Chapter 3

536 27 8
                                    


"I'm home!" I shouted upon entering the house.

"Welcome home, Red," Manang Ofelia greeted me. "Congratulations, hija!" Nakangiting dugtong niya.

I gave her a warm smile. "Thank you, Manang!"

Manang Ofelia worked for the Duason family ever since she got widowed. Nandito na siya bago pa man ako maging parte ng pamilya at siya na ang tumayong Nanay ko simula nang tumira ako rito. Hindi na rin niya naisipan pang umalis dahil parang Nanay na rin ang turing nila Ate at Kuya sa kaniya. Siya na kasi ang nag-alaga sa kanila simula nang mamatay ang mga magulang nila.

I had a family I can call my own when I was 11, but I never had a complete one. I never met Ate Jerry and Kuya Tom's parents. Though it's saddening, but I'm happy I have a loving siblings. Hindi nila pinaramdam sa 'kin na may kulang sa pamilya namin.

"Si Kuya po?" Tanong ko.

"Nasa dining na ang Kuya mo, hinihintay ka! Bilisan mo, magtungo ka na roon!"

My forehead creased when I heard the excitement in her voice. Bahagyang tinulak niya pa ako patungo sa hapag kainan. I just shrugged and headed towards the dining.

"Kuya? I'm here na—shit!" I cursed when I saw a kitchen knife flying towards me.

Agad na gumilid ako at dumikit sa pader para makaiwas. My heart pounded as I glanced at where the knife came from and saw my brother lying on the cold floor.

"Kuya!" I was about to go to him when something hit me from my side causing me to fall into the floor.

"Fuck!" Nang tumingin ako ay nakita ko ang isang tao na nakasuot ng ninja suit na umatake sa 'kin. May hawak siyang kutsilyo at akmang sasaksakin ako ngunit mabilis akong gumulong para makaiwas.

Pinatid ko ang binti niya pero ginamit niya ang kamay niya para hindi siya tuluyang mahulog sa sahig. Pinatid ko ang isang kamay niya na may hawak ng kutsilyo. Then I kicked the knife away from the ninja. Tinulak niya ang sarili niya patayo. I quickly stood up while the ninja was not attacking yet. I stepped backwards and positioned myself into a fighting stance.

I eyed the ninja from head to toe and I could tell that she's a girl based on her curvy figure. Medyo hapit kasi sa kaniyang katawan ang ninja suit na suot niya.

"Who the hell are you and what the fuck do you want?" Inis na tanong ko.

Instead of answering, the ninja advanced to me in a swift move. Sunod-sunod siyang nagpakawala ng mga atake at sinabayan ko ang bilis ng pagkilos niya. She kept throwing open-handed chops, kicks and punches at me. Her moves were too quick that all I could do was to block them. I played a good defense and used it as a chance to study her moves. I noticed that the sequence of her attacks was quite familiar.

I spaced out for a moment thinking where I encountered those familiar moves and from whom. Dahil dun, hindi ako nakailag sa sipang pinakawalan niya na tumama sa may tiyan ko. Ilang beses akong napahakbang pa-atras. Naningkit ang mga mata ko. I could tell that the intensity of her last attack was controlled. Hindi 'yon kasinglakas ng mga unang binitawan niya na naharangan ko.

Wala na akong pakialam kung sinadya niya man 'yon o hindi. Alam ko na kung paano siya umatake at gumalaw kaya humanda siya! I took off my slip-on heels and smirked.

"You made a wrong decision coming here, tonight. You hurt my brother and I'm not gonna let you get away with it!"

This time, I was the one who took the first move on attacking. I gave her quick and strong attacks with four moves but she kept up with me. When I did a high kick, she managed to block it with her leg held high. Nagulat ako nang gumalaw siya at ang sunod na nangyari ay pumaikot kaming dalawa sa ere habang nakapulupot ang dalawang binti niya sa binting ginamit ko pang-atake. Sabay kaming nahulog sa sahig pero mabilis na naitukod ko ang mga kamay ko para sumuporta sa bigat ko.

Melancholic Tears Of Tear (PGS #3)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon