızda bir odaya girdi ve içeriyi gösterdi. Bir yatak, bir masa ve birkaç oyuncak vardı. Çarşaflar yeni olmalıydı, sanki biz gelirken hazırlanmıştı.
"Burası Jinri'nin odası." dedi ben odaya bakarken. "Fazla bir şey yok ama –"
"Önemli değil, zaten bir gece ka...la...cağız." dedim sözünü keserek. Bir şey demeden yürümeye başladığında yine peşine düştüm. Jinri yüzünü omzuna dayamış uyukluyordu, ısınmış olmalıydı ve büyük ihtimalle kendini güvende hissediyordu. Sehun'a bu kadar kolay ısınacağını düşünmemiştim, genelde yabancıların yanında bu kadar çabuk uykuya dalmazdı.
Jinri'nin odasının yanındaki odayı gösterdiğinde Jinri'ninkinden pek farklı olmayan bir odaya gelmiştik. Tek farkı içeride oyuncakların olmamasıydı. Oda bomboştu, misafir odası olduğu belliydi. Jinri'ninkiler gibi çarşaflar yeni serilmişti ve sanki yeni temizlenmiş gibi her yer tertemizdi. "Burası da senin odan. Umarım beğenirsin, dediğim gibi, henüz –"
"Beğenmem önemli değil, nasılsa bir ge...celik yata....cak yerim olsa yeter." dedim yine konuşmasına izin vermeden. Sehun gözlerini bana dikti. Kapının eşiğinde durmuş birbirimize bakıyorduk. O çok uzun olduğu için ve bende ortalama boylarda olduğumdan normalde başımı kaldırmam gerekiyordu ama doğruca odanın içerisine bakıyordum. Fazla bir beklentim yoktu, aslında neden buraya sürüklendiğimi bile bilmiyordum. Yine de bu gece tek başıma kalmadığım için mutluydum. Ertesi gün kendime yeni bir ev bakardım, Hong böylece beni bir daha bulamazdı.
"Emrivaki yaptığımı biliyorum." dedi Sehun yumuşak bir sesle. "Bana tam olarak güvenmediğini de biliyorum. Yine de sana zarar vermeyeceğime dair bana güvenmelisin Nari. Sana ya da Jinri'ye en ufak kötü bir şey yapmaya kalkışmayacağım. Bu evdeyken size kimse zarar vermeyecek. Gardını bir süreliğine indirebilirsin."
"Açıklama yap....mak zorun...da değilsin." dedim. Acıdığı için evine aldığı bir insana bu kadar yumuşak ve iyi niyetli davranmasına gerek yoktu. "Bizi bu gecelik misafir ettiğin için mü...te...şekkiriz."
