A Memory To Remember

Prologue

"Ano ba naman tong grade mo? Daig ka pa ng pinsan mo!" Sigaw ni papa sakin habang tinapon ang card sa mukha ko.

"Di naman kami nagkulang sayo ah? Bobo ka talaga!" Singhal niya.

I failed. I was compared.

"Diba siya yung nakikipageant? Bat ganyan itsura niya? Ang itim!"

I was contemned.

"Diba siya yung umiiyak sa harapan ng lalaki na yon? Grabe ang desperada niya"

I was judged.

"Aww sorry, we didn't even know. Nabangga ka tuloy namin. Ang itim mo kasi, di ka namin nakita" she smirked.

I was bullied.

"Hindi naman niya kaya yan e! Makikipagquiz bee eh mas magaling pa si Philie jan"

I was criticized.

No one believed my potential. No one believed my abilities, but all of those are worth it.

I was a failure when I was young, but strive more, I learned many things.

Nakatulala ako sa kawalan, at mapagtanto ko na grabe pala dinanas ko bago ko makamit ang mga posisyon ko ngayon.

"Uh. Ma'am, sabi ng director ready na po yung press con" saad ng assistant ko. Tumango ako sakanya at ngumiti. Napatingin ako sa salamin. Napangiti ako ng matamis.

Hindi ko inaasahan na sa bawat paghihirap ko sa buhay, nakamit ko na ang pinaka-aasam ko.

Tumulo na lamang ang luha ko ng di ko namamalayan. Luha ng saya. Luha na nagsisimbolo sa katauhan ko.

Inayos ko ang mukha at buhok ko bago lumabas at magpakita sa media. Tumayo ng matuwid at naglakad papunta sakanila.

Nang nasa harapan ko na ang media, ay agad na din nagsimula ang interview. Halos mahilo ako sa mga katanungan at pag iintriga nila ngunit nasanay na ako.

Sa paglilibot ng aking mga mata habang kasalukuyan ang press con, nanginig ang aking mga tuhod, halos hindi ako makahinga.

I thought I moved on from the pain he caused me.

He look at me straightly in the eyes, he doesn't even blink. My heart is pounding loud and I knew that I'm nervous.

Gosh! Please focus! Focus on the press con!

"May gusto pa po ba kayong makamit aside sa pagmomodel at pagiging isang ganap na guro?" Saad ng isang interviewer.

I nodded. "Actually, I was once an aspiring writter when I was young. Hindi ko lang maasikaso dahil na din mas focus ako sa pag aaral. But yeah, I want to be a writer soon. Sayang kasi kung hindi ko itutuloy" ngiti ko sakanya.

Hindi ko mapigilang tumingin sa gawi niya kung saan nakasandal lang siya sa pader habang nakatingin sa akin. Ano kayang tinitingin tingin ng isang to? Hindi ko naman inaano.