BÖLÜM 3 "GERÇEK"

231 23 2
                                    

Bir süre bakıştılar bu sözünden sonra başka bir kelime duyulmadı,silüet hala üzerinde onu sabit tutmaya çalışıyordu,aslında çaba sarf etmesine gerek yoktu,zaten kız bir harekette bulunmuyordu.Öylece durmuş cümlesinin karşılığını bekliyordu.Sinirlenmeye başlamıştı yine, cümlesine karşılık gelmemesi sinir etmeye başlamıştı ve içinde hissettiği gücü tekrar hissetmeye başlamıştı az önce yatışmıştı,hiçbir şey hissetmemişti ama sinirlendiğinde bu gücü hissettiğini anladı.Gözlerini kapadı ve tekrar açtı.Üzerindeki silüet bakışlarından gözlerini kaçırdı.Neden böyle bir davranış sergilediğine anlam verememişti,yavaşça üzerindeki ağırlık üstünden kalktı sonra silüet ellerini kıza uzattı.Genç kız çekingen ama kendinden emin bir şekilde elini uzattı,kalkmasına yardım edecekti silüet,kız elini uzattığı gibi silüet ona ani bir hareket yaptı kollarını kızın boğazına sardı,kız o anda bilinçsiz bir şekilde o kolları tuttu ve silüeti ters çevirip kollarını arkasında sabitledi ardından hızla  duvara çarptı,genç kız bu hareketi karşısında şok olmuştu ama bir o kadar da memnundu,yoksa o kıza zarar verecekti.

"Sana bir şey söyledim.Benden ne istiyorsun?"

"Kollarımı rahat bırak!Tamam söyleyeceğim."

"Öyle mi!Az önce yardım edeceğini sandım ama sen ne yaptın kollarını boğazıma doladın."

"O sadece reflekslerinin ne derece güçlü olduğunu öğrenmem içindi."

"Bana neden bahsettiğini anlatacaksan seni bırakacağım ama aksi bir hareketinde sana ne olacağından sorumlu değilim."

"Tamam, hadi bırak."

Yavaşça kollarını bıraktı.Çocuk yavaşça kıza doğru döndü.

"Tek kelimeyle söylememi istiyorsan ki aslında senden bir şey istemiyorum ama şöyle söyleyeyim "Vampir."

"Ben normal bir kız..."

"Hayır yanılıyorsun sen normal bir kızdın.Aslında başından beri normal değildin de neyse trafik kazasından yani ölümün gerçekleştikten sonra sonunda tamamen dönüşmeye başladın."

"Ben ölmedim."

"Hayatın hakkında ne biliyorsun."

"Be...Ben bir şey hatırlamıyorum."

"Tam da düşündüğüm gibi,rahat ol geçmişinden birileri karşına çıktıkça yavaş yavaş her şeyi hatırlayacaksın."

"Şu an hiçbir şeye anlam veremiyorum öldüğüme bile inanmıyorum,sen... peki sen kimsin."

"Hiç sormayacaksın sandım,ben Erıc."

"Erıc,benim adım ne."

"Eski adın Elızabeth'di.Ama artık onu kullanmak istemezsen kendine yeni isim koyabilirsin."

Kız biraz düşündü.Aklına ilk gelen ismi söyledi.

"Lisa."

"Tamam Lisa o zaman artık sana şunu söylemeliyim yeni hayatına hoş geldin."

DAMGAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin