Prologo

178 45 3
                                    

"Adellina tumakbo kana!"sigaw ng isang lalaki na napahiga sa batuhan dahil sa tama ng bala nito sa dibdib, "Hindi maaari!hindi kita iiwan dito!pumasan kana sa aking likod" sagot nito at patuloy na umiiyak, "Hintayin mo ko sa may lihim na silid ako ay magtatago muna sa likod ng puno na iyon at tumakbo kana humingi ka narin ng saklolo" Sambit pa ng lalaki ngunit ayaw parin pumayag ni adellina,paparating na ang mga tulisan ngunit di nagtagal ay napilit nya ito, hinagkan nya ang binata at hinalikan ito sa labi "hihintayin kita mahal ko" sabi ni adellina at patuloy sa pagiyak,tinulungan nya makatayo ang lalaki at naglakad patungo sa likod ng mga naglalakihang bato naririnig na nila ang takbo ng mga kabayo  upang mas bilisan nila ang pagtago ng makapagtago ang lalaki mabilis na tumakbo si adellina papalayo akala nya ay ligtas na sya kung kaya't naglakad na lamang ito ngunit sa di inaasahan sumalubong sa kanya ang ibang tulisan at wala na syang ibang magawa nagtatawanan na ang mga lalaking nakapalibot sa kanya "Wala kanang kawala binibini" sambit ng lalaki at ngumisi ito wala na siyang pagpipilian kundi ang tumalon sa ilog upang makatakas ngunit di siya marunong lumangoy tatakbo na sana siya pabalik sa masukal na gubat ng paputukan sya ng mga tulisan,tumama ito sa kanyang balikat namanhid ang buong katawan nito at ng naginit ang katawan nya, tumulo ng sunod sunod ang kaniyang mga luha "hindi maaari!" "Tulong!!tulungan nyo ko" sigaw nito at nagpumilit tumakbo ngunit tuluyan siyang nawalan ng balanse siya ay tumumba at tumama ang uli sa bato napakatulis ng batong pinagbagsakan ng kanyang ulo kung kaya't narinig na lang nya ay sunod sunod na putukan ng baril bago mawalan ng malay....

"Anak gising!" Nagaalalang sigaw nito at ginigising ang kanyang anak mukhang nananaginip na naman ito ng masama dahil lagi itong dinadalaw ng masamang panaginip,"Ina!" Napabalikwas ito at biglang yumakap sa ina "Inay bakit laging ganito ang aking panaginip?" Tanong ng anak habang nakayakap sa ina
"May dahilan lahat anak balang araw malalaman mo rin" sagot nito at pinatulog muli ang kanyang anak

Paalala!!

Ang kwentong ito ay pawang kathang isip lamang at walang katotohanan,hindi rin nakasulat sa kasaysayan ng pilipinas noong panahon ng pananakop ng kastila (spanish era) ang  mga mababanggit na kilos at pangyayari sa kwentong ito,kung sakali mang may matulad na pangyayari sa totoong buhay ay hindi sinasadya at nagkataon lamang.

Hi mahals!i hope na ma enjoy nyo tong first story ko haha nawa'y subaybayan natin ang hirap na dinanas ng Pamilya Chavez!Sabay sabay nating tuklasin at hanapin hustisya para sa kanilang pamilya

ADVANCE SORRY SA MGA TYPOS OR WRONG SPELLING BATA LUTANG LANG AKO THAT TIME HAHAHAHAHHAHAHA



   PLAGIARISM IS A CRIME!!!!

AlaalaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon