Oda arkadaşı mı demişti?Bir müddet cevap vermedi.Ama karşında küçük bir çocuk gibi sırıtan birine hayır diyebileceğini sanmıyordu.Yine de;
"Tek kalma şansım yok mu?"dedi.
"Maalesef hayır,ama beni sevmediysen söyleyebilirsin,istenmediğim biri olarak oda arkadaşı olmak istemem."dedi Lora.
Sonra Lisa arkasında duran Erıc'e döndü.
"Seninle oda arkadaşı olabilir miyim?"
Erıc bir süre donakalmıştı.Ardından kahkaha atmaya başladı.Lisa tek kaşını kaldırarak ona bakarken Lora'nın gülmesiyle bakışları Lora'ya döndü.
"Neden gülüyorsun."
"Bir erkekle bir kız aynı odada kalamaz.Kurallar var."
Lisa duyduğu cümleyle başını salladı ve dudağını büktü.
"O zaman sen benim oda arkadaşımsın."dedi Lora'ya bakarak.
"Bunu içtenlikle söylediğine inanmak istiyorum."dedi Lora ve elini Lisa'nın kalbinin üstüne koydu.Lisa ne olduğunu anlamamıştı.Lora karşısında durup dikkatle gözlerinin içine bakıyordu.
Birkaç saniye sonra Lisa'ya gülerek:
"Seninle oda arkadaşı olmak benim için şereftir."dedi ve ellerini çenesinin altında birleştirdi.
Kısa bir süre Lora'ya şaşırarak baktıktan sonra:
"Neden elini kalbimin üstüne koydun."diye sordu.
"Benim yeteneğim bu birinin doğruyu yani bir şeyi içtenlikle söyleyip söylemediğini bu şekilde anlıyorum."dedi küçük masum bir kız gibi gülerek.
Lisa şaşkınlığını gizlemeyi başarabilmişti.Erıc elini aniden omzuna koyduğunda tek hareketle Erıc'in elini ters çevirip sırtında sabitleştirdi.
"Aman tanrım ne yapıyorsun?"diye şaşkınlıkla sordu Lora.
Erıc yüzünü Lora'ya doğru çevirdi ve tebessüm etti."Rahat ol karşılaştığımızdan beri hareketlerine alıştım."
Lisa Erıc'in bu sözü üzerine yavaşça arkasında sabitleştirdiği kolunu bıraktı.
"Ben özür dilerim.Yani senin ne yapacağını anlamak zor."
"Benim mi senin mi, elimi omzuna koymamda ne vardı?"
"Tamam benim hatamdı,özür diledim."
Erıc gözlerini kısıp alay eder gibi güldükten sonra önüne döndü.Lisa'da hala sessizce gülen Lora'ya döndü.
"Lütfen gülmeyi keser misin?"
"Ahh tamam pekala sustum."dedi ve başını eğdi.
Okulun çalan zil sesiyle Lisa bir an şaşırsa da kendini topladı.Dışarısı yavaş yavaş kalabalıklaşmaya başladı.Erkeklerin çoğu anlık bir bakış atıp önlerine dönseler de, tekrar Lisa'ya bakmak için bakışlarını Lisa'nın yüzüne çevirmişlerdi.Lisa bakışlara nasıl karşılık vereceğinde kararsız kalırken nazik birinin elini tutmasıyla bir güç hissetti ve bakışlarını elini tutan kişiye çevirdi.
"Aramıza hoşgeldin Damga'lı.Ben okulun müdüresi Alexandre."dedi sıcak bir gülümseme eşliğinde.
Lisa da aynı gülümsemeyle karşılık verdi.Başını tekrar bahçeye doğru çevirdiğinde aklındaki tek soru "Buradakilerle anlaşabilecek miydi?"
Evet arkadaşlar bugünlük bu kadar sizce Lisa okuldakilerle anlaşabilir mi?Yorum yapın lütfen :)) SİZİ SEVİYORUUUM
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DAMGA
FantasíaAğladığının farkındaydı.Kimse sesini duymasın diye üzerindeki bez parçasının altına saklandı.Ta ki bez parçasını üstünden sertçe birinin çekmesiyle sustu.Korkması gerekiyordu,ama korkmuyordu aksine içinde adını bile koyamadığı bir gücü hissediyordu...