A Memory To Remember

4

As we arrived to the place kung saan daw magmimeet ang mga kaibigan ni papa, kinakabahan ako.

Ang daming sasakyan sa labas nitong bahay na to. Halatang extrovert. Napatawa ako sa sarili kong iniisip. Being extrovert can lead you to danger, I am already done there.

There are two things that can occur when you are extrovert. First you can get plenty of friends, hangouts, roadtrips, happiness and other things that'll make you happy but, being an extrovert have the high risks to be traitored, abandoned. Also, extrovert will not avoid plasticity.

Kaya mahirap maging friendly, hindi mo alam kung sino ang totoo at hindi sayo. Mapapahamak ka at malalagay sa alanganin.

I'm not against to those people who are extroverts, galing na ako dyan, and look how it goes and look what was the effect.

ANXIETY turns DEPRESSION.

HAPPINESS turns SADNESS.

FULL OF LOVE turns to EMPTINESS.

Sa panahon ngayon, madaming tao ang magaling magmanipula ng kapwa nila tao, minsan makikipagkaibigan lang sila sayo kapag may kailangan sila, at kapag nakuha na nila ang bagay na gusto nila hindi ka na nila kilala.

Karamihan sa mga tao, palihim ka nilang sinisiraan patalikod, at kapag nakaharap akala mo mala anghel na bumaba sa lamgit para tulungan sa anumang problema.

Trinatraydor.

Pinapaikot.

Nakakatakot.

Nakakatakot lalo na pag tiwala na ang pinag uusapan. Mahirap buuin iyon matapos masira.

Pero ako itong tanga, na nagtitiwala nang madalian sa mga tao kahit simpleng ngiti lang.

And look what was the outcome.

Ako pa din ang tumatayo sa sarili ko. At the end of the day, ako pa din tumutulong sa sarili ko.

All my life, walang tao ang naging totoo sakin. All they want was money and intelligence.

Mga users.

Nasa likod lang ako nila Papa at Mama habang naglalakad kami papasok sa mansyon na to. Masyadong malaki para sa isang pamilyang tatlo lang ang miyembro, baka hindi na magkita kita at maaring maligaw.

Natawa ako sa iniisip ko. This mansion looks so elegant. Pagkapasok palang namin ay tumambad na ang pagkalaki laking fountain na may anghel na may hawak nantrumpeta. Sobrang lawak din ng garden nila at yung fountain ay nakalocate sa gitna. Maayos ang landscape nila, nakakahalinang tignan ang iba't ibang kulay ng iba't ibang uri ng bulaklak. May bench din sa magkabilang gilid ng fountain. Dito nga makatambay mamaya.

Napatingin ako sa bahay. It was a modern style na may pagka Italian dahil sa pader nito.

Halatang halatang mayaman ang may ari dahil mayaman sa salamin ang bahay. Maski ang elevator sa may bandang kanan ay kitang kita kahit nandito palang sa labas. The mansion was painted with white and dark brown. Ang pleasing sa mata.

Natakot ako nang madaming sumalubong kay Mama at Papa. They greeted them and the do that beso beso thing.

Napairap ako. Di ba sila nandidiri? Yuck.

"Oh. And here's my daughter Faith Martina Villanueva." Pagpapakilala ni Papa sakin.

"Hi Ms. Faith, nice meeting you, I'm George" a middle aged old man lend his hand. Familiar siya sakin ngunit hindi ko na ito pinagtuunan ng pansin

Tumango lang ako at ngumiti. "I'm sorry, I don't do shake hands" nahihiyang saad ko.

Madami pang nagpakilala sakin at nginingitian ko lang. Wala akong pakialam  sakanila. Ni hindi ko nga matandaan ng mga pangalan nila.