Cassiopeia's P.O.V
Ahhh! Ang sakit ng likod ko, punyemas naman. Bumangon ako sa pagkaka higa at tumungo sa cabenet ko tsaka kinuha ang yellow kong jacket. Pupunta ako sa mini store, bibili lang ng pain reliever, bukod sa sakit ng batok ko nadamay nadin ata pati likod.
Kinuha ko naman yung cellphone sa ibabaw ng mesa at tinignan kung anong oras na. 9:35 pm. Siguradong tulog na sila mama at si kuya ewan ko lang kung anong ginagawa sa silid nya.
Lumabas na ako ng kwarto ko at dali-daling bumaba sa hagdan at kumaripas ng takbo papuntang pinto at lumabas. Ngayong gabi lang ako tatakas sa bahay, tsaka di rin naman ako mag tatagal.
Pumara naman ako ng taxi at sinabi dun sa mamang driver kung saan ako pupunta. At nang makarating ako sa paruruonan ko minadali ko namang mag bayad at lumabas na ng taxi saka dunpumasok sa loob ng mini mart.
Kinuha ko na ang dapat kung bilhin syempre di mawawala yung foods! Naisipan kong sa bahay ko nalang ilagay ang pain reliever, nang saktong paglabas ko ay yun naman ang pag buhos ng ulan.
"Anak ka ng puta" Pag mumura ko.
Ba't ngayun pa! Wala akong dala'ng payong eh, malay ko ba na uulan? Nag stay nalang ako sa labas ng mini mart dahil yung mga upuan sa loob na uccupy na ng mga tao, wala na akong pwesto!
Palagi naman.
Leche lang talaga pag minamalas ka nga naman. Wala paring tigil ang ulan mga ilang minuto na ang naka lipas.
"Lord, patigilin nyu muna ang ulan please kasi---" Napa hinto ako sa pag mumuni muni ng may tumabi sakin at may payong na hawak.
Dahan dahan akong nilingon yung taong nasa tabi ko.
"Aish dito pa talaga tayo ulit nagkita" Sabi nya habang hindi tumitingin sakin.
Napa awang yung labi ko dahil sa sya ang nakita ko. Oo si Kiel lang naman!
"Ba't ka nandito"
"Kasi nandito ako"
"Anong klaseng sagot yan"
"Edi sagot" putek tuloyan lang akong mabo-boba pag kinausap ko pa to.
"...Hindi mo man lang ba naisipang bumili nang payong?"
"Wala akong mapag bilhan" Tumawa naman sya ng mahina.
Problema ba ng mga tao? Pag may nakakatawa hindi tumatawa tas kung hindi naman nakakatawa dun pa tumatawa. Na ulol na ba ang mga tao ngayun?
"You sure? Eh bakit ko to nabili dun sa loob" Sabi nya at tinuro ang loob ng mini mart kung saan ako nanggaling kanina.
Nahagip naman ng mata ko na sa may isang shelf dun may mga payong na naka sabit. Lihim akong napakagat labi at sinabayan ng pag pikit ng mga mata.
Napahiya ako, kunti lang!
"Eh hindi ko nakita!" Singhal ko sakanya.
"Why you always shouting at me, hindi naman ako bingi"
YOU ARE READING
Chasing The Wild Dreams
FanfictionEverythings happen ika nga nila, merong pangayayari na hindi natin inaasahan na darating sa buhay natin,merong saya na katumbas nang lungkot, merong kilig na kakambal nang luha. Bakit ang unfair nang mundo, kung kelan mo sya minahal dun din mawawal...