[Long Time No See] JK FF -nl-

Ep. 17 [rooftop]

Jungkook kwam maar niet uit zijn woorden.
Wat wil hij mij vertellen? Is het echt zo moeilijk voor hem?.. Zo was hij vroeger nooit, toen was hij altijd direct.

(Jungkook's pov)

Ik twijfel er nu echt heel erg over of ik het haar moet vertellen.. I mean, ik heb haar gepest, haar pijn gedaan jaren lang. En nu besef ik me dat ik haar al sinds dien leuk vindt... Ze zal me vast niet leuk vinden, en dat snap ik volkomen..
Maar gevoelens verdwijnen niet zomaar.

'uhmm.... Oké... Y/n..'
Ik kaalde diep adem.. Zij is het enige meisje waar ik ogen voor heb.. Die ik echt leuk vind...die mijn leven compleet maakt.

'ik weet dat het niet logisch is, maar..'
'Jungkook please, we hebben zo les.' onder brak y/n me mee.
Shoot nu was ik nog nerveuzer...

(y/n's pov)

'ik ga nu-'

'ik vind je leuk.'

Wacht whaaat..?? Dus dat bedoelde hiej dan waarschijnlijk ook met het schilderij.
'Jungko-'
'nee..ik weet het, maar ik moest mijn gevoelens gewoon echt kwijt.. Voordat het te laat is.' zei Jungkook met één vinger op mijn lippen.
't-te laat?'

'n-nouja.. Dit hoor je niet van mij te horen.. Maar ik hoorde een conversatie van Jimin en Taehyung een keer.. Jimin zei dat hij je leuk vind.

Jimin.. Vind mij ook leuk?? Nu begrijp ik dus waarom hij zo enorm aardig is geweest.

'o-oh...'

Ik pauzeerde even.

'maar Jungkook... Weet wel dat mijn gevoelens voor jou nooit zullen bestaan.' zei ik.
Aishh.. Mischien was dat een beetje te hard. Jungkook verwachtte dat vast niet, hij keek erg geschrokken naar me.
En hij kreeg tranen in zijn ogen, en stond op.

'Jungkook zo bedoelde ik het niet.' zei ik en ik wilde naar hem toe lopen maar hij liep alleen maar verder achteruit.

'ah.. I-ik wist dat dit een slecht idee W-was.' zei hij snikkend.

Aishh.. Ik kan hem zo niet zien.. Ik heb eigenlijk wel gevoelens voor hem maar niemand mag dat weten.

'sorry..' zei ik terwijl hij zijn hoofd naar beneden liet hangen.

Oké ik weet niet waarom ik dit deed maar ik gaf hem een knuffel... Misschien weet hij zo dat ik het echt niet zo bedoelde.
Tranen stroomde uit zijn ogen, en hij knuffelde me niet terug.. Bang voor mijn reactie.

'het spijt me, dat ik dat daarnet zo zei..' zei ik.
'W-waarom..? Waarom zeg je dat het je spijt.. Het is alleen maar eerlijk.. Ik heb jou ook veel pijn gedaan.. Dus, bedankt..' zei Jungkook en hij knuffelde me nu terug.

Ik glimlachte.. Hij bedankt me.
Ik liet weer los.

'misschien moeten we weer terug gaan.' zei ik.
'k-kunnen we misschien ook hier blijven?' vroeg Jungkook.
'ik kan Taehyung vragen om ons ziek te melden.'
'wil je dat?' vroeg ik met een kleine glimlach.
'j-ja..' zei Jungkook en hij appte Taehyung.
We bleven dus op het dak, want er komt toch nooit iemand. En het was mooi weer.

Jungkook en ik gingen was praten over dingen...
'Jungkook?'
'ja?'
'Sinds wanneer had je gevoelens voor me?' zei ik. Jungkook keek voor zich uit en zuchtte.

'ik hield al van je sinds vroeger.. M-maar ik besefte het me nooit.'
'oh..'
Ik wist niet wat ik kon zeggen. Hij vond me al die tijd eigenlijk al leuk?
'y/n?'
'ja?'
'heb ik je leven echt zo zwaar gemaakt vroeger?' zei Jungkook.
'n-nouja. Het was zeker niet fijn.'

Hij pakte mijn hand zachtjes vast en keek me in de ogen.
'zou je me ooit een kans willen geven?' vroeg hij.

'uhm...'

Ik pauzeerde even.

'm-misschien..'
Ik zag dat Jungkook dat niet verwachtte en hij liet zijn Cute bunny smile zien.
'bedankt y/n.. Voor zo lief te zijn.. En  me misschien een kans willen geven.' zij hij glimlachend.

Ik glimlachte ook. En toen gaf Jungkook me weer een knuffel... En ik gaf hem een kusje op zijn wang. (oké dit was echt best wel grinchy) En toen hij weer los liet keek hij me diep in de ogen aan en ik zag dat zijn wangen rood waren, waarop de mijne ook rood werden..

Hij kwam dichterbij en staarde me nog dieper in de ogen.. Maar daarna richtte hij zijn blik langzaam op mijn lippen.

Ik wist niet wat ik moest doen, ik had nog nooit zoiets meegemaakt. Dus ik deed mijn ogen dicht en bewoog niet, en toen voelde ik zijn zachte lippen op de mijne... Ik had mijn ogen wijd open en de zijne waren gesloten. Maar net toen ik mee wilde doen trok hij zich weer terug en glimlachtte heel lief en vriendelijk..

Ik was zo rood als een tomaat en hij had ook rode wangen.
Ik draaide mijn hoofd snel weg.

'uhh...'
'sorry.. Je bent gewoon zo mooi.' zei Jungkook en omhelsde me weer. En toen we keken samen naar de mooie lucht..

(817 woorden)

Oh my.. Dit waren best veel woorden voor mijn doen 😄

Zo te zien gaat het een stukke beter tussen y/n en Jungkook😏

Byee💜💜😄😘